پژوهشگران امیدوارند روزگاری، روزهایی که برای کار در حالت نشسته سپری خواهد شد به‌گفتن عادتی ناخواسته و ناسالم دیگر در نظر گرفته بشود.

آنان انها گفتند: «اکنون، نشستن طویل‌زمان شغلی طبیعی برداشت می‌بشود اما اطلاعات زیاد تر در رابطه این که چه مقدار نشستن می‌تواند کشنده باشد، امکان پذیر این حرکت رایج را  غیرعادی کند».

دکتر چی-پانگ ون از موسسه تحقیقات سلامت ملی در ژونان، تایوان این پژوهش را انجام داده و نتایج آن در نشریه JAMA Network Open انتشار شده است.

نتایج پژوهش‌های قبل نشان داده است با افزایش ساعت‌هایی در روز که صرف نشستن می‌بشود، سلامتی افت می‌یابد و خطرات نشستن امکان پذیر فقط این نباشد که نشستن برابر با وقتی باشد که در فعالیت صرف نشده است. به حرف های گروه پژوهشی، حالت نشستن امکان پذیر چیزی خاص باشد که به اختصاصی زیان اور باشد.

گروه ون گفت که نشستن امکان پذیر علتضعیف شدن پاها، تنه و افزایش جریان خون به اندام تحتانی این چنین التهاب با درجه پایین بشود. به حرف های آنان، این کار به نوبه خود می‌تواند به افت کارکرد انسولین، دیابت، چاقی، سندرم متابولیک و افت کارکرد کلیه در طول زمان منجر بشود.

پژوهشگران داده‌های دقیق را در رابطه زندگی روزمره تقریبا ۴۸۲هزار تایوانی با میانگین سنی ۳۹ سال تجزیه و تحلیل کردند. داده‌ها مربوط به فعالیت بدنی در اوقات فراغت این چنین ساعاتی می بود که آنان در محل کار نشسته بودند. سلامت شرکت‌کنندگان نیز به‌طور متوسط نزدیک به ۱۳ سال پیگیری شد.

در قیاس با افرادی که سر کار نمی‌نشستند، افرادی که می‌انها گفتند زیاد تر روزهای کاری خود را پشت میز می‌گذرانند، شانس بیشتری برای مرگ در طول پژوهش داشتند.

نتایج پژوهش جاری نشان داد که این خطر با افزایش سن افزایش می‌یابد و در زنان (۲۱ درصد) زیاد تر از مردان (۱۳ درصد) است.

هنگامی که به بازدید مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی پرداختند، گروه ون دریافتند افرادی که زیاد تر اوقات کارشان را پشت میز می‌گذارند، ۳۴ درصد زیاد تر از افرادی که نمی‌نشینند، در معرض خطر قرار دارند. خطرات تقریبا برای مردان و زنان شبیه می بود.

با این حال، به نظر می‌رسد تغییرات کوچک در محل کار یا خانه همه این خطرات سلامتی را افت خواهند داد.

نتایج نشان داد افرادی که روزهای کاری آنان ترکیبی از نشستن و حرکت است، افزایش خطر مرگ و میر ناشی از همه علل را توانایی نکردند.

برای ون و همکارانش، این نتایج فرمود که مداخلات در محل کار – استراحت منظم فعالیت یا منفعت گیری از میز کار ایستاده به جای صندلی – امکان پذیر خطرات نشستن طویل زمان را افت دهد.

به حرف های گروه تایوانی، ورزش خارج از ساعات کاری – افزایش تنها ۱۵ تا ۳۰ دقیقه در روز – این چنین علتکاهش خطر مرگ زودهنگام افرادی می‌بشود که در محل کار خود نمی‌نشینند.

به حرف های پژوهشگران نتیجه نهایی این است که «تغییرات سیستمی در محل کار، همانند استراحت‌های مکرر، میزهای ایستاده، مناطق تعیین شده در محل کار برای فعالیت بدنی و مزایای عضویت در باشگاه ورزشی می‌تواند به افرادی که مدام روی صندلی می‌نشینند پشتیبانی کند تا سالم بمانند».