این واکسن آزمایشی با ترکیب دو جزء مهم، سیستم ایمنی بدن را برای شناسایی و نابودی سلول‌های سرطانی آموزش می‌دهد:

آنتی‌ژن‌های اختصاصی سرطان: مولکول‌هایی از سلول‌های سرطانی که سیستم ایمنی باید آن‌ها را مقصد قرار دهد.

سوپر-اجوانت نانوذره‌ای: ماده‌ای زیاد قوی و تازه که با قرارگیری روی نانوذرات لیپیدی، سیستم ایمنی را به‌طور هماهنگ و قوی فعال می‌کند تا آنتی‌ژن‌ها را به گفتن مهاجم بیگانه شناسایی کند.

این ترکیب علتفعال‌سازی شدید سلول‌های T کشنده می‌شود و به سیستم ایمنی فرمان می‌دهد که به هر نقطه‌ای از بدن که سلول‌های سرطانی وجود دارند، دعوا کند.

محققان این واکسن را در دو فاز مهم آزمایش کردند: پیشگیری از ملانوما: موش‌هایی که واکسن نانوذره‌ای را دریافت کردند و سپس در معرض ملانوما قرار گرفتند، ۸۰ درصد تا آخر دوره مطالعه (۲۵۰ روز) بدون تومور باقی ماندند. در روبه رو، همه موش‌هایی که واکسن سنتی دریافت کرده بودند، در عرض ۳۵ روز مردند.

جلوگیری از متاستاز (گسترش سرطان): واکسن به طور کامل از گسترش ملانوما به ریه‌های موش‌ها جلوگیری کرد. محققان این محافظت را «حافظه ایمنی» می‌نامند که در کل بدن پایدار می‌ماند و بیشترین مانع در درمان سرطان را از بین می‌برد.

تأثیر بر سرطان‌های گوناگون: دانشمندان برای ساده‌سازی فرآیند، نسخه دوم واکسن را با منفعت گیری از سلول‌های تومور از بین رفته تهیه کردند. نتایج در موش‌هایی که با این روش واکسینه شدند و۸۸٪ موش‌های مبتلا به سرطان پانکراس تومور را رد کردند. این چنین ۷۵٪ موش‌های مبتلا به سرطان سینه سه‌گانه منفی نیز تومور را رد کردند.

این فناوری به‌گفتن یک «پلتفرم» در نظر گرفته می‌شود که قابلیت اعمال بر روی انواع گوناگون سرطان‌ها را دارد و می‌تواند برای افراد در معرض خطر بالا، هم به طور پیشگیرانه و هم به طور درمانی منفعت گیری شود.