مجید واشقانی در جواب به این که چه عواملی علتشد که وجود در مجموعه «پدرخوانده» را بپذیرد؟ او گفت: اگر بخواهیم مجموعه «پدرخوانده» را ادامه‌ای بر مجموعه «شب‌های مافیا» بدانیم باید بگویم که من جزو اولین گروهی بودم که در این مجموعه حاضر شدیم و قبل از آن هیچ توانایی‌ای وجود نداشت و همه چیز زیاد گنگ می بود.

وقتی که در فصل اول «شب‌های مافیا» جلوی دوربین قرار گرفتم و ضبط تکه اول همه شد هیچکس هیچ ایده‌ای نداشت و نمی‌دانست حاصل کار چه می‌بشود و آیا «شب‌های مافیا» برنامه‌ای موفق می‌بشود یا خیر. بعد از این که تکه اول این برنامه پخش شد این حس وجود داشت که گویا برنامه مورد دقت قرار گرفته و واقعاً هم همین‌طور می بود و اقبال عمومی در تکه‌های دوم و سوم زیاد تر شد و به جایی رسید که هیچ‌کدام از ما و حتی تیم سازنده پیش‌بینی نمی‌کرد این چنین استقبالی از این برنامه صورت بگیرد.

وی در عین حال اظهار کرد: ما واقعاً بر پایه یک هوشمندی با این مقصد که در یک تاثییر پرمخاطب وجود داشته باشیم در این مجموعه حاضر نشدیم و سپس از پخش می بود که فهمیدیم مخاطب چه توجهی به این تاثییر دارد. «شب‌های مافیا» در فصل‌های سپس به ساختار بهتری رسید تا این که به «پدرخوانده» رسیدیم که اوج توانایی سعید ابوطالب در ساخت این چنین ساختاری را در این مجموعه می‌توان دید.

در مجموعه «پدرخوانده» با تیم تولیدی مواجه هستیم که با ساخت چند فصل از برنامه «شب‌های مافیا» به تبحر رسیده و این چنین بازیگرانی که در تکه‌های قبلی کار کرده‌اند به توانایی‌ای کافی برای وجود در این چنین اثری رسیده‌اند؛ به طوری که باید بگویم در فصل اول «پدرخوانده» همه چیز زیاد حرفه‌ای و دقیق ساخته و پخش شد. یقیناً‌ای کاش فصل اول «پدرخوانده» تبلیغات بیشتری داشت؛ چراکه مطمئناً مخاطبان بیشتری این تاثییر را می‌دیدند، اما با این حال باز هم مقدار مخاطبان این مجموعه زیاد بالا می بود و باید بگویم وجود در فصل اول «پدرخوانده» برای من زیاد دل‌نشین و شیرین می بود.

دلایل استقبال از پدرخوانده

واشقانی در توضیح این که چه عواملی علتشد این مجموعه مورد استقبال مخاطبان قرار بگیرد؟ هم فرمود: رئالیتی‌شو در کار رسانه‌ای ما عرصه‌ای نوپا است و پیش‌تر رئالیتی‌شو را به معنی واقعی‌اش که در دنیا دیده می‌بشود، توانایی نکرده بودیم و آثاری همانند «شام ایرانی» و «رالی ایرانی» بودند که آن‌ها هم اکثراً سعید ابوطالب ساخته می بود، ولی هیچ‌کدام نتوانسته بودند مورد دقت مخاطبان چندانی قرار بگیرند تا این که به بازی مافیا رسیدیم.

انتخاب این بازی یک انتخاب هوشمندانه می بود؛ چراکه نسل تین‌ایج یا نسلی که من آن‌ها را نسل داینامیک می‌دانم این بازی را در جمع‌های دوستانه‌شان انجام خواهند داد و آن زمان که برنامه «شب‌های مافیا» ساخته شد این بازی به مرور در حال فراگیر شدن می بود و مردم به طور موازی با پخش این برنامه چه در کافه‌ها و چه با دیدن این برنامه این بازی را یاد گرفتند و کم‌کم بازی مافیا داخل جمع‌های خانوادگی شد و این همذات‌پنداری و در عین حال کنش موازی تماشاچی به همراه پخش کار علتشد که پیوندی بین مخاطب و تاثییر تشکیل بشود که نتیجه این پیوند اقبال عمومی گسترده می بود.

این بازیگر اصرار دارد: در واقع می‌بشود او گفت که هر کاری بالفعل داخل خانه‌های مردم بشود و مردم بتوانند آن را توانایی کنند، آن کار یا برنامه قطعاً مورد دقت قرار می‌گیرد، اما آن زمان ما نمی‌توانستیم این را پیش‌بینی کنیم و بدون هیچ پیش‌عرصه ذهنی جلوی دوربین سعید ابوطالب قرار گرفتیم، اما امروز بازی مافیا تبدیل به یک اقتصاد شده و زیاد‌ها از این طریق زندگی‌شان را می‌گذرانند.

پدرخوانده با همه نقدهایش موفق است

او سپس در جواب به این که در کل پدرخوانده را موفق می‌دانید؟ خاطرنشان کرد: «پدرخوانده» امروز به یک بِرَند موفق تبدیل شده است. من این حقیقت را در ایونت‌های این برنامه توانایی کردم و از نزدیک دیده‌ام و بازی نفس به نفس روبه‌روی تماشاچی علتشد تا او فهمید بشود که کیفیت و عیار شخصی همانند مجید واشقانی چه مقدار است و من هم مقدار علاقه او به این برنامه را می‌دیدیم.

این بازیگر سینما و تلویزیون گفت که «پدرخوانده» را با وجود نقد‌هایی که به آن داخل است یک بِرَند همه موفق می‌دانم و امیدوارم که این برنامه کار او را در همین مسیر ادامه دهد و اگر نقد‌هایی که به این برنامه داخل است از بین بردن کند، قطعاً روز به روز سخن‌های جدیدتر و لحظات دلنشین‌تری برای مخاطب خواهد ساخت.

وی در عکس العمل به این نگاه آیا می‌توان برنامه «پدرخوانده» را یک رئالیتی‌شوی واقعی دانست؟ این چنین اظهار کرد: «پدرخوانده» در کتگوری رئالیتی‌شو‌ها قرار می‌گیرد، اما به معنی دقیق تعریف رئالیتی‌شو قسمت‌هایی از این تعریف را ندارد و زیاد تر یک مسابقه و بازی است که قوانین خاص خود را دارد. بازیگران هم واقعاً به شکلی واقعی اکت دارند، ولی این حقیقت در زیر سایه قوانین یک بازی تعریف شده است. به نظرم در رئالیتی‌شو که از ترکیب دو واژه رئال و شو تشکیل شده، قسمت رئال بودن وقتی زیاد تر تشکیل می‌بشود که من به گفتن شخصی که در روبه رو دوربین قرار گرفته آزادی عمل بیشتری داشته باشم و در واقع هر چه مقدار این آزادی عمل زیاد تر و به خود نزدیک‌تر باشد آنچه که دیده می‌بشود واقعی‌تر است.

او در تکمیل همین صحبتش ادامه می‌دهد: به همین علت است که در «پدرخوانده» اکت‌ها و دیالوگ‌های بازیگران و همه اقداماتی که جلوی دوربین دارند در چارچوب قوانین بازی تعریف شده است. من رئال بودن در «پدرخوانده» را ۵۰ درصد می‌دانم، اما قسمت دوم که به شو یا نمایش مربوط می‌بشود در «پدرخوانده» ۱۰۰ درصد کامل می‌دانم.

نشان دادن شخصیت واقعی بازیگر روبه رو دوربین

واشقانی این چنین نظرش درمورد این نگاه که زیاد از بازیگران احتمالا علاقه‌ای ندارند با شخصیت حقیقی‌شان روبه رو دوربین قرار بگیرند و خود را در معرض قضاوت مخاطب قرار دهند. به این سوال که آیا خودش این دغدغه را برای وجود در این مجموعه نداشت؟ این چنین جواب داد: کاملاً درست است که من در برنامه «پدرخوانده» مجید واشقانی هستم و نقش فرد دیگر ندارم و از طرفی در رئالیتی‌شو شما کاملاً قضاوت می‌شوید و آن حجم قضاوتی که فهمید شما است زیاد زیاد تر از بازیگری است.

نظرسنجی‌هایی برگزار شد که مردم هم لطف داشتند و به من به گفتن بهترین پلیر بازی رأی دادند، اما من خودم را اصلاً بازیکن مافیا نمی‌دانم و برای اولین بار باید اعتراف کنم که من مطابق قوانین و فکت‌های بازی مافیا بازی نمی‌کنم و همه فکت‌هایم روانشناسی است و من دنیایی می‌سازم که در آن دنیا آن کاراکتر را بازی می‌کنم.

او در عین حال اصرار کرد: من به اتفاقات مختلفی که گمان دارد در بازی برایم رخ دهد فکر می‌کنم و برای آن‌ها دیالوگ هم درست می‌کنم و یکی از دلایلی که تکه‌هایی از وجود من زیاد تر وایرال می‌بشود این است که اگر دیالوگی می‌گویم کاملاً فکر شده است و حتی به این فکر می‌کنم که در چه وقتی چه دیالوگی بگویم که مورد دقت قرار بگیرد و دیالوگی که می‌گویم احتمالا یک نمایش باشد به نوعی که باید بگویم من در رئالیتی‌شو خودم را در قسمت شو قرار می‌دهم.

خودم را بازیگر پدرخوانده می‌بینم نه بازیکن

بازیگر «پدرخوانده» این چنین یادآور شد: یک بار به امیرعلی نبویان گفتم که تو بازیکن زیاد خوبی هستی و بر پایه فکت‌های این مافیا بازی می‌کنی، اما من مدل بازی‌ام متفاوت است و بر پایه فکت‌های روانشناختی بازی می‌کنم و قسمت شوی این برنامه برایم زیاد مهم‌تر است؛ چراکه به گفتن یک بازیگر هنگامی در یک تاثییر نمایشی قرار می‌گیرم باید در آن بخشی که نمایشی است بتوانم از قوه بازیگری‌ام بیشترین منفعت گیری را داشته باشم تا بیشترین تأثیرگذاری را داشته باشم.

در واقع من خودم را به گفتن یک بازیگر زیاد تر در قسمت نمایش «پدرخوانده» می‌بینیم و بازی مافیا برای من آنقدر اهمیت ندارد. من تلاش می‌کنم نمایشی دلنشین داشته باشم و برای مثالً اگر جایی عصبانی می‌شوم یا می‌خندم همه آن‌ها را بازی می‌کنم. نگاه من به برنامه «پدرخوانده» یک تاثییر نمایشی است تا یک بازی که به طور مستند اتفاق می‌افتد.

وی سپس در عکس العمل به این که بعد اگر در یک جمع دوستانه مافیا بازی کنید، بازی شما کاملاً متفاوت از «پدرخوانده» خواهد شد؟ تصریح کرد: اصلاً در جمع‌های دوستانه مافیا بازی نمی‌کنم و برایم برنامه «پدرخوانده» است که جذابیت دارد نه بازی مافیا.

مجید واشقانی در آخر در جواب به این که به گفتن بازیگری که مخاطبان طبق معمولً از حضورتان در «پدرخوانده» استقبال کرده‌اند، چه بازخورد‌هایی از توانایی بازی در این مجموعه داشتید؟ خاطرنشان کرد: بازخورد‌های تند را هم توانایی کرده‌ام. همان گونه که گفتم من در اولین گروهی بودم که این بازی اغاز شد و همه بالا و پایین‌های آن را توانایی کردم. برای مثالً در برنامه «شب‌های مافیا» یک هفته همه برای این که حامد آهنگی را از بازی بیرون کردم فحش و ناسزا شنیدم؛ در حالی که هنگامی حامد آهنگی خبرداد که در بازی تقلب می‌بشود منظور او من نبودم، اما تدوینگر به نادرست سپس از این اظهارنظر چهره من را نشان داد و تصورات بر این می بود که منظور او مجید واشقانی است؛ در حالی که خودش هم سپس‌ها خبرداد که این چنین منظوری نداشته، اما همین کاتِ نادرست علتشد یک هفته فقط فحش و ناسزا از مخاطبان بشنوم.

وی تصریح کرد: حجم قضاوت‌ها واقعاً زیاد است و من همه روز‌های سخت این بازی و این چنین روز‌های خوش آن را دیده‌ام. در کنار این توهین‌ها و ناسزا‌ها روز‌هایی داشتم که مخاطبان به تمجید بازی من پرداخته‌اند و می‌توانم بگویم به اوج خواسته‌ام از وجود در این برنامه که همراه شدن تماشاچی با من می بود هم رسیده‌ام و در هفته‌های متمادی ناظر تعریف و تمجید‌های مخاطبان بوده‌ام که باید بگویم که وزنه این طرف سنگین‌تر هم بوده است و خوشبختانه محبت و ابراز علاقه تعداد بسیاری شامل حالم شد.

به مولفه‌هایی که تماشاگر دوست داشت دقت کردم

بازیگر سریال‌های «ماتادور»، «آمین»، «میکائیل»، «زیر پای مادر» و «هوش سیاه» در جواب به پرسشی دیگر مبنی بر این که آیا بازخورد مثبت یا منفی مخاطب به جریان بازی مربوط می‌بشود یا نقش، موقعیت و اساساً خودِ بازیگر است که می‌تواند تعیین‌کننده بازخورد‌هایی باشد که در این برنامه متوجهش می‌بشود؟ که خاطرنشان کرد: در هر تکه از بازی، من به شکلی صریح حرفم را زده‌ام و سخن‌هایم هم انتشار شده‌اند. سطح بازی من هم در یک نموداری با کمترین تلورانس بوده، اما من نهایت تلاشم را می‌کنم که به اسم مجید واشقانی در یک تاثییر نمایشی به سمپات‌ترین شکل ممکن برای تماشاگر بازی کنم و همه مولفه‌هایی که تماشاگر آن‌ها را دوست خواهد داشت در نظر بگیرم.

او اصرار کرد: به علت توانایی‌ای که در «پدرخوانده» نسبت به «شب‌های مافیا» کسب کرده‌ام باید بگویم که در این برنامه من زیاد تر از «شب‌های مافیا» به قسمت نمایشی تاثییر دقت داشتم. در واقع این توانایی علتشد به جای این که بازی، من را مدیریت کند، من بتوانم صحنه را مدیریت کنم. برای مثالً در بخشی از «پدرخوانده» گفتم، «پدرخوانده خودش بیرون می‌رود و شما نمی‌توانید آن را بیرون کنید» این یک دیالوگ فکر شده می بود که به همین علت هم مورد دقت قرار گرفت.

واشقانی او گفت: در «پدرخوانده ۲» به دلایلی درون‌گروهی حس و حال خوبی نداشتم و با همان حال بد این مجموعه را بازی کردم؛ در حالی که «پدرخوانده ۱» را با نهایت حال خوب بازی کردم و این در «پدرخوانده ۲» کاملاً متفاوت می بود. من برای این که بتوانم فصل دوم را هم به خوبی بازی کنم با خودم سخن بگویید کردم و گفتم که تو باید بدانی قرار است در این برنامه اتفاقاتی رخ دهد که احتمالا پیش‌بینی من نبوده است و باید برای آن اتفاقات پیش‌بینی نشده اصطلاحاً «پلن بی» داشته باشم که بتوانم صحنه را مدیریت کنم.

اگر روبروی علاقه مردم قرار بگیرم محبوب نمی‌شوم

بازیگر «پدرخوانده» این چنین درمورد این که آیا آن اتفاقات پیش‌بینی نشده رقم خورد؟ گفت: به نظرم رقم خورد. توانایی‌ام به من می‌گوید که برخی بازیگران را مردم دوست دارند و حتی اگر من به هر دلیلی به گفتن مانع روبه‌روی این علاقه مردم قرار بگیرم آدم محبوبی نخواهم شد. اصطلاحاً در دنیای بازیگری به این می‌گویند نقش‌هایی که مانع قهرمان خواهد شد و کارشکنی می‌کنند. نقش‌های بازیگر مانع در «پدرخوانده» هم وجود دارد و من هر نظری داشته باشم مردم حامد آهنگی، امیرعلی نبویان و خانم بهاره افشاری را دوست دارند و اکنون اگر روبه‌روی علاقه مردم قرار بگیرم و مانع شوم محبوب نخواهم شد.

او همین طور گفت: در برنامه «پدرخوانده» قواعد با بازی مافیا متفاوت است، اگر یک نفر تا آخر بازی در مسابقه باقی بماند امکان پذیر محبوب نشود و بعضاً افرادی که شب اول از مسابقه خارج شده‌اند محبوب‌تر بوده‌اند. به نظرم یک وجود فیزیکال و یک شیمی که از وجود بازیگر خارج می‌بشود و مخاطب آن را فهمیدن می‌کند، اگر این دو به دل تماشاچی بنشیند و آن مولفه‌هایی که مخاطب به آن‌ها علاقه دارد مراعات کنید به یک شخصیت قهرمان در ذهن تماشاگر تبدیل می‌شوید. این قاعده در دنیای بازیگری و فیلم با یک تاثییر نمایشی همانند «پدرخوانده» یکسان است.

مجید واشقانی در آخر او گفت‌وگویش در عکس العمل به این که بعد در نهایت این مخاطب است که می‌گوید چه فردی را زیاد تر دوست داشته باشد؟ فرمود: دقیقا همینطور است و هر حرکت و تلاش فرد دیگر برای نشان دادن چیزی غیر از این که مردم انتخاب کرده اند به نتیجه نخواهد رسید. مردم هوشمندانه و کنشگرانه این برنامه را جستوجو می‌کنند و در طول مسیر مطابق با خواست و سلیقه شان یک یا چند نفر را به گفتن پلیر محبوبشان انتخاب می‌کنند.