به حرف های محققان، فیبروم رحم شایع‌ترین تومور خوش خیم در زنان در سنین باروری است که شیوع آن از ۴.۵ درصد تا ۶۹ درصد متغیر است. این توده‌ها امکان پذیر هیچ علامتی نداشته باشند اما امکان پذیر با خونریزی غیرطبیعی، درد لگن و شکم و ناباروری همراه باشند.

حرکت کم تحرک با تومورهایی همانند سرطان آندومتر، تخمدان و سینه مرتبط است که به هورمون زنانه استروژن متکی می باشند و فیبروم‌های رحمی توسط استروژن تغذیه خواهد شد. به این علت محققان می‌خواستند دریابند که آیا امکان پذیر بین بی‌تحرکی زیاد در اوقات فراغت و خطر فیبروم رحم ارتباطی وجود داشته باشد یا خیر.

آنان از گروه یوننان، تحقیق گروهی چند قومیتی چین منفعت گیری کردند که یک تحقیق آینده‌نگر مبتنی بر جامعه در جنوب غربی چین و شامل ۹۹هزار و ۵۵۶ شرکت‌کننده از پنج استان است. نمونه نهایی تحقیق شامل ۶۶۲۳ زن ۳۰ تا ۵۵ ساله می بود که تا این مدت یائسگی را طی نکرده بودند.

اطلاعات اولیه هر یک از زنان جمع‌آوری شد. این اطلاعات شامل تاریخچه قاعدگی یا باروری، تعداد فرزندان و سن در اولین تولد، منفعت گیری از وسایل پیشگیری از بارداری، اوقات فراغت بی‌تحرک، فعالیت بدنی، رژیم غذایی، قد و وزن می بود. میانگین سنی اغاز قاعدگی و زایمان برای اولین بار به‌ترتیب ۱۳-۱۶ و ۲۰-۲۴ سال می بود و نزدیک به ۸۴ درصد این افراد بیشتر از دو فرزند داشتند.

حرکت بی‌تحرک به‌گفتن ۱.۵ یا کمتر از معادل سوخت‌وسازی در زمان نشستن یا دراز کشیدن طبقه‌بندی شد. معادل سوخت‌وسازی گفتن می‌کند که چه مقدار انرژی در کالری در هر ساعت فعالیت بدنی صرف می‌بشود.

ملزوم به‌ذکر است معادل سوخت‌وسازی، مقیاسی فیزیولوژیکی است که بیانگر هزینه انرژی مربوط به فعالیت‌های فیزیکی است و به‌صورت نسبتی از مقدار سوخت‌وساز (و در نتیجه نسبت مصرف انرژی) طی فعالیتی فیزیکی خاص، در قیاس با یک نسبت متابولیک مرجع است.

از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا اشکار کنند که چه مقدار زمان صرف بازی‌های رومیزی، تماشای صفحه نمایش، خواندن، بافتن و دیگر فعالیت‌های شبیه می‌کنند سپس به چهار گروه زمان فراغت بی‌تحرک کمتر از دو ساعت در روز، دو تا ۳.۹۹ ساعت در روز، چهار تا ۵.۹۹ ساعت در روز و ۶ ساعت یا زیاد تر در روز تقسیم شدند.

نزدیک به ۶ نفر از هر ۱۰ (۶۱ درصد) نفر از زنان دو تا ۳.۹۹ ساعت در روز از اوقات فراغت بی‌تحرک داشتند. در کل، ۵۶۲ نفر (۸.۵درصد) از زنان دارای فیبروم رحمی بودند که شیوع آن با افزایش سن افزایش می‌یابد. نرخ‌ها در بین افراد ۵۰ ساله و بالاتر (۲.۵ برابر) زیاد تر می بود.

وزن(شاخص توده بدنی)، تعداد تولد زنده (بیشتر از دو تا)، حالت قاعدگی، زمان از آخرین تولد زنده (۱۷-۱۳ سال به سپس)، فعالیت بدنی و اوقات فراغت بی‌تحرک همه انها با فیبروم رحم مرتبط بودند اما هرچه اوقات فراغت با بی‌تحرکی زیاد تر سپری بشود، به‌نظر می‌رسد که خطر فیبروم رحم زیاد تر باشد. بعد از محاسبه عوامل بالقوه اثرگذار، اوقات فراغت بی‌تحرک ۶ ساعت یا زیاد تر در روز با خطر دو برابری نسبت به زنانی که کمتر از دو ساعت اوقات فراغت بی‌تحرک داشتند، همراه می بود.

در حالی که اوقات فراغت بی‌تحرک با شیوع فیبروم در زنان پیش از یائسگی ارتباطی نداشت اما با شیوع فیبروم در زنان یائسه مرتبط می بود؛ این خطر در بین افرادی که ۶ ساعت یا زیاد تر از آن را در روز اوقات فراغت بی‌تحرک داشتند، پنج برابر زیاد تر از افرادی می بود که کمتر از دو ساعت اوقات بی‌تحرک داشتند.

این یک تحقیق مشاهده‌ای است و به‌همین علت نمی‌تواند عوامل علّی را تعیین کند. محققان خاطرنشان کردند که این تحقیق برای تعداد بسیاری از عوامل بر برسی ذهنی تکیه داشت.

اما به حرف های محققان، یک توضیح احتمالی برای روابط مشاهده شده امکان پذیر این باشد که حرکت بی‌تحرک با چاقی مرتبط خواهد می بود که یک عامل خطرزا برای فیبروم‌های رحمی است. هم کم‌تحرکی و هم چاقی علتافزایش سطح استروژن بدن می‌بشود. دیگر توضیحات احتمالی شامل ربط شناخته شده بین حرکت بی‌تحرک و اختلالات متابولیک، التهاب مزمن و افتویتامین D است.

آنان نتیجه گرفتند: این تحقیق مقطعی، بر پایه جمعیت طبیعی، نشان داد که زمان فراغت بی‌تحرک یک همبستگی مثبت خطی با فیبروم رحم  دارد، که مشخص می کند این کار امکان پذیر یک عامل خطرزای جدا گانه باشد.

یافته‌های این تحقیق که در مجله دسترسی آزاد BMJ Open انتشار شده است.