دانشمندی که سرطان پستان خود را با تزریق ویروس‌های آزمایشگاهی به تومور با پیروزی درمان کرد، او گفت و گو‌هایی را درمورد خودآزمایی برانگیخته است.

به نقل از نیچر، «بیاتا هالاسی»(Beata Halassy) در سال ۲۰۲۰ در سن ۴۹ سالگی فهمید شد که در محل جراحی «پستان‌برداری» یا «ماستکتومی»(Mastectomy) قبلی خود مجدد به سرطان پستان مبتلا شده است. از وقتی که پستان چپ هالاسی برداشته شد، این دومین عود در آن تکه می بود و او نمی‌خواست با یک شیمی‌درمانی دیگر مواجه شود.

هالاسی که ویروس‌شناس «دانشگاه زاگرب»(University of Zagreb) در کرواسی است، پژوهش‌های قبل را مطالعه کرد و تصمیم گرفت با یک درمان اثبات‌نشده، رشته امور را به دست بگیرد.

گزارش منتشرشده مشخص می کند که هالاسی چطور روش خوددرمانی موسوم به «ویروس‌درمانی انکولیتیک»(OVT) را برای پشتیبانی به درمان سرطان مرحله سه خود تجویز کرد. او اکنون چهار سال است که بدون سرطان زندگی می‌کند.

با انتخاب خوددرمانی، هالاسی به صف طویل دانشمندانی می‌پیوندد که در این کار از نظر اخلاقی پرخطر شرکت کرده‌اند. هالاسی او گفت: انتشار کردن این گزارش به یک سردبیر شجاع نیاز داشت.

ویروس‌درمانی انکولیتیک یک عرصه نوظهور از درمان سرطان است که از ویروس‌ها برای دعوا به سلول‌های سرطانی و تحریک سیستم ایمنی برای مبارزه با آنها منفعت گیری می‌کند. زیاد تر آزمایش‌های بالینی ویروس‌درمانی انکولیتیک تا بحال در مرحله های پایانی سرطان متاستاتیک بوده‌اند اما در چند سال قبل به سمت مرحله های اولیه بیماری هدایت شده‌اند. یک روش ویروس‌درمانی انکولیتیک به نام «T-VEC» در آمریکا برای درمان نوع متاستاتیک ملانوما تایید شده است اما تا این مدت هیچ عامل ویروس‌درمانی انکولیتیک برای درمان سرطان پستان در هیچ مرحله‌ای و در هیچ تکه از جهان وجود ندارد.

هالاسی اصرار کرد که او متخصص ویروس‌درمانی انکولیتیک نیست اما تخصص او در کشت و تصفیه ویروس‌ها در آزمایشگاه، اعتمادبه‌نفس کافی را برای امتحان کردن درمان به او داده است. او تصمیم گرفت تومور خود را با دو ویروس متفاوت شامل یک ویروس سرخک و به جستوجو آن یک «ویروس استوماتیت تاولی»(VSV) مقصد قرار دهد. هر دو پاتوژن به گفتن آلوده‌کننده نوع سلولی شناخته شده‌اند که تومور هالاسی از آن منشا گرفته است و پیشتر نیز در آزمایش‌های بالینی ویروس‌درمانی انکولیتیک منفعت گیری شده‌اند. یک ویروس سرخک نیز در برابر سرطان پستان متاستاتیک آزمایش شده است.

هالاسی پیشتر توانایی کار کردن با هر دو ویروس را داشت و هر دوی آنها سابقه ایمنی خوبی دارند. سویه سرخک انتخابی هالاسی به طور گسترده در واکسن‌های دوران کودکی منفعت گیری می‌شود و سویه استوماتیت تاولی نیز در بدترین حالت، علائم خفیف شبه آنفلوانزا را تشکیل می‌کند.

به نظر می‌رسید که این روش مؤثر باشد. تومور در طول درمان بدون نشان دادن عوارض جانبی جدی، به طور قابل‌ توجهی کوچک و نرم‌تر شد. این چنین، تومور از عضله پستان و پوست که به آن دعوا کرده می بود جدا شد و کار برداشتن با جراحی را آسان کرد.

تحلیل تومور بعد از برداشتن نشان داد که به طور کامل به سلول‌های ایمنی به نام لنفوسیت نفوذ کرده است. این مشخص می کند ویروس‌درمانی انکولیتیک همان طور که انتظار می‌رفت، عمل کرده و سیستم ایمنی هالاسی را تحریک کرده است تا هم به ویروس‌ها و هم به سلول‌های تومور دعوا کند. هالاسی او گفت: مطمئنا یک عکس العمل ایمنی تشکیل شد.

بعد از جراحی، هالاسی به زمان یک سال تحت درمان با داروی ضد سرطان «تراستوزومب»(Trastuzumab) قرار گرفت.

«استفان راسل»(Stephen Russell) متخصص ویروس‌درمانی انکولیتیک و مدیر شرکت زیست‌فناوری ویروس‌درمانی «Vyriad» در مینه‌سوتا باور دارد که مورد هالاسی مشخص می کند تزریق‌های ویروسی برای کوچک کردن تومور او و افت مقدار تهاجمی بودن آن مؤثر بوده‌اند.

با وجود این، راسل فکر نمی‌کند که توانایی هالاسی واقعا یک عرصه تازه را تشکیل کند چون پژوهشگران اکنون تلاش دارند از ویروس‌درمانی انکولیتیک برای پشتیبانی به درمان سرطان در مرحله های اولیه منفعت گیری کنند. راسل او گفت: مسئله تازه اینجاست که او این کار را با ویروس پرورش‌یافته در آزمایشگاه خودش انجام داد.

این پژوهش در مجله «Vaccines» به چاپ رسید.