به نقل از نیویورک تایمز، اقتصاددانان اکنون رقم زیاد بالایی را در رابطه کرکس‌ها و این که تا چه اندازه می‌توانند حیاتی باشند اراعه کرده اند. مطابق مطالعاتی صورت گرفته در هند از نزدیک به دو دهه پیش که ناپدید شدن ناگهانی کرکس‌ها در آن سرزمین اغاز شد این اتفاق بحرانی تبدیل مرگ نیم میلیون انسان در طول پنج سال شده است.

نتیجه بازدید‌ها مشخص می کند فقدان کرکس‌ها علتشده تا لاشه‌های پوسیده دام‌ها که پیش‌تر توسط آن‌ها خورده می‌شد آبراه‌ها را آلوده کرده و به غذایی برای سگ‌های وحشی که می‌توانند ناقل هاری باشند تبدیل شده است. “آنانت سودارشان” یکی از نویسندگان مقاله مرتبط با آن پژوهش و استاد اقتصاد در دانشگاه وارویک در انگستان می‌گوید: “این یک شوک بهداشتی زیاد منفی می بود”.

این یافته‌ها پیامد‌های ناخواسته‌ای که انقراض حیات وحش می‌تواند جهت شود را آشکار می‌سازد به اختصاصی در رابطه حیواناتی که نقش بزرگی در اکوسیستم ایفا می‌کنند و به گفتن گونه‌های مهم شناخته خواهد شد. اقتصاددانان به جستوجو سنجش مقدار این چنین تاثیراتی می باشند. برای مثال، مطالعه‌ای در ایالات متحده مشخص می کند از بین رفتن درختان زبان گنجشک نرخ مرگ و میر انسان‌ها بر تاثییر ابتلا به بیماری‌های قلبی – عروقی و تنفسی را افزایش داده است.

محققان در ویسکانسین دریافتند که وجود گرگ‌ها، برخورد وسایل نقلیه با گوزن‌ها را یک چهارم افت می‌دهد و علتایجاد سود اقتصادی‌ای می‌شود که ۶۳ برابر بیشتر از هزینه کشته شدن دام توسط گرگ‌ها می‌باشد.

“ایال فرانک” اقتصاددان دانشگاه شیکاگو می‌گوید:” تنوع زیستی و کارکرد اکوسیستم برای انسان مهم است”. 

هندوستان وقتی محل زندگی ده‌ها میلیون کرکس می بود. دکتر سودارشان که در دهلی نو بزرگ شده به یاد می‌آورد که گله‌های بزرگی از کرکس‌ها را در مسیر مدرسه و برگشت اش از مدرسه به خانه می‌دید. او می‌گوید:”رودخانه مملو از کرکس‌های عظیم الجثه می بود که پایین می‌آمدند و لاشه‌ها را می‌خوردند. سپس آنان زیاد سریع ناپدید می‌شدند”.

برای سالیان متمادی مرگ کرکس‌ها به مثابه یک راز باقی مانده می بود. با این وجود، دانشمندان در سال ۲۰۰۴ میلادی دریافتند که داروی ضد التهابی دیکلوفناک که بر روی گاو‌ها منفعت گیری می‌شود برای کرکس‌ها به شدت سمی است. یک دهه پیش ازآن حق ثبت اختراع آن دارو منقضی شد و تبدیل منفعت گیری دامپروران از نسخه‌های ارزان‌تر آن شد. حامیان محیط زیست تلاش کردند تا آن دارو را برای منفعت گیری در دامپروری ممنوع کنند و در سال ۲۰۰۶ میلادی موفق به این کار شدند. با این وجود، تا آن زمان از جمعیت کرکس‌های هندی به مقدار بیشتر از ۹۵ درصد کاسته شده می بود. از نظر اکوسیستم کرکس‌ها از لحاظ عملکردی منقرض شده بودند.

دکتر فرانک و دکتر سودارشان برای برسی پیامد‌های این نوشته بر روی زندگی انسان‌ها ابتدا  از نقشه‌های محدوده منفعت گیری کردند تا اشکار کنند کرکس‌ها کجا زندگی کرده و کجا زندگی نکرده اند. قیاس مقدار مرگ و میر انسان‌ها بین آن مناطق زیاد کلیدی می بود، چون مکان‌هایی که هیچ زمان خانه تعداد قابل توجهی از کرکس‌ها نبوده اند به گفتن نوعی کنترل برای آزمایش طبیعی وحشتناک انجام شده توسط دیکلوفناک عمل می‌کردند.

وقتی که اقتصاددانان به داده‌های خام ترسیم شده بر روی نمودار دقت کردند تقریبا نمی‌توانستند باور کنند که تا چه اندازه دقیقا با آن چه که بر پایه گزارش‌ها پیش بینی کرده بودند انطباق داشت. در مناطقی که کرکس‌ها زندگی می‌کردند یک سال بعد از افت قیمت دیکلوفناک نرخ مرگ و میر انسان در سال ۱۹۹۴ میلادی اغاز به افزایش کرد و این روال صعودی در سال‌های آینده ادامه یافت.

از نظر دیگر در مناطقی که محل زندگی کرکس‌ها نبودند نرخ مرگ و میر به نحوه قابل توجهی ثابت باقی مانده می بود. اقتصاددانان برای آزمایش آن چه می‌دیدند شواهد فرد دیگر همانند تغییرات در کیفیت آب و فروش واکسن‌های هاری را بازدید کردند.

در پاکستان و نپال نیز پرندگان توسط دیکلوفناک از بین فته اند. دانشمندان می‌گویند در نپال جایی که ممنوعیت منفعت گیری از دیکلوفناک در دامپروری موثرتر بوده جمعیت کرکس‌ها طی هفت سال قبل به طور قابل توجهی افزایش یافته است. دانشمندان هشدار خواهند داد که دولت‌های اروپایی و جنوب آسیایی تا این مدت دارو‌های دامپروری را به قدر کافی برای محافظت از کرکس‌ها تنظیم نمی‌کنند.

کرکس‌ها در آفریقا زیاد تر قربانیان ناخواسته لاشه‌های مسموم خواهد شد که برای کشتن شکارچیانی همانند شیر و کفتار طراحی شده اند و جمعیت کرکس‌ها در آن جا نیز به شدت افت یافته است. در آمریکای شمالی جمعیت کرکس‌ها به طور کلی پایدار بوده یا در حال افزایش می باشند اگرچه جمعیت کرکس‌ها در کالیفرنیا به شدت در معرض خطر است.