۷ ویژگی کسانی که در دوران کودکی محبت کافی دریافت نکرده‌اند

۷ ویژگی افرادی که در دوران کودکی محبت کافی دریافت نکرده‌اند

[ad_1]

هر فردی خاطراتی از قبل خود دارد. اما امکان پذیر که برای برخی از افراد این خاطرات مهر امیز نباشند.

به نقل از روزیاتو، در ادامه، ۷ ویژگی ذکر شده که نشان خواهند داد شما در دوران کودکی محبت کافی دریافت نکرده‌اید.

اگر این ویژگی‌ها را دارید، زمان آن رسیده که با چالش‌های احساسی خود روبرو شوید.

۱) داشتن مشکل در تشکیل روابط صمیمانه و نزدیک

همانند ریشه یک گیاه که به جستوجو آب است، انسان نیز به طور طبیعی به برقراری ربط و صمیمیت جذب می‌بشود.

با این حال، اگر در دوران کودکی خود محبت بسیاری دریافت نکرده باشید، امکان پذیر که تشکیل و نگه داری روابط صمیمانه و نزدیک در دوره بزرگسالی‌تان دشوار باشد.

تحقیقات و پژوهش‌ها از این حالت به گفتن «سبک دلبستگی اجتنابی» یاد می‌کنند. این سبک دلبستگی به معنی داشتن مشکل در عرصه دوست‎یابی یا اجتماعی نبودن نیست. افرادی که سبک دلبستگی اجتنابی دارند، نمی توانند از نظر عاطفی در دسترس باشند.

فقدان محبت در سال‌های اولیه زندگی امکان پذیر علتایجاد هراس از طرد یا رها شدن بشود که تعلل و شک شما برای عمیق‌تر کردن روابط خود را به جستوجو خواهد داشت.

۲) بیشتر از حد جدا گانه بودن

در حالی که استقلال زیاد تر به گفتن یک ویژگی مثبت برداشت می‌بشود، بیشتر از حد جدا گانه بودن می‌تواند نشانه‌ای از عدم برخورداری از محبت در دوران کودکی باشد.

تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ها درباره انتخابات، سیاست، اقتصاد، ورزش، حوادث، فرهنگ وهنر و گردشگری را در آینده دنبال کنید.

کودکانی که محبت بسیاری دریافت نمی‌کنند، زیاد تر یاد می‌گیرند که به شدت به خودشان در سنین پایین تکیه کنند. این اتکا و استقلال بیشتر از حد می‌تواند به دوره بزرگسالی فرد منتقل بشود.

کارشناسان نظر می‌کنند که استقلال بیشتر از حد به گفتن یک مکانیسم مقابله‌ای در عکس العمل به صدمه‌های دوران کودکی ظاهر می‌بشود.

هنگامی که مراقبان یا والدین در رسیدگی به نیاز‌های عاطفی کودک کوتاهی می‌کنند، امکان پذیر این باور در کودک تحکیم بشود که افراد دیگر غیرقابل مطمعن می باشند و علتمی‌بشود که در بزرگسالی تنها به خود متکی باشند.

۳) مدام به جستوجو قبول هستید

اگر همیشه به جستوجو قبول دیگران هستید، امکان پذیر که این مشکل ریشه در عدم دریافت محبت کافی در دوران کودکی شما داشته باشد.

فقدان صمیمیت عاطفی و قبول در سال‌های اولیه زندگی شما می‌تواند خلأ تشکیل کند که تلاش می‌کنید آن را با جستجوی مداوم قبول از سوی دیگران پر کنید.

این نیاز برای قبول بعضی اوقات اوقات می‌تواند شما را وادار کند که برای راضی کردن دیگران از نیاز‌ها و نشاط خودتان بگذرید.

با این حال، مهم است به یاد داشته باشید که قیمت شما با قبول یا عدم قبول دیگران تعریف نمی‌بشود. شناخت این ویژگی می‌تواند گامی مهم در جهت پذیرفتن خود و تحکیم عزت نفس شما باشد.

۴) عدم تمایل به لمس کردن

لمس کردن، بخشی جدایی‌ناپذیر از ارتباطات انسانی است.

آیا می‌دانستید که حتی یک لمس ساده می‌تواند ترشح هورمون اکسی توسین را تحریک کند که زیاد تر به گفتن «هورمون عشق» از آن یاد شده و حس مطمعن، اسایش و ارامش روانی را تحکیم می‌کند؟

با این حال، اگر در دوران کودکی محبت بسیاری دریافت نکرده باشید، امکان پذیر که با لمس و ربط فیزیکی در دوره بزرگسالی خود راحت نباشید.

این ناراحتی، بازتابی از برآورده نشدن نیاز دوران کودکی شما برای دریافت محبت است.

شناسایی این ویژگی می‌تواند به شما پشتیبانی کند که عکس العمل‌های خود را بهتر فهمیدن کرده و راحت‌تر مرز‌های فیزیکی را در روابط خود تشکیل کنید.

۵) حس می‌کنید که لایق عشق و محبت نیستید

یکی از دلخراش‌ترین عواقب فقدان محبت در دوران کودکی، این باور ریشه‌دار است که شما لایق عشق و محبت نیستید. این حس فقط در رابطه روابط رمانتیک نبوده و به روابط خانوادگی نیز گسترش می‌یابد.

عدم دریافت محبت در دوران کودکی، می‌تواند حس لیاقت فرد را زیر سوال ببرد.

امکان پذیر فکر کنید اگر افرادی که قرار بوده شما را بی قید و شرط دوست داشته باشند، به شما محبتی نشان نمی‌دادند، احتمالا دوست داشتنی نیستید.

با این حال، مهم است به یاد داشته باشید که قیمت شما به نحوه حرکت دیگران با شما در قبل بستگی ندارد. شناخت این ویژگی می‌تواند راه را پذیرفتن و دوست داشتن خود هموار کند.

۶) حرکت‌های بیشتر از حد مهر امیز

بر تاثییر عدم دریافت محبت در دوران کودکی، تمایل عمیقی برای جبران بیشتر از حد این خلأ در دوره بزرگسالی شکل گرفته و به طور حرکت‌های مهر امیز افراطی و نادیده گرفتن مرز‌های شخصی ظاهر می‌بشود.

ملزوم است به یاد داشته باشید که محبت واقعی در برقراری اعتدال است.

۷) داشتن مشکل در ابراز احساسات

گفتن احساسات به روشای سالم مهارتی است که زیاد تر در دوران کودکی آموخته می‌بشود.

با این حال، بر پایه اصول روانشناسی، اگر در محیطی عاری از محبت بزرگ شده باشید، امکان پذیر که گفتن احساسات خود در بزرگسالی برای شما دشوار باشد.

مشکل در ابراز احساسات به معنی نداشتن احساسات نیست، بلکه ندانستن نحوه درست گفتن آنهاست.

فهمیدن این خصیصه می‌تواند به شما پشتیبانی کند تا فهمید شوید که گفتن احساسات اشکالی ندارد. این اولین قدم برای یادگیری عادات عاطفی سالم‌تر و پرورش روابط موفق و عمیق‌تر است.

[ad_2]

منبع