امروزه همه‌ ما با ذخیره‌سازی دیجیتال آشنا هستیم؛ عکس، یادآوری‌ها یا متن‌هایی که در گوشی یا کامپیوتر ذخیره می‌کنیم. اما در دنیای کامپیوترهای کوانتومی، قضیه ذخیره‌سازی زیاد پیچیده‌تر و حساس‌تر است. محققان کلتک راهی اشکار کرده‌اند که اطلاعات کوانتومی را نه در حالت‌های معمول، بلکه در «صدا» آن هم زیاد ریز و دقیق ثبت کنند. احتمالا انتظار نداشته باشیم، اما دقیقاً “phonons” (همان ذرات صدایی) می‌توانند نقش حافظه‌ای بی‌نظیر را بازی کنند.

صدا هم می‌تواند حافظه باشد؟

برای ذخیره‌سازی اطلاعات کوانتومی، گروهی از محققان یک دستگاه کوچک ساختند که از یک سری صفحات انعطاف‌پذیر راه اندازی‌شده است. هنگامی امواج صوتی با فرکانس‌های زیاد بالا به این صفحات برخورد می‌کنند، ارتعاشاتی هم‌تراز با اطلاعات کوانتومی تشکیل می‌شود. همانند‌ این که اطلاعات الکتریکی داخل این صفحات شوند و به‌صورت ارتعاشات صوتی ذخیره شوند تا بعداً مجدد بازیابی شوند.

چرا صدا بهتر از راه حلهای قبلی است؟

قبلاً برای تبدیل انرژی بین صدا و برق از موادی به نام “پیزوالکتریک” منفعت گیری می‌شد؛ اما این مواد انرژی بسیاری هدر خواهند داد؛ موضوعی که در دنیای کوانتوم زیاد حیاتی است. راه تازه اما جدا گانه از جنس مواد است و با دستگاه‌های مبتنی بر امواج مایکروویو سازگاری بیشتری دارد.

دوام حافظه؛ ۱۰۰ برابر بهتر!

دانشجوهای تیم کلتک گزارش خواهند داد این روش تازه می‌تواند اطلاعات را تا صد برابر زمان طویل‌تری نسبت به دیگر دستگاه‌های مکانیکی کوچک ذخیره کند.

دنیای ذخیره‌سازی کوانتومی

این کشف همانند یک انقلاب کوچک در دنیای ذخیره‌سازی کوانتومی است: ذخیره‌سازی صوتی. حالتی که می‌تواند اطلاعات پیچیده کوانتومی را بدون هدررفت انرژی و بادوام زیاد تر نگهداری کند. آیا آینده رایانه‌ها، نگهداری اطلاعاتشان را با ارتعاشات صدا انجام خواهد داد؟ احتمالا به‌زودی، این نوشته تقریباً از هر روشی کاربردی‌تر شود.