او همین طور گفت: در این شرایط، کودکان به علت روابط محدود و عدم ربط سالم با خانواده از جمله فهمیدن نشدن نوجوان، عدم صمیمیت در بین اعضای خانواده، منفعت گیری از فضای مجازی و شبکه‌های اینترنتی را جانشین برقراری ارتباطات خود کرده‌اند و به عبارتی وجود در اینترنت برای آنها به بخشی از سبک زندگی‌شان تبدیل شده است.

به حرف های این متخصص روانشناسی حوزه کودک و نوجوان، در عصر جاری، کودکان و نوجوانان سبک زندگی دیجیتال را از طریق بازی‌های آنلاین گسترده به گفتن بخشی از روابط اجتماعی و ربط با همسالان انتخاب کرده‌اند، چراکه همسالان و گروه‌های بازی زیاد تر بر زمان حال تمرکز دارند، اما والدین دلواپس آینده آنها می باشند.

صادقی با گفتن این که ملزوم است والدین این حقیقت را بپذیرند و پشتیبانی کنند نوجوان، حضوری سالم و موثر در فضای مجازی داشته باشد، به والدین پیشنهاد کرد که به جای تمرکز زیاد روی از بین بردن وابستگی به فضای مجازی، به این نوشته دقت کنند که چطور با بودن در این فضا، رشد اجتماعی و مهارتی کودک را ارتقاء دهند.

وی معتقد است که وجود کودکان در اینترنت و بازی‌های آنلاین اجتناب‌ناپذیر است، اما تشکیل محدودیت معقول و منصفانه برای نوجوان یک نیاز الزامی است. به طور مثال والدین می‌توانند در رابطه مقدار منفعت گیری از اینترنت با کودکشان سخن بگویید کنند و از این طریق با او به توافق برسند.