نتایج تحقیقات مشخص می کند که تشکیل عادت ۶۶ روز طول می‌کشد و نتایج تحقیقات روان‌شناختی در رابطه این سوال در مقاله‌ منتشرشده در مجله اروپایی روانشناسی اجتماعی در دسترس است.

فیلیپا لالی و همکاران وی از دانشگاه کالج لندن ۹۶ نفر را که علاقه‌مند به تشکیل عادت تازه همانند خوردن تکه‌ای میوه همراه با ناهار یا دویدن ۱۵ دقیقه‌ای در روز بودند، مورد بازدید قرار دادند سپس روزانه از شرکت‌کنندگان سوال ‌شد که عادت‌های انتخابی‌شان چه مقدار خودکار شده است.

این سوالات شامل چیزهایی همانند این مورد می بود که آیا این عادت بالقوه «انجام ندادن آن سخت» است و می‌توان آن را «بدون فکر کردن» انجام داد.

هنگامی که محققان عادات گوناگون را بازدید کردند، در تعداد بسیاری از شرکت‌کنندگان رابطه بین تمرین و خودکار بودن منحنی تشکیل کرد و به‌طور متوسط، اشکار شد که بعد از ۶۶ روز به عادت موردنظر خود رسیدند.

نمودار حاصل‌شده نشان داد که تمرین اولیه با افزایش زیاد تر در خودکار بودن، پاداش داده می‌بشود و وقتی که شرکت‌کنندگان به حداکثر خودکاری خود برای آن حرکت رسیده‌اند، دستاوردها افت می‌یابد.

اگرچه میانگین آن ۶۶ روز می بود اما در عادات مورد بازدید در این مطالعه از ۱۸ روز تا ۲۵۴ روز، تغییرات مشخصی در زمان زمان شکل‌گیری عادات وجود داشت.

به‌گفتن مثال نوشیدن روزانه یک لیوان آب زیاد سریع خودکار شد اما انجام ۵۰ دراز و نشست قبل از صبحانه نیاز به ضمانت بیشتری داشت.

محققان این چنین خاطرنشان کردند که از دست دادن یک روز، شانس تشکیل عادت را افت نمی‌دهد این چنین گروهی زیاد زیاد تر از سایرین طول کشید تا عادات خود را شکل دهند، احتمالا این مورد مشخص می کند که برخی افراد «مقاوم در برابر عادت» می باشند.

 آنان دریافتند که تشکیل انواع دیگر عادات امکان پذیر زیاد زیاد تر طول بکشد.

آنچه این مطالعه مشخص می کند این است که هنگامی می‌خواهیم عادت نسبتا ساده‌ای همانند خوردن روزانه تکه‌ای میوه یا ۱۰ دقیقه پیاده‌روی در خود تشکیل کنیم، امکان پذیر بیشتر از دو ماه تکرار روزانه ملزوم داشته باشد تا این حرکت به عادت تبدیل بشود.

نتایج این تحقیق مشخص می کند، انجام ندادن فعالیت موردنظر به طور روزانه در درازمدت تاثییر منفی ندارد و همان تکرارهای اولیه است که بیشترین تحکیم را در خودکار بودن به ما می‌دهد.

متاسفانه به نظر می‌رسد چیزی به نام تحول کوچک وجود ندارد و ۲۱ روز تکرار شده برای تشکیل عادت، دست کم گرفتن قابل توجهی است، مگر این که تنها مقصد شما در زندگی نوشیدن لیوان آب باشد.