صبح و عصر پنجره‌های کلیدی زمان برای ترکیب ورزش می باشند. شواهدی وجود دارد که مشخص می کند ورزش در زمان معین هر روز برای نگهداری طویل زمان افت وزن مهم است.

سیستم شبانه‌روزی نقش مهمی در تنظیم چندین فرآیند فیزیولوژیکی ایفا می‌کند که بر اشتها، چرخه خواب و بیداری و کارکرد ورزش تأثیر می‌گذارد؛ به این علت منطقی است که نظر کنیم که جواب‌های فیزیولوژیکی به ورزش می‌تواند در صبح در قیاس با عصر متفاوت باشد.

در مطالعات اشکار شده است افرادی که به‌ طور اتفاقی در تمرین صبحگاهی قرار می‌گیرند، به‌ طور قابل‌ توجهی وزن بیشتری نسبت به افرادی که به‌ طور اتفاقی تمرین عصرگاهی دارند، از دست خواهند داد. به این علت ورزش صبحگاهی در افت وزن بیشترین تاثییر را دارد. این افراد در قیاس با افرادی که در ساعت دیگر روز ورزش می‌کنند شاخص توده بدنی و سایز دور کمر کمتری دارند.

بنابر اظهار دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، گرچه بهترین زمان ورزش کردن تا این مدت شناخته نشده است اما شواهد تازه حاکی از آن است که ورزش کردن بین ساعت ۷ تا ۹ صبح بهترین تاثییر را برای افت وزن افراد دارد.