بهناز طاهرخانی، ملیکا محمدى و زهرا خواجوی سه بازیکن مهم تیم ملی فوتبال زنان ایران و باشگاه خاتون بم، بامداد سوم دی ۱۴۰۲ دچار سانحه‌ی مرگبار رانندگی در خودروی تیبا شدند که تبدیل درگذشت ملیکا محمدی شد. اتفاق‌ی اسفبار و اسفناکى که ورزش ایران را به شوکى تلخ فرو برد تا دو بازیکن نقل و سرشناس دیگر هم زمین گیر شده و به نظر دوره‌ى نقاهت آن‌ها طولانى‌تر از زمانى معقول براى برگشت به میدان ها فوتبال ارزیابى بشود.

مراسم هاى بدرقه ى پیکر ملیکا محمدى در این زمان در سه شهر و ورزشگاه گوناگون، یعنی ورزشگاه فجر شهر بم، حافظیه شیراز و ورزشگاه آزادى تهران برگزار شد تا بعد از آن، پیکر بی‌جان او به آمریکا، محل زندگى خانواده ستاره درگذشته ى تیم ملى منتقل بشود. در این بین زهرا خواجوى هم که حالت مطلوب‌ترى نسبت به بهناز طاهرخانى داشت، سریعتر از بیمارستان به تهران منتقل شد تا شرایط درمان دروازبان اول این روزهاى تیم ملى که دچار صدمه‌هاى روحى و جسمى در ناحیه لگن پا و دست شده می بود پیگیرى بشود.

اما حالت بهناز طاهرخانى که در رقابتهاى مقدماتى جام ملت‌ها و مرحله نهایى بیستمین دوره جام ملتهاى زنان آسیا به انتخاب مریم ایراندوست سرمربى زمان تیم ملى و به علت صدمه دیدن زهرا قنبری (کاپیتان اول تیم ملی) به گفتن کاپیتان اول فوتبال زنان ایران انتخاب شده می بود، متفاوت پیش رفته است.

بهناز طاهرخانى که در بین اهالی فوتبال زنان به بِنی معروف است؛ در اول خرداد ۱۳۷۴ و تاکستان استان قزوین به دنیا آمده است. بازیکنى که از سیزده سالگى تا امروز که ۲۸ ساله محسوب مى بشود در همه رده‌هاى سنى تیم‌هاى ملى فوتبال به گفتن یکى از یازده بازیکن اصلى به میدان رفته است.

او بازیکنى با قابلیت وجود در پست‌هاى گوناگون شناخته مى‌بشود که جایگاه تخصصی‌اش در ترکیب تیم ملى دفاع چپ است. او امسال در ترکیب باشگاه خاتون بم به گفتن دفاع راست منفعت گیری مى‌شد و در تیم ملى به فراخور در پستهاى دفاع چپ، هافبک چپ و حتى هافبک راست به میدان مى رفت. یقیناً بنى توانایی بازى در دفاع وسط را هم داشته و حتى با تیم نوجوانان کشورمان به گفتن بازیکن فوروارد و نوک به میدان رفته است.

سبک بازى بهناز طاهرخانى به حرف های فوتبالى‌ها همانند به گتوزوى ایتالیایى است. بازیکنى با اخلاق، فنى، چغر، دونده، با شدت بالا، تکنیکى، ریز نقش، مطیع، با روحیه‌ى پیروزى طلبى و در خدمت تیم که به حرف های هم‌بازیانش تحمل ناکامی خوردن را ندارد. بازیکنی که تا لحظه آخر و به صدا درآمدن سوت داور مسابقه با هر نتیجه‌ای که به دست آمده باشد باز هم در زمین مى جنگد.

کاپیتان تیم ملى و ستاره ى باشگاه خاتون بم دهم دى ماه از بیمارستان مرخص شده و چهار روز سپس با هواپیما به تهران و سپس تاکستان منزل پدرى خود منتقل شد. و هفده روز سپس از درگذشت ملیکا محمدى از وقوع این اتفاق تلخ خبر ندارد و به خواست پزشکان معالج به او خبرى حرف های نشده و نباید حرف های بشود، چون هر شوکى با دقت به خونریزى مغزى و لخته خونى که در سر او وجود داشته برایش مناسب نیست.

درحال حاضر حالت کاپیتان تیم ملى در جام ملتهاى آسیا بهتر از قبل است، اما تا این مدت هوشیاری او به شرایط مساعد نرسیده و این چنین درد گردن او را اذیت می‌کند.

او مى تواند راه برود، ولی باید از گردنبند محافظ گردن منفعت گیری کند تا مهره گردنش که به شدت صدمه دیده تکان نخورد.

و، اما سوال مهمى که ذهن را مشغول مى کند این است که آیا بهناز طاهرخانى مى تواند به فوتبال برگردد؟

تنها نگرانى براى برگشت بهناز طاهرخانى از رقابتهاى سال آینده و هفدهمین دوره ى لیگ برتر به زمین فوتبال، خونریزى محدود مغزى و لخته هاى خون حاضر در سر اوست که در ساعات اولیه وقوع تصادف اتفاق افتاده و چند روز تازه با معاینات پزشکان متخصص بررسى خواهد شد. اکنون که او ادامه شانزدهمین دوره لیگ برتر فوتبال زنان ایران و بازى براى باشگاه خاتون بم را از دست داده، مى تواند راحت سخن بزند، اما تا این مدت مطالبى هست که در ذهن و خاطرش نمى‌تواند به یاد بیاورد.