این پزشک طب سنتی با گفتن این که به طور کلی در طب ایرانی ورزش روزانه ولو مختصر حتی به زمان ۱۰ دقیقه اما مستمر پیشنهاد می‌شود، اضافه کرد: مسلماً ورزش سبک روزانه همانند پیاده ‌روی و دیگر ورزش‌های سبک برای همه اقشار جامعه با هر مزاج و سنی پیشنهاد می‌شود، مگر این که در شرایطی خاص پزشک وابسته برای مدتی پرهیز از ورزش داده باشد.

 میرزایی تحرک بدنی و ورزش‌های سبک را برای نگه داری سلامت و درمان امراض متعدد زیاد اثرگذار ذکر و به غیرورزشکاران هم پیشنهاد کرد که این قضیه را در برنامه خود در سال تازه بگنجانند.

وی پافشاری کرد: ورزشکاران به این مسئله دقت داشته باشند که ریاضت از دیدگاه حکمای ایرانی و یا همان ورزش در ماه مبارک رمضان نسبت به باقی سال متفاوت است به این علت ورزشکاران باید تلاش کنند از انجام ورزش سنگین در این ایام پرهیز کنند و در ایام ماه مبارک رمضان به بدن خود مقداری استراحت دهند و زمان زمان ورزش خود را مختصر‌تر کرده و از انجام ورزش‌های سنگینی که در طول سال انجام می‌داده‌اند، اجتناب کنند.

این متخصص طب ایرانی به ورزشکاران پیشنهاد کرد که روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان را یک زمان مغتنم برای استراحت اعضای رئیسه به‌خصوص کبد قرار دهند چون ورزشکاران به‌خصوص افرادی که ورزش حرفه‌ای انجام خواهند داد، در طول سال مصرف مداوم پروتئین و رژیم‌های متعدد غذائی و انواع مکمل‌ها را دارند و زمان مغتنم در ماه مبارک رمضان و استراحت کبد می‌تواند جهت پاکسازی و تحکیم مجدد قوای این عضو مهم شود.

میرزایی در ادامه گفت: به طور کلی در مبانی نگه داری سلامتی حکمای ما، پرخوری، درهم‌خوری و مصرف بیشتر از حد غذاها که یکی از علل مشکلات معدی ورزشکاران در طول سال عدم دقت به این مسئله است این چنین مصرف دارو برای افزایش قوت بدنی و یا هر امر دیگرتوصیه نمی‌شود بلکه به ورزشکاران پیشنهاد می‌کنیم که این تدبیرها مهم را در طول سال نیز مورد عنایت قرار دهد.

وی با اهمیت ترین امر در ورزش از نگاه شیخ‌الرئیس را نگه داری سلامت و پیشگیری از ابراز امراض مزمنه و تحکیم حرارت غریزی برشمرد و با گفتن این که ظاهرگرایی در امر ورزش که امروزه زیاد باب شده نمی‌تواند متضمن سلامت و طول عمر باشد، افزود: حکیم محمد کاظم گیلانی در کتاب نگه داری الصحه ناصری می‌فرماید بهترین زمان برای ریاضت یا ورزش زمان عبور غذا از قعر معده است چراکه در زمان عبور غذا از قعر معده، فرد حس سبکی اشکار می‌کند و دیگر آن حس سنگینی سپس از صرف غذا را ندارد و اصرار می‌کند که ورزش در حالت خلو یعنی خالی بودن معده نیز می‌تواند زیان اور و حتی خطرناک باشد.

رئیس اندیشکده پیشرفت و سلامت به ورزشکاران پیشنهاد کرد: ساعت ورزش خود را به حداقل یک ساعت سپس از سحری، آن هم مختصر و یا یک ساعت و نیم سپس از وعده افطار موکول کنند و به هیچ وجه در زمان خالی بودن معده ورزش انجام ندهند.

میرزایی ورزش با معده خالی را جهت ریختن اخلاط فاسده به معده و تشکیل بیماری‌های معدی و کبدی و حتی ضعف قلب و اعصاب و امراض دیگر در درازمدت گفتن و پافشاری کرد: آنقدر ورزش کردن با معده خالی می‌تواند زیان اور باشد که چندین دفعه و چندین دفعه در کتب متعدد طب ایرانی به این کار اصرار شده است و حتی حکما می‌فرمایند با معده پر ورزش کردن عارضه کمتری نسبت به معده خالی ورزش کردن دارد.

وی از استراحت بدن به گفتن یکی از دلایل مهم وجوب روزه‌داری یاد کرد و او گفت: همانطور که حجم غذا در ایام ماه مبارک رمضان افت یافته و عموم جامعه اسراف غذائی را کنار گذاشته و ریزه‌خواری در طول روز را ندارند، ورزشکاران نیز مصرف غذاهای سنگین را در این ماه افت دهند و تلاش کنند از غذاهای لطیف و سوپی زیاد تر بهتر ببرند تا کبد آنها پاکسازی شود.

این متخصص طب ایرانی و سنتی پیشنهاد کرد: ورزشکاران حرفه‌ای در ماه رمضان، مصرف یک وعده آش آبغوره را در دستورکار قرار دهند.