در این بازی حیاتی، کارکرد دفاعی و درخشش بازیکنان کلیدی، سه امتیاز حیاتی را به ارمغان آورد. اکنون با تنها پنج هفته تا آخر فصل، بارسلونا در اغاز فتح اولین گفتن بزرگ فصل (به جز سوپرجام اسپانیا) قرار دارد، در حالی که چشم به راه نتیجه بازی رئال مادرید روبه رو ختافه است. یازده امتیاز دیگر و کاری از دست دفاع کننده گفتن قهرمانی بر نمی‌آید.

مایورکا با استراتژی دفاعی و درخشش لئو رومان، دروازه‌بان خود، که ۱۳ مهار بسیار داشت، مقاومت سرسختانه‌ای از خود نشان داد. اما بارسلونا با تک‌گل دنی اولمو در ابتدای نیمه دوم، این دیوار دفاعی را فرو ریخت.

این پیروزی نشان‌دهنده توانایی بارسا در مدیریت بازی‌های دشوار بدون نیاز به بهترین کارکرد خود می بود؛ فرمولی که بوی قهرمانی می‌دهد. فلیک با منفعت گیری هوشمندانه از چرخش بازیکنان، نشان داد که تیمش در این مقطع حساس فصل، هم عمق ترکیب دارد و هم انعطاف تاکتیکی. بازیکنانی همانند آنسو فاتی و هکتور فورت، که پیش‌تر به علت کم بازی کردن اعتراض کرده بودند، در این بازی زمان یافتند و با عملکردی قابل‌قبول، ثابت کردند که می‌توانند در لحظات کلیدی به تیم پشتیبانی کنند.

یکی از عوامل پیروزی بارسا، درخشش پدری می بود که در نیمه اول نمایشی استثنایی اراعه داد. اگرچه نبوده است روبرت لواندوفسکی و نیمکت‌نشینی اولیه رافینیا علتکاهش قوت تهاجمی تیم شد (بارسا با ۴۰ شوت، تنها یک گل زد)، اما استحکام دفاعی و کارکرد بازیکنان جانشین، این ضعف را جبران کرد: این تیم به لطف نبوغ پدری، دفاع مستحکم و جبران اشتباهات قبلی، همانند کارکرد خوب وویچک شزنی، پیروز میدان شد.

شزنی که در بازی روبه رو سلتا نادرست فاحشی داشت، در این دیدار با دو خروج موفق، مطمعن به نفس خود را بازیافت. هکتور فورت و اریک گارسیا نیز در خط دفاعی خوش درخشیدند و نشان دادند که حتی در غیاب بازیکنانی همانند ژول کنده، بارسا می‌تواند خط دفاعی قدرتمندی داشته باشد.

فلیک دلایل بسیاری برای رضایت دارد. در حالی که برخی بازیکنان کلیدی برای فینال جام حذفی و نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان استراحت می‌کنند، بازیکنانی همانند اولمو و فران تورس با کسب دقایق زیاد تر، برای دیدار‌های بزرگ آماده خواهد شد. این پیروزی، فاصله بارسا با رئال مادرید را موقتاً به ۷ امتیاز رساند و رؤیای سه‌گانه را زنده نگه داشت. با پنج هفته باقی‌مانده، امکان پذیر بارسا احتمالا سریعتر از انتظار هم قهرمانی را قطعی کند.