به گزارش psychologytoday، نقش‌ها و کلیشه‌های جنسیتی در رابطه مردان بعضی اوقات اوقات آنها را از دریافت حمایتاجتماعی که نیاز دارند محروم می‌کند. کلیشه‌های جنسیتی مردانه، به مردان اجازه صدمه‌پذیر بودن و ابراز احساسات را نمی‌دهد و این نوشته می‌تواند بر نحوه اتکا مردان به روابط عاشقانه آنها به همسرشان تاثییر بگذارد. پژوهشی تازه به اراعه تبیین علمی در این باره پرداخته است که خلاصه‌ای از آن در این گزارش اراعه شده است.

واهرینگ و همکاران (۲۰۲۴) در پژوهشی اظهار کردند که روابط عاشقانه برای مردان زیاد مهم‌تر از زنان است. ما عموما عکس این نوشته را فهمیدن می‌کنیم؛ حساسیت آشکار زنان نسبت به رفتارهای عاشقانه و دقت به این موضوعات در رسانه‌ها و مجلات این باور را به وجود اورده است که روابط عاشقانه برای زنان مهم‌تر از مردان است. اما شواهد علمی این یافته را به چالش می‌کشد.

واهرینگ اینگونه استدلال می‌کند که مردان زیاد تر از زنان برای حمایتعاطفی و صمیمیت به شریک عاطفی خود تکیه می‌کنند، به همین علت است که تلاش بیشتری برای برقراری روابط می‌کنند، کمتر عمل به جدایی می‌کنند و بعد از جدایی زمان سخت‌تری می‌گذرانند. آنها استدلال می‌کنند که مردان این گونه حرکت می‌کنند، چون خارج از رابطه عاشقانه خود از پشتیبانی‌های عاطفی و اجتماعی کمتری نسبت به زنان برخوردار می باشند و به این علت برای برآوردن تعداد بسیاری از نیازهای خود زیاد تر به شریک عاطفی خود وابسته‌اند.

مردان به نسبت زنان، قسمت بیشتری از حمایتعاطفی خود را از طرف شریک عاطفی خود دریافت می‌کنند.

واهرینگ و همکاران این تفاوت جنسیتی را زیاد تر به نحوه شکل‌گیری هنجارهای اجتماعی و نقش‌های اجتماعی ما نسبت خواهند داد. پسران و دختران از سنین پایین به هنجارهای گوناگون در رابطه خودافشایی و نزدیکی با دیگران اجتماعی خواهد شد. به طور خاص، ما رفتارهای حمایتی و پرورشی را با زنانگی یکسان می‌دانیم، به این علت مردان یاد می‌گیرند که صدمه‌پذیر نباشند یا به دیگران کمتر تکیه کنند، در حالی که زنان نسبت به روی آوردن به دیگران در اوقات بحرانی راحت‌تر می باشند. پژوهش‌ها مشخص می کند که مردان زیاد تر از زنان، همسران خود را به گفتن معتمدان مهم خود می‌نامند. احتمالا به این علت که مردان یاد گرفته‌اند زیاد به دیگران تکیه نکنند و همسران‌شان تنها افرادی می باشند که از لحاظ عاطفی می‌توانند به آنها تکیه کنند.

مردان نیاز دارند که بدانند که همسران آنها به تنهایی نمی توانند حمایتعاطفی برای آنها فراهم کنند، خواست حمایتعاطفی به معنی ضعیف بودن نیست و هر چه زیاد تر برای حمایتعاطفی به دوستان و خانواده تکیه کنند، گمان این که همسرشان دلواپس آنها باشد یا به علت وابستگی بیش‌از حد حس ناراحتی کند، کمتر می‌شود.