اولین قانون مدون نظارت آثار سینمایی در ایران به سال ۱۳۰۹ و لایحه نمایش‌ها و سینماها بازمی‌گردد:«هر سینما مکلف است مدیر مسئول تعیین و کتباً به شعبه معارف بلدیه معارفه کند … هر تکه از فیلم را که بلدیه منافی اخلاق و عفت بداند قطع نموده، با وجود مدیر سینما در قوطی گذارده، لاک و مهر کرده، در روبه رو رسید کتبی تحویل و تسلیم مشارٌ‌الیه خواهد شد.»

امروز مطابق  ‌آیین نامه نظارت بر نمایش فیلم و اسلاید و ویدئو اعضای شورای عالی نظارت متشکل ازافراد زیر است که به نظر معاون سینمایی وسمعی -‌بصری تعیین و باحکم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ‌منصوب خواهد شد.

‌الف – سه نفر کارشناس امور فرهنگی و سینمایی ب – دو نفر فیلمساز معتبر به نظر خانه سینماج – یک نفر نماینده شورای بازبینی د- مدیر کل نظارت و ارزشیابی که ضمن حق رأی سمت دبیر جلسه را بر مسئولیت خواهدداشت.

‌تبصره ۴- درغیاب نمایندگان خانه سینما، دو نفر فیلمساز معتبر به انتخاب معاون امور سینمایی، سمعی و بصری جانشین خواهد شد.

اگر مروری به برخی فیلم‌های توقیفی از بین جدولی عریض و طویل و یادداشت‌هایی که در رابطه آنها نوشته شده داشته باشیم در کمال شگفتی مشاهده می‌شود که اکثر فیلم‌های توقیفی فیلم‌های فاخر، عامه پسند با مطرح عمیق مسائل اجتماعی و فرهنگی بوده است. اما گویا مدیر که می‌شوی نگاهت طور فرد دیگر است.

حاجی واشینگتن

تا سال ۶۱ کم و بیش هر فیلمی‌ که فیلمسازان قبل انقلاب ساختند توقیف شد! در آن سال‌ها علی حاتمی‌«حاجی واشنگتن» را درمورد اولین سفیر ایران در آمریکا جلوی دوربین برد که به دلایل اظهار نشده و (احتمالا) به علت مغایربودن مضمون فیلم با روحیه انقلاب توقیف شد. فیلم، تلخکامی ‌حسین قلی خان صدرالسلطنه را نمایش می‌داد که باید بی کس و تنها در ساختمان سفارت ایران در بلاد فرنگ زندگی سختی را سپری کند.

حاجی واشنگتن در سال ۱۳۶۱ فقط اجازه نمایش در جشنواره فیلم فجر را اشکار کرد و سپس از آن توقیف می بود و در زمان حیات علی حاتمی ‌اجازه نمایش اشکار نکرد. سرانجام این فیلم در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۳۷۷ و در دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی ‌به نمایش عمومی ‌درآمد.

امروز هر فردی این فیلم را تماشا می‌کند از خوش ساختی و تعمق کارگردان لذت می‌برد. علی حاتمی‌ خالق آثار فاخری از جمله مادر هم می بود که صحنه‌ای از این فیلم به گفتن پوستر چهل و سومین جشنواره فیلم فجر انتخاب شد اما در همین جشنواره اجازه اکران فیلم قاتل و وحشی با بازی دختر او، لیلا حاتمی آن هم در قسمت اختصاصی‌ داده نشد.

بانو

یکی از بهترین‌ ساخته‌های داریوش مهرجویی  که ۷ سال اجازه نمایش نداشت. بانو داستان زنی از طبقه مرفه و آشنا به کتاب و تاریخ و شعر است که سرخورده و دلشکسته از خیانت همسرش، آگاهانه خانه‌ اعیانی‌اش را مأمن افرادی فقیر و محروم و مستضعف می‌کند.

به دستور مستقیم فخرالدین انوار، معاون سینمایی زمان و مطابق نظر شورای پروانهٔ نمایش، به علت «توهین به انسان و مردم» توقیف شد.بانو بعد از تغیرات خرداد ۷۶، از بین بردن توقیف شد و از ۲۲ مهر ۱۳۷۷در تهران اکران شد. بانو در نگاهی امروزی هم چنان فیلمی ‌استعاری و زیاد تأویل برانگیز در نقد طبقه محروم و مستضعف با کارکرد حیرت‌انگیز همه عوامل از جمله کل بازیگرانش است.

این فیلم در کنار سه گانه پری، سارا و لیلای  مهرجویی به زیبایی توانسته ابعاد فکری و احساسی زن ایرانی را به نمایش بگذارد. همه‌ زخم‌های اجتماعی که بر روح و روان او تحمیل می‌شود و تنهایی بی حد و حصرش.

آدم برفی

یست و هشت سال از توقیف آدم برفی می‌گذرد. فیلمی ‌که در زمان اکرانش جنجالی می بود و به علت مخالفت برخی با زن پوشی بازیگر مرد به کلی دچار مشکل شد. سال ۷۳ هنگامی داوود میرباقری فیلم «آدم برفی» را به تهیه کنندگی حوزه هنری ساخت گمان نمی‌کرد انصار حزب الله بابت فیلم قیامت کنند و حتی نظر رهبر انقلاب را هم نپذیرند. آن روز‌ها سروصدا و اعتراض به این فیلم علتشد که عزت الله ضرغامی ‌معاون سینمایی زمان وزارت ارشاد فیلم را توقیف کند.

سال‌ها سپس، هنگامی در دورۀ اصلاحات فیلم میرباقری از توقیف درآمد، ضرغامی ‌در تلویزیون می بود و خود او بار‌ها آن را روی آنتن برد. فیلم دو داستان موازی را پیش برده و با هم تلفیق می‌کند. در اغاز فیلم مردی ایرانی به نام عباس خاکپور (با بازی اکبر عبدی) بر صحنه می‌آید که برای گرفتن ویزای ایالات متحده به ترکیه رفته ‌است اما موفق به اخذ ویزا نمی‌شود. از نظر دیگر زنی (با بازی آزیتا حاجیان) است که در ترکیه زندگی می‌کند و در هتل محل اقامتش کار می‌کند و نمی‌تواند به ایران بازگردد.

مارمولک

«مارمولک» یکی از جنجالی‌ترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران است و چه بسا طویل‌ترین صف‌ها را داشت و اگر چند روز بعد از اکران با فشارهای شدید توقیف نمی‌شد، به گمان زیادً به لحاظ تعداد تماشاگر به رکوردی دست می‌یافت که در تاریخ سینما تا بحال نیز شکسته نشده می بود. گروهی از علما و روحانیون با این فیلم مخالفت کردند که از آن جمله حسن روحانی، دبیر زمان شورای عالی امنیت ملی می بود که به گزارش روزنامه‌ها در آن دوران، سپس از دیدن فیلم مارمولک (اکران خصوصی برای جلب نظر مسئولین بوده) ضمن ابراز تأسف از ساخت و نمایش این فیلم او گفت: «حتی در رژیم شاه هم که دشمن روحانیت می بود، فردی جرئت و جسارت ساخت فیلم موهنی همانند مارمولک را نداشت…»

کمال تبریزی، کارگردان فیلم در این عرصه حرف های است: «آقای روحانی به من انها گفتند فیلم توقیف و با شما هم باید برخورد شود»  داستان این فیلم اقتباسی از فیلم‌های «ما فرشته نیستیم» و «زائر» است.

سنتوری

نام این فیلم نخست علی سنتوری می بود و به علت ممیزی به سنتوری تحول اشکار کرد. سنتوری قرار می بود در تاریخ ۳ مرداد ۱۳۸۶ اکران شود که به بهانه‌های گوناگون از سوی وزارت ارشاد از جمله عدم توانایی کنترل جو سالن، اکران آن لغو شد. بعد از هفت ماه سرنوشت اکران سنتوری هم چنان در ابهام می بود تا این که سی‌دی قاچاق آن با زیرنویس انگلیسی که مترجم آن مامک نوربخش می بود، به بازار آمد و عکس العمل‌های زیاد و متناقضی را برانگیخت.

فیلم درمورد جوانی به نام علی است که به سنتور علاقه بسیاری دارد، هنگامی شیفتگی او آشکار می‌شود، ناچار بین خانواده و سنتور، دومی ‌را انتخاب کرده و از خانواده رانده می‌شود. او در موسیقی چنان تبحری اشکار می‌کند که شهره عام و خاص می‌شود و کنسرت‌هایش با استقبال غیرمنتظره‌ای روبرو می‌شود. علی در اوج پیروزی، عاشق ‌هانیه می‌شود و با او ازدواج می‌کند، اما در غفلت و بی‌توجهی رفته رفته به دام اعتیاد دچار شده و سپس بدبیاری‌هایش اغاز می‌شود. داریوش مهرجویی درمورد توقیف فیلمش می‌گوید: «آن را برداشتند قیمه‌قیمه کردند و سوزاندند.»

به رنگ ارغوان 

فیلم به رنگ ارغوان مرحله های ساخت را در سکوت کامل خبری طی کرد. تا جایی که عکس‌ها و خلاصه داستان فیلم تنها دو هفته مانده به اغاز جشنواره بیست و سوم فیلم فجر در اختیار مطبوعات قرار گرفت. در جشنواره بیست و سوم فیلم فجر از نمایش فیلم به دستور وزیر اطلاعات جلوگیری شد.این چنین سید جمال ساداتیان تهیه‌کننده فیلم طی نامه‌ای به محمود احمدی‌نژاد خواستار رسیدگی به حالت اکران عمومی ‌به رنگ ارغوان شده می بود.

 به رنگ ارغوان از بین بردن توقیف شد و بعد از ۴ سال توقیف برای اهالی رسانه در سالن همایش‌های برج میلاد در اولین روز جشنواره فیلم فجر و اولین سانس برای اهالی رسانه اکران گردید. این فیلم اسفند ۱۳۸۸ به اکران عمومی ‌درآمد.

«شفق» یکی از اعضای گروه سیاسی که اوائل انقلاب از ایران خارج شده، بعد از سال‌ها تصمیم می‌گیرد برای دیدن دخترش «ارغوان» که دانشجوی دانشکده جنگل‌داری است، مخفیانه به ایران بازگردد. یکی از مأمورین امنیتی به نام «هوشنگ»، به گفتن دانشجو داخل دانشکده می‌شود و از امکانات مدرن امنیتی منفعت گیری می‌کند تا با کنترل ارغوان، شفق را به دام اندازد. در این بین بین او و ارغوان رابطه‌ای عاطفی به‌وجود می‌آید.

به رنگ ارغوان سیمرغ بلورین جایزه نگاه مردمی ‌بیست و هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر را نیز با ۶۸ درصد آرا دریافت کرد.

باد ما را خواهد برد

باد ما را خواهد برد، فیلمی ‌ایرانی به کارگردانی و تهیه کنندگی عباس کیارستمی‌ به همراه مارین کارمیتز و بازیگری بهزاد دورانی، محصول سال ۱۳۷۸ خورشیدی است. این فیلم برندهٔ جایزهٔ بزرگ هیئت داوران و جایزه فیپرشی جشنواره فیلم ونیز شد.نام فیلم برگرفته از شعری از فروغ فرخزاد است.

بهزاد، کیوان، علی و جهان که اعضای یک گروه فیلمسازی می باشند برای ساخت فیلمی ‌با نوشته مراسم سوگواری محلی از تهران به روستاهای کردنشین سیاه‌دره و شاهپورآباد در قسمت دینور، دهستان حر در کرمانشاه می‌روال و در انتظار مرگ پیرزنی در حال احتضار می‌همانند. آنها برای شخصی به نام خانم گودرزی کار می‌کنند. روستاییان فکر می‌کنند که آن‌ها برای یافتن گنج آمده‌اند و بهزاد، تنها عضو گروه که چهره‌اش دیده می‌شود نیز بدش نمی‌آید که مردم این چنین تصوری داشته باشند. تنها چیزی که در او و دوستانش دیده می‌شود، حالتی از انتظار برای رخ‌دادن یک حادثه است. بعضی اوقات او از پشت بام‌ها، خود را به کنار خانهٔ پیرزنی می‌رساند که در اغازٔ مرگ است و فرزندانش در آنجا جمع شده‌اند و اندوهگین و منتظرند و بعضی اوقات نیز برای سخن بگویید کردن با تلفن همراه، ناچار است به گورستان روستا که روی قلهٔ تپهٔ مجاور قرار دارد برود. در آنجا، جوانی در حال حفر یک گودال است. سرانجام، در حالی که به نظر می‌رسد همراهان بهزاد از انتظار خسته‌شده و رفته‌اند، با ریزش گودال، جوان حفار زخمی ‌می‌شود و پیرزن روستایی اکنون در حال مرگ است اما بهزاد دیگراز تصمیم خود برای فیلمبرداری از مراسم تدفین صرف نظر کرده و فقط به گرفتن چند عکس از مردم روستا بسنده می‌کند و سپس به تهران بازمی‌گردد، در آخر فیلم در راه برگشت بهزاد تکه استخوانی را که در گورستان روستا اشکار کرده به داخل آب روانی پرتاب می‌کند و اشکار می‌شود بهزاد دیگر یک مرد جوان شهری است که در این روستای دورافتاده به فهمیدن تازه‌ای از فلسفهٔ تولد و زندگی دست یافته‌است.

این فیلم به‌گفتن یکی از ۵۰ تاثییر برتر سینمای جهان در دههٔ قبلٔ میلادی توسط جشنواره فیلم تورنتو انتخاب شد.جایزه بزرگ سندیکای بلژیک نیز به این فیلم اهدا شد.

جشنواره فیلم تورنتو در قالب برنامه‌ای به نام «سینماتک»، فهرست ۵۰ فیلم برتر دههٔ آخر هزارهٔ دوم میلادی را با نظرسنجی از ۶۰ کارشناس فیلم از سراسر جهان انتخاب کرد که در این لیست باد ما را خواهد برد، قرار دارد.

در نظرسنجی سال ۲۰۱۲ انستیتوی فیلم بریتانیا، شش منتقد، از جمله جاناتان رزنبام، باد ما را خواهد برد را به گفتن یکی از ۱۰ فیلم مورد علاقه خود انتخاب کردند.

مایکل اتکینسون، سپس از دیدن این فیلم در روز اول سال ۲۰۰۰ او گفت: این فیلم بهترین فیلم امسال است، حتماً آن را ببینید.

روزنامه اشتوتگارت در مقاله‌ای فیلم را به گفتن یک شاهکار توصیف می‌کند.

برخی از منتقدان، همانند ادوارد گاتمن از سان فرانسیسکو کرونیکل، می‌گویند که این فیلم برای وجود در این مکان‌ها طویل است.فتوگراماس نمره پنج از پنج را به این فیلم اهدا کرد.

این فیلم با وجود دریافت پروانه نمایش هیچ زمان امکان اکران عمومی ‌را اشکار نکرد.

خانه پدری

خانه پدری فیلمی‌ به کارگردانی، نویسندگی و تهیه‌کنندگی کیانوش عیاری محصول سال ۱۳۸۹ ایران است.

این فیلم که در دی ۱۳۹۳ اکران آن اغاز شده می بود به علت وجود یک صحنه خشن با مشکلاتی در اکران روبرو و در روز اول اکران عمومی ‌از پرده پایین کشیده شد. بعد از پنج سال فیلم خانه پدری با اصلاحاتی جزئی و با رده‌بندی سنی بالای ۱۵ سال در تاریخ ۱ آبان ۱۳۹۸ در سینماهای ایران اکران شد، اما بعد از پنج روز در ۶ آبان ۱۳۹۸ با دستور مستقیم دادستانی مجدداً توقیف شد. این فیلم در ۲۲ آبان ۱۳۹۸ مجدداً از بین بردن توقیف شد.

این فیلم که قصهٔ اتفاق‌های یک خانهٔ قدیمی ‌را از سال ۱۳۰۸ تا ۱۳۷۹ روایت می‌کند با بازیگرانی همچون مهدی‌هاشمی، شهاب حسینی و مهران رجبی، ناصر‌هاشمی، مینا ساداتی، نازنین فراهانی و … در چند قسمت ساخته شده و مسائل و مشکلات زنان ایران را به عکس کشیده‌است. در این فیلم ناصر‌هاشمی‌(نقش جوانی) و مهدی‌هاشمی‌(نقش میانسالی) شخصیت مهم این فیلم را، که روایت زندگی‌اش از پانزده تا هشتاد سالگی به عکس کشیده شده، بازی می‌کنند.

عصبانی نیستم

عصبانی نیستم! فیلمی ‌ایرانی به‌ کارگردانی، نویسندگی و تهیه‌کنندگی رضا درمیشیان، محصول سال ۱۳۹۲ است.در این فیلم نوید محمدزاده، باران کوثری و رضا بهبودی ایفای نقش می‌کنند. این فیلم تنها نمایندهٔ سینمای ایران در شصت و چهارمین جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم برلین می بود و دومین فیلم بلند سینمایی رضا درمیشیان بعد از فیلم تحسین‌شدهٔ بغض (۱۳۹۰) است.فیلم در رابطه دانشجوی ممتازی به نام نوید (نوید محمدزاده) است که به علت فعالیت‌های سیاسی از دانشگاه اخراج شده‌است، او نامزدی به نام ستاره دارد (باران کوثری) که از طرف پدرش تحت سختی است و نوید تلاش می‌کند که بتواند مشکلاتش را حل کند اما …

فیلم‌برداری عصبانی نیستم! در ۱۴ مرداد اغاز و بعد از ۵۲ جلسه فیلم‌برداری ۱۹ مهر به آخر رسیده‌است. همه صحنه‌های عصبانی نیستم! در تهران و در بیشتر از ۶۰ لوکیشن گوناگون از شمالی‌ترین تا جنوبی‌ترین نقطهٔ تهران فیلم‌برداری شده‌است.

نسخه‌ای که در سی‌ودومین جشنوارهٔ فیلم فجر نمایش داده شد با ۱۷ دقیقه سانسور و حذف آخر فیلم می بود. حرف های می‌شود برخی‌ها تنها امکان نمایش فیلم را در صورت حذف بیشتر از ۳۰ دقیقه دیگر از فیلم اظهار کرده‌اند! این فیلم اشارات صریحی به ۸ سال دوران ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد دارد و داستان دانشجویی اخراجی و ستاره‌دار است و به همین علت از سوی طرفداران جمهوری اسلامی‌«فیلم حمایتکننده‌فتنه» لقب گرفته‌است.

با وجود آنکه این فیلم سینمایی قرارداد خود را در شهریور ۱۳۹۳ در گروه سینما آفریقا به ثبت رساند و قرار شد بعد از اکران فیلم خواب‌زده‌ها به نمایش درآید، در مهرماه همان سال کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی ‌با ارسال نامه‌ای به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی‌ خواستار صادر نشدن مجوز اکران این فیلم و ۷ فیلم دیگر شد که از آن‌ها با گفتن «فیلم‌های مرتبط با فتنه» نام برده شده‌است.

به‌حرف هایٔ احمد سالک: «برخی فیلم‌ها با این که مجوز فیلم‌نامه و تشکیل دریافت کرده‌اند، اما در زمان ساخته‌شدن، به حاشیه رفته‌اند و نمایش آن‌ها به مصلحت نظام نیست.» در آبان همان سال علی جنتی، وزیر ارشاد زمان ایران، از اکران‌ نشدن این فیلم تا زمان اعمال سانسورهای تازه خبر داد و خبرداد که وی شخصاً عمل به مشاهدهٔ فیلم و مقدار اعمال سانسور بر آن می‌کند. این فیلم که قرار می بود در تاریخ ۲۹ آذر ۱۳۹۶ اکران شود، بعد از بیانیهٔ تهدیدآمیز بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق از نوبت اکران خارج شد.سرانجام بعد از کش و قوس‌های زیاد و سانسورهای متعدد فیلم با نسخه ۹۹ دقیقه‌ای و ۲۱ دقیقه مختصر‌تر از نسخه مهم از چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۷ روانه سینماها شد.

وبگاه جشنوارهٔ فیلم برلین شنبه ۲۸ دی ۱۳۹۲ از وجود عصبانی نیستم! در شصت و چهارمین دورهٔ خود خبر داد. جشنوارهٔ فیلم برلین از ۱۷ تا ۲۷ بهمن ۱۳۹۲ در سرزمین آلمان برگزار شد و عصبانی نیستم! به‌گفتن تنها نمایندهٔ سینمای ایران در شصت و چهارمین دوره جشنوارهٔ معتبر برلین به نمایش درآمد و با استقبال شدید منتقدان و تماشاگران مواجه شد. بعد از آخر هر نمایش فیلم هم رضا درمیشیان به‌همراه دو بازیگرش باران کوثری و نوید محمدزاده با لباس‌های طراحی‌شده برای این فستیوال، در جلسات سوال و جواب وجود اشکار کردند و تشویق زیاد شدند.

برادران لیلا

 فیلم درام ایرانی به کارگردانی و نویسندگی سعید روستایی، و تهیه‌کنندگی سعید روستایی و جواد نوروزبیگی، محصول سال ۱۴۰۱ است. سعید پورصمیمی، ترانه علیدوستی، نوید محمدزاده، پیمان معادی، فرهاد اصلانی، محمد علی‌محمدی، نیره فراهانی و مهدی حسینی‌نیا از بازیگران فیلم می باشند. این فیلم داستان زندگی شخصیت لیلا است که برای حل مشکلات اقتصادی خود و خانواده‌اش، تلاش می‌کند.

برادران لیلا در ۲۵ مهٔ ۲۰۲۲، بدون کسب پروانۀ نمایش، در جشنواره فیلم کن ۲۰۲۲ به نمایش درآمد؛ در نتیجه توسط سازمان سینمایی سرزمین، به تهمت «تخلفات و سرپیچی تهیه‌کننده و کارگردان آن از مقررات»، توقیف شد. این فیلم، در جشنوارۀ کن، برندهٔ جایزهٔ فدراسیون بین‌المللی منتقدان فیلم (قسمت غیراصلی) و در اسفند ۱۴۰۱، به طور غیررسمی، در اینترنت پخش شد.

این فیلم از سوی برخی «مناقشه ‌برانگیزترین و سیاسی‌ترین فیلم سال» توصیف شد. تهیه‌کننده، جواد نوروزبیگی، در مصاحبه‌ای او گفت: او و روستایی ممنوع‌الکار شدند و به تهمت «عمل علیه نظام»، برایشان، پروندۀ قضایی راه اندازی شده ‌است.روستایی به‌علت ساخت و نمایش آن در جشنواره کن، به شش ماه زندان محکوم شد.

لیلا، زنی چهل ساله و مجرد است که در خانواده‌ای دچار با مشکلاتهای اقتصادی زندگی می‌کند. او در دفتر اداری یک مرکز خرید کار می‌کند و تنها درآمد ثابت خانواده را دارد. اسماعیل، پدر خانواده، پیرمردی تریاکی است که بعد از فوت بزرگ فامیل، حاج غلام، تلاش می‌کند به هر قیمتی جانشین او شود و مورد احترام قرار گیرد. علیرضا، برادر معقول خانواده، کارگری است که به علت تعطیلی کارخانه بیکار شده ‌است. پرویز در همان پاساژی که لیلا در آنجا کار می‌کند، به گفتن خدمه‌ای که عوارض توالت را دریافت می‌کند مشغول است.

منوچهر آدم دغل‌کاری است که برادرانش را ترغیب به نوعی کلاه‌برداری  می‌کند که پول پیش‌خرید ماشین‌ها را بالا بکشند و فرهاد نیز شغل ثابتی ندارد و بعضی اوقات مسافرکشی می‌کند و مدام در حال بدنسازی است. در فامیل رسم است که بزرگ خاندان باید بیشترین مبلغ هدیه را در عروسی فامیل تقدیم کند؛ فرزند پسرعموی اسماعیل، بایرام، به او می‌گوید که مقام بزرگ فامیل می‌تواند متعلق به او باشد، به شرطی که در عروسی آتی پسرش، بیشترین مبلغ را به گفتن هدیه ازدواج بدهد و اسماعیل با وجود گرفتاری‌های خانواده‌اش، چندین سکه طلا را بدون خبر آن‌ها بعد‌انداز دارد. از طرفی لیلا به برادرانش نظر کرده برای حل مشکلات اقتصادی‌شان، یک واحد تجاری در پاساژی که مشغول به کار است، بخرند و سکه‌‌های پدرشان می‌تواند مبلغی که آنها برای خرید کم دارند را جور کند.

عکس العمل لیلی حاتمی به عدم‌ اکران قاتل و وحشی

قاتل و وحشی

قاتل و وحشی فیلم توقیف‌شدهٔ ایرانی به کارگردانی حمید نعمت‌الله و نویسندگی معصومه بیات و نعمت‌الله محصول سال ۱۳۹۸ است که در سال ۱۳۹۹ آمادهٔ نمایش شد و از همان سال توسط وزارت ارشاد، توقیف شده است.

قشنگ، در حال آماده شدن برای عروسی دختر خود است که به‌طور اتفاقی اسیر یک باند گانگستری مخوف می‌شود. او تلاش می‌کند از این بند خود را رها کند. اما زمان بسیاری ندارد. چون دخترش نیز بی‌خبر از همه‌چیز عازم همان‌جا است و این اتفاقی است که نباید بیفتد. قشنگ برای نجات خود و دخترش می‌جنگد

با وجود دریافت نقدهایی مثبت از آنها که فیلم را در اکران‌های خصوصی دیده بودند پروانه نمایش فیلم از طرف وزارت ارشاد برای اکران در جشنواره فجر ۹۹ را دریافت نکرد. موضوعی که انتقادات بسیاری را از طرف مردم و اهالی هنر به جستوجو داشت.

در ۶ اسفند ۱۴۰۱ بعد از چهار سال توقیف و سه بار ممانعت از وجود در جشنواره فیلم فجر پروانه نمایش فیلم قاتل و وحشی فقط برای اکران در خارج از سرزمین صادر شد. در بیانیه سازمان سینمایی آمده است: اگر چه مضمون فیلم دارای فضایی التهاب و خشن بوده و مخاطب خاصی را جلب خواهد کرد اما وحشت و خشونت حاکم بر فیلم، علت عدم نمایش این تاثییر نبوده و تنها تصاویر بازیگر زن با موی تراشیده این امکان را از تاثییر سلب کرده است. با وجود این که در قبل این چنین اتفاقی در برخی آثار رخ داده اما به علت حساسیت‌های گوناگون، تا بحال از نمایش این فیلم جلوگیری شده می بود. با این وجود شورای پروانه نمایش سینمایی فقطً با اکران بین‌الملل قاتل و وحشی موافقت کرد و از این بعد تهیه‌کننده تاثییر مجاز به نمایش این فیلم در خارج از سرزمین خواهد می بود، و اجازه اکران در داخل سرزمین را ندارد.

قرار می بود فیلم قاتل و وحشی در ۲۱ بهمن ۱۴۰۳ خارج از مسابقه و برای اهالی رسانه در چهل و سومین دوره جشنواره فیلم فجر نمایش داده شود که در نهایت این اکران لغو شد. این فیلم سرانجام برای نخستین‌بار در بهمن ۱۴۰۳ در سومین جشنوارهٔ فیلم‌های ایرانی نیویورک به نمایش درآمد.

امروز همان فیلم‌هایی که می توانست بدون توقیف و تشکیل هیچ مشکلی در سینماها اکران شود در سایت‌های غیرمجاز و حتی پلتفرمهای نمایش خانگی قابل دسترسی است. گویی برچسب توقیفی خود جهت تکثر دانلود فیلم می‌شود و بهانه به سینماهای آن ور آبی می‌دهد که بغل بگشایند.