حسین محجوب درمورد هنر سینما او گفت:  سینما هچون هنرهای دیگر یک وسیله بیانی است که موضوعی را به مخاطبان انتقال می‌دهد. ضمن این که ملزوم است تا در سینما سرگرمی و جذابیت وجود داشته باشد، یک تاثییر می‌تواند شامل مفهوم و مطلب هم باشد. 

وی با گفتن این که هنر فی‌النفسه و به طور مجرد معنی ندارد و حائز اهمیت نیست، افزود: هنر وسیله‌ای است که موجبات ارتقاء افراد را فراهم می‌کند و ما را به لحاظ اندیشه، نوع نگاه و… به سطوح دیگر می‌رساند. 

محجوب خاطرنشان کرد: در مسیر زندگی اگر عنصر صداقت در موارد گوناگون وجود نداشته باشد، من نمی‌توانم با آن ربط برقرار کنم. این اتفاق چند بار برای من رقم خورد و ناظر صدمه‌های آن بودم و حس می‌کردم که در حال افترا گفتن هستم و این نوشته زیاد برای من ناخوشایند است. 

وی در ادامه گفتن داشت: اولین فیلم سینمایی که در آن به ایفای نقش پرداختم، «رگبار» تاثییر بهرام بیضایی می بود که یقیناً نقش کوتاهی در این تاثییر برعهده داشتم. این فیلم دارای فیلم‌نامه زیاد وزین و خوبی می بود و نیازی ندیدم با بیضایی داخل سخن بگویید شوم.

به فکر من این فیلم در زمره یکی از بهترین آثار بهرام بیضایی قرار می‌گیرد. بیضایی در ربط با بازیگران خود زیاد صمیمانه و حرفه‌ای برخورد می‌کرد و چالش خاصی وجود نداشت.

او همین طور گفت:  بعد از آن نیز با مرحوم شهنواز در سریال «دلیران تنگستان» همکاری داشتم. این سریال به طور جسته و گریخته فیلمبرداری می‌شد. آقای شهنواز زیاد انسان ساده و صمیمی می بود و به لحاظ مالی فردی بی‌نیاز می بود، یه طوری که زمین‌های قسمت شمالی تلویزیون متعلق به پدر او می بود که آن‌ها را بخشیده می بود. در این سریال همیشه ۵۰۰ سرباز در صحنه فیلمبرداری حاضر بودند و او با اسایش کامل و ریتمی آرام کارها را پیش می‌برد. در آن سریال ربط دوستانه ای بین من و آقای فخیمی شکل گرفت که بعدها نیز ادامه اشکار کرد.

محجوب گفتن داشت: استنباط من این است که همه انسان‌ها بازیگر  می باشند و در زندگی به ایفای نقش می‌پردازند. برخی نسبت به این بازی آگاهی‌هایی اشکار کردند و برخی دیگر ناآگاه می باشند. همه انسان‌ها در حال بازی نقش‌های گوناگون در طول زندگی خود می باشند و بعضی اوقات فهمید این تفکیک ها نیستند. 

وی درمورد بازیگری نیز او گفت: از نظر من دانستگی برای بازیگری در همه عرصه‌ها امری ملزوم و الزامی است چون احاطه و دانش حوزه‌های مختلفی را در بر می‌گیرد.

منبع الهام من مردم می باشند و از آن‌ها آموزش می‌بینم. ما هرچه داریم از مردم است و رفتارها و کردارهای آنان را تبعیت می‌کنم و همان‌ها را در بازیگری به کار می‌گیرم. باید خوب ببینیم و در عمق بازیگری نفوذ کنیم تا بتوانیم کار خود را به بهترین شکل صورت دهیم. من معتقدم  باید چیزی را به مردم اراعه کنیم که شکلی ارزنده داشته باشد و مردم را یک قدم به سمت جلو هدایت کند.