احمد بیگدلی با گفتن این که توزیع یارانه‌ها چه نقدی و چه نهان سود چندانی به اقشار ضعیف و دهک‌های پایین جامعه نرسانده است، گفت: در او گفت و گو یارانه‌ها نزدیک به ۱۵ سال است که به مردم یارانه نقدی می‌دهیم؛ در کنار یارانه‌های نقدی، یک‌سری یارانه‌های نهان هم داده می‌شود که چندین برابر یارانه‌های نقدی است. این که چه فردی سود یارانه‌های نهان را می‌برد، او گفت و گو مفصلی است، اما مطمئناً مردم قشر ضعیف یا دهک های یک تا ۳ و ۳ تا ۵ منفعت‌مندی آنچنانی از یارانه‌های نهان ندارند.

عضو کمیسیون اجتماعی مجلس با اشاره به این که هر ماه ۲۰ تا ۲۵ همت از بودجه یا درآمدهای دولت صرف پرداخت یارانه نقدی می‌شود؛ اضافه کرد: مبنا پرداخت یارانه‌ها این می بود که زندگی اقتصادی مردم بهتر شود؛ برای این که ببینیم این مقصد برآورده شد است یا خیر؛ باید این ۱۵ سال را بازدید کنیم و ببینیم قبل از پرداخت یارانه نقدی و در ۱۵ سال پیش از این، حالت معیشت و زندگی اقتصادی‌ مردم بهتر بوده یا الان؟ باید بازدید کرد آیا این یارانه تأثیری در بهتر شدن روال زندگی و معیشت مردم داشته یا خیر؟

بیگدلی او گفت: حقیقت امر و چیزی که ما کف جامعه می‌بینیم این است که حالت اقتصادی و معیشتی مردم در این زمان هر سال بهتر نشده است؛ به این علت اشکار است این نوع پرداخت یارانه نادرست بوده است؛ چون به هدفی که جستوجو می‌کرده، نرسیده است.

نماینده مردم خدابنده با اشاره به مسیرهای پیشنهادی دیگر پرداخت یارانه به مردم، او گفت: بعضاً نظر می‌شود که این نوع پرداخت یارانه تبدیل به اعتبار کالا و اختصاصی به این شود که فرد یارانه‌بگیر از محل یارانه فقط کالای اساسی تهیه کند؛ که فکر می‌کنم این روش از منظر قانون اساسی مقداری اشکال داشته باشد؛ چراکه به نوعی دخالت در مسائل شخصی مردم به حساب می‌آید. یعنی هنگامی این یارانه حق من از درآمدهای مملکت، از او گفت و گو هدفمندی و مسائل دیگر است، باید نحوه مدیریت آن هم دست خودم باشد.

بیگدلی در ادامه گفت: از طرفی رقم یارانه هم آنقدر بزرگ نیست که فردی بتواند با آن اندوخته‌گذاری یا فعالیت اقتصادی کند، نهایتاً امکان پذیر یکی با آن کالای اساسی بخرد، فرد دیگر آن را صرف پرداخت اجاره خانه‌اش کند، یکی با آن وسایل مورد نیاز زندگی‌ و خانواده‌اش را خریداری می‌کند؛ لذا اگر قرار است یارانه نقدی به‌صورت یارانه خرید کالا به مردم پرداخت شود، باید دید محل مصرف آن کجا تعریف می‌شود؛ اگر محل مصرف آن نیازهای اساسی مردم همانند مسکن و پوشاک و آموزش و کالاهای اساسی باشد که مردم همین الان هم یارانه نقدی خود را صرف همین موارد می‌کنند.

وی با گفتن این که یقیناً او گفت و گو پرداخت یارانه به طور اعتبار کالا یک خوبی دارد، آن هم این که او گفت و گو تشکیل و سود تولیدکننده را تا حدی رونق می‌دهد؛ اضافه کرد: اما در کل به باور من با این کارها آنچنان تغییری در زندگی و معیشت مردم تشکیل نمی‌شود؛ چون در پرداخت یارانه نقدی هم تقریبا این اتفاق می‌افتد؛ با این تفاوت که در پرداخت یارانه به طور اعتبار خرید کالا، یک‌سری محدودیت‌ها تشکیل می‌شود که برای مثالً برای پشتیبانی به تولیدکننده داخل، مردم به سمت تشکیل هدایت شوند؛ در حالی که همین الان هم یارانه‌های نقدی مطمئناً برای فراهم نیازهای اساسی مردم منفعت گیری می‌شود و آنقدر عددی بالایی نیست که فرد صرف اندوخته‌گذاری و تفریح و این قبیل موارد کند.

عضو کمیسیون اجتماعی مجلس با پافشاری بر این که اصل کار پرداخت یارانه به مردم، کار درستی است اما مسیر را نادرست آمدیم، افزود: اگر پولی که در این ۱۵ سال صرف پرداخت یارانه نقدی شده است، صرف راه‌اندازی یک کارخانه همانند ایران ماشین در هر استان می‌شد و برای مثالً ۱۰ هزار نفر اشتغال تشکیل می‌کرد، سهم و مزایا و قیمت افزوده آن برای مردم می‌می بود و این می‌شد سهم مردم از هدفمندی یارانه‌ها یا منبع های ملی.

بیگدلی در قسمت دیگر سخن بگویید‌های خود با اشاره به سهم ناچیز اقشار ضعیف و دهک‌های پایین جامعه از یارانه‌های نهان، گفت: یارانه نهان همانند یارانه‌ای که برای بنزین، آب، برق و گاز داده می‌شود به طور ناعادلانه توزیع می‌شود؛ چون آن روستایی یا قشر ضعیف مردم که قرار می بود از هدفمندی یارانه‌ها سهم ببرد، ۱۰ تا ماشین ندارد و طبق معمول این قشر یک موتور یا ماشین دارد که مصرف ماهیانه‌اش از ۶۰ لیتر بنزین هم عبور نمی‌کند؛ در روبه رو خانواده‌ای داریم که هم پدر، هم مادر و هم فرزندان خانواده یک ماشین جداگانه دارند یا مواردی سراغ داریم که فرد چند۱۰ ماشین دارد و به راننده سپرده که برای او کار کند؛ با یک دو دوتای ساده معلوم است اینجا چه فردی دارد سود یارانه نهان را می‌برد.

وی با گفتن این که در یارانه‌ای که به آب و برق و گاز پرداخته می‌شود هم هیچ زمان مصرف روستا به یک صدم مصرف این انرژی‌ها در شهرها نمی‌رسد؛ در ادامه گفت: آیا مصرف یک روستایی با یک مهتابی با یک فرد متمول شهری که خانه‌اش پر از لوستر و وسایل برقی پر مصرف است در برق یکی است؟ مطمئناً خیر؛ اگر بخواهیم از این نمونه مثال‌ها بیاوریم؛ تا فراد می‌توان مثال زد؛ نتیجه‌گیری  نهایی همه آن‌ها هم همین است که سهم دهک‌های پایین جامعه از یارانه‌های نهان تقریباً  هیچ است.