متخصصین تا به امروز علت دقیق این بیماری را کشف نکرده اند، اما با استناد به یافته های جاری که از طریق وب سایت  کتابخانه ملی پزشکی آمریکا  قابل دسترسی می باشند، فکر می شود که وراثت نقش مهمی در آن داشته باشد. با این حال، به نظر می‌ رسد که زیاد تر موارد ابتلا ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در کنار یکدیگر محسوب شوند.

در این بین شواهد فزاینده ای نیز به نقش  روده  وبیماری رو میکروبیوم روده در تشکیل بیماری پارکینسون اشاره می کنند.

یک مطالعه تازه نشان داده است: افرادی که سابقه صدمه به دستگاه گوارش فوقانی (GI) به جستوجو بیماری هایی همانند رفلاکس گاستروازوفاژیال (GERD) یا برگشت اسید به مری، زخم معده و منفعت گیری طویل زمان از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (همانند ایبوپروفن) دارند، در قیاس با گروه کنترل ۷۶ درصد خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری پارکینسون خواهند داشت.

این مطالعه توسط مجله معتبر  جاما نتورک اوپن  انتشار شده است.

صدمه دستگاه گوارش فوقانی تشخیص داده شده به وسیله نمونه برداری

محققان ۱۸۳۰۵ نفر را شناسایی کردند که بین سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ تحت اندوسکوپی و بیوپسی قرار گرفته بودند. هیچ یک از آنها سابقه بیماری پارکینسون نداشتند.

۹۳۵۰ شرکت‌ کننده از گروه مذکور در این مطالعه حاضر شدند. میانگین سنی آنها در  زمان اندوسکوپی ۵۲.۳ سال می بود. ۵۵.۴ درصد مرد و ۷۳.۷ درصد سفید پوست و مابقی سیاه پوست، آسیایی و از نژادهای دیگر بودند.

از بین شرکت ‌کنندگان، ۲۳۳۷ نفر شواهدی از بیماری مخاطی (MD) در اندوسکوپی نشان دادند، در حالی که ۷۰۱۳ نفر هیچ علائمی نداشتند. محققان افراد مبتلا به MD دستگاه گوارش فوقانی را از نظر جنسیت، سن و تاریخ اندوسکوپی در نسبت ۱:۳ با افراد فاقد این تشخیص مطابقت دادند.

آنها پیگیری همه شرکت کنندگان را تا یکی از نقاط پایانی زیر ادامه دادند:

– تشخیص بیماری پارکینسون

– مرگ

– عدم امکان پیگیری یا فرا رسیدن تاریخ نهایی برسی در ۳۱ ژوئیه ۲۰۲۳

پارکینسون در افراد مبتلا به صدمه دستگاه گوارش شایع تر است

در کل، برای ۱۰۰ نفر طی فرآیند پیگیری تشخیص بیماری پارکینسون داده شد.

در این مطالعه تیم تحقیقات تشخیص پارکینسون را در ۵۲ نفر از ۲۳۳۸ شرکت کننده مبتلا به بیماری مخاطی (۲.۲٪) و ۴۸  نفر از ۸۹۵۵ نفر شرکت کننده سالم (۰.۵٪) ثبت کردند.

نویسنده مسئول مطالعه و متخصص گاستروانترولوژی یا پزشکی گوارش،  دکتر Trisha S. Pasricha  گفت:

«در مطالعات مورد-شاهدی، ما به تفاوت‌ ها بین افرادی که به پارکینسون مبتلا شده بودند و شرکت کنندگان سالم، نگاه کردیم. افراد مبتلا به پارکینسون با گمان بالاتری برای ابراز اختلالات گوارشی همانند یبوست، برگشت اسید معده، دیسفاژی یا بلع دشوار رو به رو بودند. جای تعجبی هم نیست، چرا که در قبل نشان داده شده است که همه اینها با بیماری پارکینسون مرتبط می باشند.»

از پیوند روده و مغز

مطالعات معتبر نشان داده اند که تجمع پروتئینی به نام آلفا-سینوکلئین در مغز تبدیل شکل گیری اجسام لوی و از بین رفتن نورون های دوپامینرژیک که یکی از ویژگی های کلیدی بیماری پارکینسون محسوب می شود، خواهد شد. این تجمعات آلفا-سینوکلئینی در روده نیز شناسایی شده اند.

 دکتر Daniel Truong  متخصص مغز و اعصاب در  مرکز پزشکی مموریال کر  که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت که چطور این مطالعه شواهد بیشتری را در راستای تعریف پیوند مغز و روده اراعه می دهد:

دستگاه گوارش به تشکیل آلفا-سینوکلئین معروف است، پروتئینی که نقش کلیدی در پارکینسون دارد. هنگامی که پوشش روده صدمه می بیند، این نوشته امکان پذیر تبدیل التهاب مزمن یا اختلال در توانایی پاکسازی پروتئین های زیان اور و کارکرد نادرست آلفا-سینوکلئین شود.

او گفت: این مطالعه شواهد بیشتری برای حمایتاز فرضیه بنیادین ربط روده با بیماری پارکینسون اراعه می‌ دهد. در واقع پژوهش مد نظر با نشان دادن خطر افزایش یافته ۷۶ درصدی ابتلا به پارکینسون در افراد مبتلا به صدمه مخاط دستگاه گوارش فوقانی، نقش بالقوه اختلال کارکرد دستگاه گوارش در تحریک پارکینسون را برجسته ساخته است. این یافته‌ ها با تحقیقات قبلی مطابقت دارند که نشان می‌ دهند پروتئین‌ های آلفا-سینوکلئین با تاشدگی نادرست امکان پذیر از طریق عصب واگ از روده به مغز انتشار کردن یابند. این چنین موضوعی این فرضیه که پارکینسون امکان پذیر از روده منشا گرفته باشد را حمایتمی‌ کند.

آیا می توانیم خطر ابتلا به پارکینسون را در خود افت دهیم؟

دکتر Pasricha اصرار کرد که همه ما طی دوران زندگی خود مقادیر مقداری صدمه به دیواره روده را توانایی می کنیم و تا این مدت نمی دانیم که این مقدار اندک صدمه چطور می تواند بر خطر پارکینسون تاثییر بگذارد.

او گفت: من به بیمارانم، صرف نظر از خطر ابتلا به هر گونه بیماری عصبی، پیشنهاد می کنم که مصرف مسکن ها به خصوص ضد التهاب های غیر استروئیدی را به حداقل برسانند، استرس خود را مدیریت کنند و مصرف الکل را به کلی قطع کنند چرا که همه این موارد به تنهایی و در کنار یکدیگر به سلامت روده پشتیبانی خواهند کرد.

اعتقاد دارم که این مطالعه به پزشکان پشتیبانی می‌ رساند تا دقت بیشتری به افرادی داشته باشند که سابقه مشکلات گوارشی دارند و از این رو باید نگاهی هم به خطر پارکینسون در آینده داشته باشند. در این بین دقت به دیگر علائم که نوعی پیش‌ درآمد برای این بیماری به شمار می روال همانند، مشکل خواب، اختلال در بلع یا تحول در حس بویایی نیز اهمیت بسیاری دارد.