یک گروه پان کانادایی راه جدیدی را برای یافتن سریع درمان‌های شخصی برای بیماران جوان مبتلا به سرطان ابداع کرده‌اند. آنها با رشد تومورهای سرطان در تخم مرغ و تجزیه و تحلیل پروتئین‌های آنها به این روش تازه دست یافتند.

این گروه به سرپرستی محققان دانشگاه و موسسه تحقیقاتی بیمارستان کودکان بریتیش کلمبیا، اولین گروهی می باشند که در کانادا این دو روش را برای شناسایی و آزمایش دارویی برای تومور یک بیمار جوان در زمان معالجه با هم ترکیب کرده‌اند.

پیروزی آنها در یافتن داروی تازه برای بیمار مشخص می کند که چطور مطالعه پروتئین‌هایی موسوم به پروتئومیکس، می‌تواند مکمل ارزشمندی برای مطالعه ژن‌ها (ژنومیک) در درمان‌های مربوط به سرطان باشد.

پروتئومیکس: رویکردی مکمل برای شناسایی درمان

در حالی که ژن‌ها دستورالعمل‌های ساخت پروتئین را با خود حمل می‌کنند، پروتئین‌ها خود واحدهای سازنده‌ عملکردی سلول‌های ما می باشند. زیاد تر داروها با تحول فعالیت پروتئین‌ها کار می‌کنند، به این علت محققان به این فکر افتادند که آیا پروتئومیکس می‌تواند نقاط ضعف نهان تومورها را که آزمایش‌های ژنتیکی به تنهایی امکان پذیر در کشف آن ناتوان باشد، آشکار کند.

بعد از این که شیمی درمانی استاندارد ناکامی خورد و تومور در برابر دارویی انتخاب شده توسط ژنومیکس مقاوم عمل کرد محققان به پروتئومیکس روی آوردند و فهمید شدند که متابولیسم تومور به شدت به آنزیمی به نام SHMT۲ متکی است.

استراتژی محققان منفعت گیری از سرترالین، یک داروی ضد افسردگی رایج، برای مهار SHMT۲ و قطع دسترسی تومور به یک منبع انرژی کلیدی می بود.

تکثیر تومور در تخم مرغ

این گروه برای آزمایش ایده خود از روشی منفعت گیری کردند که شامل رشد یک قطعه کوچک از تومور بیمار بر روی تخم مرغ است که به گفتن میزبان برای تومور عمل می‌کند. رشد یک تومور یکسان در خارج از بدن بیمار به آنها راهی داد تا در عرض چند هفته جواب دارویی شخصی‌سازی شده را آزمایش کنند.

این روش روال برسی یک گزینه درمانی را به طوری شدت می‌بخشد که با راه حلهای سنتی امکان پذیر نیست. به شدت می‌توان تایید کرد که آیا دارویی که از طریق پروتئومیکس شناسایی کرده‌ایم واقعا می‌تواند برای تومور بیمار مؤثر باشد یا خیر.

نتایج دلگرم کننده، اما نیاز به مطالعه زیاد تر

نتایج امیدوارکننده می بود اما کافی نبوده است. بعد از اغاز درمان سرترالین، رشد تومور بیمار کُند شد اما متوقف نشد و این بدان معناست که تا این مدت به درمان اضافی نیاز است.

در حالی که مطالعه بیشتری برای انجام دادن وجود دارد، این مطالعه مشخص می کند که رویکرد محققان می‌تواند پیشنهاد‌های درمانی شخصی‌سازی شده را با شدت کافی اراعه دهد تا در واقع به بیماران مبتلا به سرطان‌های نادر پشتیبانی شود.