فهرست ۸ الزام زندگی شامل موارد زیر است:

خواب کافی

پرهیز از کشیدن سیگار

اشتغال منظم به فعالیت بدنی

خوردن غذا‌های سالم

نگه داری وزن سالم

برخورداری از سطوح سالم قند و کلسترول خون

نگه‌داری سختی خون در طیف طبیعی

محققان ربط بین سلامت قلبی-عروقی را با میزانی که مردم به اجرای فهرست ۸ الزام زندگی پایبند بودند، بازدید کردند. آن‌ها مقدار پایبندی افراد به این فهرست را بر پایه امتیازی که کسب کرده بودند در سه طبقه برخورداری بالا، متوسط و پایین از سلامت قلبی-عروقی دسته‌بندی کردند.

تیم تحقیقاتی این چنین سن زیستی افراد را با محاسبه سن فنوتیپ افراد اندازه‌گیری کرد. سن فنوتیپ بر پایه سن شناسنامه‌ای به علاوه نتایج ۹ آزمایش خون که برای اندازه‌گیری مقدار متابولیسم، التهاب و کارکرد اندام‌های داخلی تجویز می‌بشود، تعیین می‌بشود.

محققان برای آنکه شدت سن فنوتیپ افراد را تعیین کنند، تفاوت بین سن شناسنامه‌ای و سن فنوتیپی آن‌ها را محاسبه کردند تا ببینند که آیا آن‌ها نسبت به سن شناسنامه‌ای‌شان در حال سریع یا کندتر پیرشدن می باشند.

تحقیق انجام شده روی ۶۵۰۰ نفر نشان داد افرادی که از سلامت قلبی-عروقی بهتری برخوردار بودند، به لحاظ فیزیولوژیکی جوان‌تر از سن شناسنامه‌ای بودند. به‌طور میانگین سن شناسنامه‌ای آن‌ها ۴۱ سال، اما سن زیستی‌شان ۳۶ سال می بود.

در نقطه روبه رو افرادی که سلامتی قلبی-عروقی پایینی داشتند، زیاد سریع تر از هم‌سن‌وسال‌های‌شان در حال پیر شدن بودند. این افراد میانگین سنی ۵۳ سال داشتند، اما سن زیستی‌شان ۵۷ سال می بود.

سن زیستی چیست؟

موشه سزیاف، متخصص ژنتیک، می‌گوید: «سن زیستی دربرگیرنده چندین تحول فیزیولوژیکی است که با رشد افراد رخ می‌دهد.»

او می‌گوید تحقیقات جاری نشان خواهند داد که این تغییرات عمدتا تحت تأثیر تغییرات مرتبط با سن که روی کارکرد ژن تاثییر می‌گذارد، رخ می‌دهد. این تغییرات روی کارکرد سیستم ایمنی، متابولیسم، سیستم قلبی-عروقی و مغز تاثییر می‌گذارد و می‌تواند اثرات نامطلوبی روی سلامتی داشته باشد.

او توضیح می‌دهد: «مطالعات تازه بین این تغییرات و تغییرات اپی‌ژنتیک، به خصوص تغییرات متیل‌دار شدنِ دی. ان.‌ای که به سن مرتبط است، ارتباطی قوی کشف کرده است. متیل‌دار شدنِ دی. ان.‌ای الزام علائم شیمیایی روی مکان‌های خاصی روی دی. ان.‌ای است که کارکرد ژن‌ها را تنظیم می‌کنند.»

سزیاف می‌گوید دگرگونی روی توزیع این علائم می‌تواند روی کارکرد ژن‌ها تاثییر بگذارد که این خودش روی فیزیولوژی اندام‌های داخلی تاثییر می‌گذارد.

او پافشاری می‌کند که فرایند تحول متیل‌دار شدنِ دی. ان.‌ای زیاد تر به نام «ساعت اپی‌ژنتیک» شناخته می‌بشود. درحالیکه طول عمر یک شخص معمولی در نزدیک به ۱۰۰ سال است، اما افراد با طول سن‌های متنوعی وجود دارند.

«این ساعت در قیاس با سن شناسنامه‌ای انعکاس بهتری از حالت سلامتی ماست.»