چند هفته قبل متن نهایی آیین‌نامه اکران سینما‌ها در سال ۱۴۰۳ انتشار شد؛ آیین‌نامه‌ای که خالی از مسئله‌های او گفت و گو‌برانگیز نبوده است و عکس العمل چند صنف سینمایی را نیز به همراه داشت.

در این عرصه همایون اسعدیان – دبیر شورای صنفی نمایش – با اصرار براینکه آیین‌نامه به تایید نمایندگان صنوف رسیده می بود، به تشریح برخی مفاد این آیین‌نامه پرداخت و پیش‌بینی‌هایی را نیز برای اکران سینما‌ها در سال ۱۴۰۳ نقل کرد.

در دو سال قبل آیین‌نامه اکران پاسخگوی شرایط نبوده است و باید از آن عبور می‌شد

او درمورد کلیت آیین‌نامه اکران ۱۴۰۳ اظهار کرد: شرایط سینما در دو سال قبل به طوری می بود که فکر می‌کردیم آیین‌نامه‌ای که پیش‌تر تنظیم شده می بود، اصلا پاسخگو نیست و باید از آیین‌نامه عبور کنیم؛ در واقع اکران این دو سال را به نوعی مصلحت اندیشانه پیش بردیم چرا که تعداد بسیاری از سالن‌های سینمایی بخصوص در پردیس‌ها به علت راکد بودن اوضاع با تعطیلی روبه رو شده بودند. در آن مقطع وزارت ارشاد هم به فیلم‌هایی مجوز می‌داد که احتمالا در شرایط عادی نمی‌داد همانند فیلم «دینامیت» که یک بار در سال ۱۳۹۸ در کمیته انتخاب جشنواره فجر آن را دیدیم و رد شد، ولی در دوران کرونا نظر شد که این فیلم اکران شود تا رونقی در سینما‌ها به وجود آید و به این ترتیب مشوق‌هایی صورت می‌گرفت تا فضای سینما مقداری باز شود؛ به این علت در آن شرایط ما نمی‌توانستیم چندان به آیین‌نامه اکران پایبند باشیم، چون آیین نامه محدودیت‌هایی را تشکیل می‌کرد و اگر به آن پایبند می‌ماندیم مقدار فروش و رونقی را که در این یکی دو سال قبل به وجود آمد نمی‌توانستیم ناظر باشیم.

آیین‌نامه تازه به تایید نمایندگان صنوف رسید و در سمفا بارگذاری شد

او همین طور گفت: با این وجود، در بازدید آمار فروش سال قبل می‌بینیم که فقط نزدیک به پنج فیلم فروش هزار میلیاردی سینما را رقم زدند و نزدیک به ۴۰ فیلم زیان کردند. در همین جهت از میانه سال ۱۴۰۲ این او گفت و گو در شورای صنفی نمایش نقل می بود که در یک حالت نرمال دیگر نمی‌توان به این شکل کار را در ادامه گفت و باید بر پایه آیین‌نامه پیش برویم؛ یعنی باید آیین‌نامه‌ای داشته باشیم که هم دست ما را برای اکران فیلم‌های کمدی باز بگذارد و هم فضای مناسب برای فیلم‌های غیرکمدی را فراهم کند؛ به این علت با اتکاء به آخرین آیین‌نامه‌ای که وجود داشت یک آیین‌نامه تازه نوشتیم که با وجود نمایندگان صنف‌های سینماداران، پخش‌کنندگان، تهیه‌کنندگان و کارگردانان اصلاحات را انجام دادیم و بعد از اصلاحات سازمان سینمایی و چند بار رفت و برگشت، نسخه نهایی تایید و روی سمفا (سامانه مدیریت و فروش اکران) هم بارگذاری شد.

او در جواب به این که در آیین‌نامه تازه چه مقدار موجودی تولیدات سینما در ۱۴۰۳، با دقت به انتقاد‌ها نسبت به ساخت زیاد فیلم‌های کمدی لحاظ شده است او گفت: در این عرصه یکی از مشکلات به او گفت و گو کلی تشکیل برمی‌گردد و این که الان ساخت یک فیلم نرمال بین ۲۵ تا ۳۰ میلیارد بودجه می‌خواهد و اگر هم قرار باشد با یکی دو سوپراستار فیلمی ساخته شود به نزدیک به ۴۰ میلیارد تومان می‌رسد. هنگامی ما از ۳۰ میلیارد تومان پول سخن بگویید می‌کنیم یعنی باید آن فیلم ۹۰ میلیارد تومان بلیت بفروشد که رقم زیاد هنگفتی است و به سادگی به دست نمی‌آید در نتیجه بجز فیلم‌های دولتی که بودجه هنگفتی برای آن‌ها داده می‌شود و کاری هم به برگشت اندوخته ندارند، عمده اندوخته‌گذاری در قسمت خصوصی به سمت فیلم‌های کمدی می‌رود. در سال قبل هم فیلم‌های کمدی زیاد خوب فروش داشتند، ولی اگر سال قبل چهار فیلم کمدی داشتیم، امسال ۱۰ فیلم کمدی داریم، چون اندوخته‌گذاری روی فیلم‌های جدی کم شده و شورای پروانه ساخت باید در این عرصه مشوق‌هایی را تشکیل کند.

تا یک سال قبل فروش ۳۰ میلیاردی عالی می بود، الان ناکامی است

اسعدیان فرمود: تا یک سال پیش فروش ۳۰ یا ۴۰ میلیارد تومانی برای یک فیلم عالی می بود، اما امروز ناکامی محسوب می‌شود، به همین علت این شرایط نیاز به یک حمایتجمعی دارد. شورای صنفی در سال ۱۴۰۳ با ۱۰ – ۱۲ فیلم کمدی روبروست که در آیین‌نامه پیش‌بینی شده با هم اکران نشوند.

تاثییر تبلیغات شبکه‌های ماهواره‌ای بر سینما چه مقدار است؟

حالت تبلیغات فیلم‌های سینمایی یکی دیگر از مسائلی می بود که دبیر شورای صنفی نمایش به آن اشاره کرد و او گفت: اکنون آنچه در قسمت معارفه فیلم‌ها به سینما پشتیبانی کرده، تبلیغات گسترده شبکه‌های ماهواره‌ای است که در طول یک روز بین ۵۰ تا ۱۰۰ بار فیلم‌ها را تبلیغ می‌کنند. یقیناً ما یک دوره دیگر هم این اتفاق را ناظر بودیم که شبکه‌های ماهواره‌ای فیلم‌های سینمایی را تبلیغ می‌کردند و فروش سینما زیاد زیاد شد. در آن مقطع برخی نهاد‌های خارج از حوزه سینما جلوی این کار را گرفتند. با آن‌ها جلسه گذاشتیم و گفتگو کردیم، ولی نه ما توانستیم آن‌ها را قانع کنیم و نه آن‌ها ما را قانع کردند، فقط انها گفتند شما یک چیز‌هایی را نمی‌دانید و باید این روال تبلیغات در شبکه‌های خارجی متوقف شود. به محض این که تبلیغ در آن شبکه‌ها قطع شد فروش سینمای ایران به یک سوم رسید. برهمین مبنا یقین باشید اگر سال قبل این همیاری برای تبلیغات شبکه‌های ماهواره‌ای نبوده است ما به این فروش نمی‌رسیدیم و الان هم هر لحظه که تبلیغات فیلم‌ها قطع شود فروش سینما پایین می‌آید. در کل باید او گفت که همه این‌ها دست به دست هم داد تا اصطلاحا رونق گیشه به وجود آید هر چند از این رونق گیشه سوء‌تعبیر می‌شود.

او در این مورد افزود: هنگامی می‌گوییم رونق سینما، درواقع از کلیت سینما سخن می‌زنیم درحالی که ما الان فقط با رونق سالن‌های سینما مواجهیم که با اکران همین چند فیلم کمدی می‌توانند اوضاع خود را بگذرانند، سود داشته باشند و هزینه‌های خود را پرداخت کنند و سرپا بمانند. رونق سالن‌های سینما به معنی رونق سینما نیست. سینما آن ۵۰ – ۶۰ فیلمی است که در طول سال ساخته خواهد شد. امروز منِ همایون اسعدیان جرأت ندارم سراغ ساخت فیلم بروم، چون یا باید من هم کمدی بسازم که اندوخته‌گذارم حاضر باشد پای آن بایستد یا این که باید با یک نهاد دولتی فیلم بسازم به این علت رونق ۱۵۰۰ میلیارد تومانی سینما در گیشه سال قبل زیاد خوب بوده، ولی به معنی رونق سینما نیست، رونق باید در مجموعه سینما اتفاق بیفتد.

۱۰۰ میلیارد تومان تبلیغ رایگان در تلویزیون، می‌شود فقط ۶ زیرنویس

اسعدیان در بخشی دیگر از این مصاحبه درمورد این که اگر شبکه‌های ماهواره‌ای برای تبلیغ فیلم‌ها نباشند هیچ جایگزینی برای آن‌ها نداریم، او گفت: در این عرصه گزارشی به دوستان ارشاد دادیم که هنگامی می‌خواستند با تلویزیون برای تبلیغات گفتگو کنند آن را اراعه دهند. این گزارش و مثالهایی از چند فیلم که برای پخش تیزر، پیگیری‌هایی را از سازمان صدا و سیما انجام داده بودند مشخص می کند که تلویزیون اصلاً دوست ندارد در این عرصه همکاری کند. ما موردی داشتیم که فیلم برای تبلیغ در تلویزیون تایید شده می بود و آن‌ها هم حرف های بودند ۱۰۰ میلیارد تومان تبلیغ رایگان خواهند داد. هنگامی صاحبان این فیلم برای چگونگی پخش تبلیغات به قسمت بازرگانی تلویزیون مراجعه کرده و پرسیده بودند که چند تیزر می‌توانند پخش کنند، اشکار شده می بود که این ۱۰۰ میلیار تومان فقط ۶ زیرنویس می‌شود! یعنی فیلمی که تلویزیون آن را قبول داشته و تصمیم حمایتداشته و ۱۰۰ میلیارد تومان هم تبلیغ برای آن در نظر گرفته می بود، نتیجه‌اش فقط ۶ زیرنویس بوده است.

او اصرار کرد: به نظر می‌رسد تلویزیون اساساً هیچ علاقه‌ای به فیلم‌های ما و رونق سینما ندارد و به نوشته تبلیغ فیلم‌ها کاسب‌کارانه نگاه می‌کند آن هم بدون این که در نظر بگیرد این فیلم‌ها برای سینمای ملی و درواقع یک کالای فرهنگی می باشند. این تعاریف برای صدا و سیمای جاری کاملاً بی‌معناست. از نظر دیگر دوران تاثیرگذاری بیلبورد و پوستر هم قبل و اکنون تنها راه خبر رسانی ما شبکه‌های ماهواره‌ای می باشند. یقیناً در این شبکه‌های ماهواره‌ای فقط فیلم‌های سینمایی نیستند که تبلیغ خواهد شد و دیگر کالا‌های مصرفی تشکیل داخل هم در آن شبکه‌ها تبلیغ خواهد شد.

دو سوم بلیت فیلم‌های ارگانی را خود صاحبان فیلم می‌خرند!

او همین طور گفت: در این چنین شرایطی وزارت ارشاد مدام می‌گوید چرا فیلم‌سازان صاحب نام فیلم نمی‌سازند؟! واقعاً جای سوال است که آن‌ها با چه امیدی باید کار کنند؟ الان بجز فیلم‌های ارگانی که ۱۰۰ میلیارد برایشان اندوخته‌گذاری می‌شود و ۱۰ میلیارد هم در فروش برنمی‌گردانند، بقیه به چه امیدی باید فیلم بسازند؟ متاسفانه باید بگوییم که انچه از آمار زیاد تر فیلم‌های ارگانی در اختیار داریم مشخص می کند که دو سوم فروش آن‌ها حاصل خرید بلیت توسط خود صاحبان فیلم است، این یعنی همین آمار فروش اندک آن‌ها هم واقعی نیست. یقیناً این نوشته برای سینمادار مهم نیست، ولی شما فقط ببینید که در طول سال چند فیلم به این شکل ساخته می‌شود!

امسال ۱۰ فیلم کمدی داریم که بر سر اکران آن‌ها دعواست

اکنون تعداد بسیاری از فیلمسازان ما به سمت ساخت فیلم‌های کمدی رفته‌اند و تا جایی که می‌دانم شورای پروانه ساخت هم از این نوشته استقبال می‌کند. امسال ۱۰ فیلم کمدی داریم که الان بر سر اکران آن‌ها دعواست، چون همه می‌خواهند سریعتر اکران کنند و به پول خود برسند. علت آن هم روشن است؛ ما هیچ نگرشی نسبت به فردا نداریم. ماجرا این است که من کالایی دارم و اگر امروز آن را بفروشم امکان پذیر ۲۰ میلیارد تومان دستم را بگیرد، آن هم با دلار ۵۰ هزار تومان، اما به من می‌گویند فیلمت را مهرماه اکران کن و من نمی‌دانم مهرماه دلار چند است. بعد ضمانت مالی برایم وجود ندارد به همین علت الان همه می‌خواهند سریعتر کالای خود را به پول تبدیل کنند و هیچکس حاضر نیست برای اکران صبر کند. ما در شورای صنفی نمایش مرتب با دوستان او گفت و گو‌های این چنینی داریم و می‌گوییم صبر کنید. فیلم‌های کمدی باید دوتا دوتا اکران شوند. من آن‌ها را فهمیدن می‌کنم، ولی حقیقت این است که هیچ امنیتی برای اندوخته آن‌ها وجود ندارد.

اکران در سال ۱۴۰۳ با آیین‌نامه تازه عادلانه‌تر می‌شود؟

اسعدیان در جواب به این که آیین‌نامه اکران سال ۱۴۰۳ نسبت به آیین‌نامه‌های قبلی چه مزیت‌هایی دارد تا بتوان امیدوار می بود که شرایط اکران امسال عادلانه‌تر باشد، او گفت: ما تلاش خود را انجام داده‌ایم، ولی قطعا باز هم گله خواهد می بود، چون هر کاری کنیم به علت فضای اراعه و تقاضایی که وجود دارد و کنترل آن هم سخت است، انتقاد‌هایی نقل می‌شود. با این حال یکی از مورادی که می‌توان به آن اشاره کرد، این است که در پردیس‌های سینمایی هنگامی فیلمی فروش خوبی داشت، سه یا چهار سالن آن مجموعه در اختیار همان یک فیلم قرار می‌گرفت و تعداد سالن یا سئانس‌های فیلمی که فروش خوبی ندارد، کمتر می‌شود. ما در این آیین‌نامه مبنا را بر این گذاشتیم که سینماداران در پردیس‌های سینمایی با بیشتر از هفت سالن، موظف می باشند به همه فیلم‌های در حال اکران حداقل در دو هفته اول اکران یک سالن با سئانس‌های کامل بدهند. تلاش کردیم این نکات را در آیین‌نامه قید کنیم، محدودیت اکران هم گذاشته‌ایم و تلاش می‌کنیم اکران را در عرض پیش ببریم نه این که یک فیلم در همه روز‌های یک سال روی پرده باشد. اگر تعداد سالن‌های بیشتری داشتیم، هر فیلم حتی اگر فقط یک ماه اکران می‌شد برایش کافی می بود، ولی ما به علت آنکه این چنین شرایطی نداریم دعوا‌های بیشتری را در اکران ناظر هستیم.

به حرف های دبیر شورای صنفی نمایش محدودیت اکران در آیین‌نامه تازه برمبنای ۱۴ هفته است و با راه‌اندازی گروه سینمایی فرهنگ دیگر هیچ فیلمی نمی‌تواند به زمان یک سال روی پرده باشد.

از خوب بودن «گروه سینمایی فرهنگ» تا تحول دو سرگروه برای تخلف و الزام به اکران فیلم کودک

او مطرح سازمان سینمایی با نام «گروه سینمایی فرهنگ» را خوب برسی کرد و افزود: در این مطرح فیلم‌هایی که سپس از ۱۴ هفته هم چنان مخاطب دارند، به شرط اکران فیلم‌های فرهنگی می‌توانند در زمان زمان بیشتری روی پرده سینما‌ها باشند که در کل تا پنج ماه می‌رسد.

وی در جواب به این که آیا سرگروه فرد دیگر به سینما‌ها اضافه می‌شود؟ او گفت: خیر، اما به گمان زیاد یکی – دو سینما سرگروهی خود را از دست خواهند داد چرا که در بازدید‌ها فهمید نقض یکسری موارد در واگذاری سئانس به فیلم‌ها شدیم، به همین علت در سرگروه‌ها تغییراتی خواهیم داشت.

اسعدیان درمورد این که آیا در ملزم بودن سرگروه‌ها به اکران فیلم‌های کودک در آیین‌نامه تازه، به حالت تشکیل این فیلم‌ها توجهی شده است؟ اظهار کرد: فیلم‌های کودک طبق معمول صبح‌ها و در زمان فعالیت مدارس اکران خواهد شد، ولی در کل از آنجا که تقریباً فیلم کودک در سال جاری تشکیل نشده، می‌توان این بند آیین‌نامه را منتفی دانست.

حاشیه‌های تهیه‌کننده‌ها در شورای صنفی نمایش تکرار می‌شود؟

دبیر شورای صنفی نمایش درمورد مشروط شدن عضویت تهیه‌کننده‌ها به اجماع چهار تشکل تهیه‌کننده‌ها در آیین‌نامه اکران ۱۴۰۳ و این که آیا با این شرط‌گذاری قرار است برخی حاشیه‌های چند سال قبل در شورای صنفی نمایش باز هم تکرار شود؟ او گفت: متاسفانه سال‌ها است که ما این درگیری را در قسمت تهیه‌کنندگی داریم؛ چهار تشکل، شورای عالی تهیه‌کنندگان را تشکیل کردند، سپس بین آن‌ها اختلاف به وجود آمد و یکی از آن تشکل‌ها زمان‌ها است که از شورای عالی بیرون آمده. سه تشکل دیگر هم چنان باقی مانده‌اند، اما آن یکی مدعی است که نماینده آن سه تشکل، نماینده او نیست و سه تشکل دیگر هم می‌گویند که اکثریت با آن‌ها است. در این خصوص وزارت ارشاد هم در موقعیتی قرار دارد که موضع‌گیری نمی‌کند یا اصلا نمی‌خواهد دخالت کند. یقیناً روشن کردن تکلیف این جریان به این سادگی‌ها هم نخواهد می بود، چون برای برخی از این تهیه‌کننده‌ها اتفاقاً منفعت در وجود همین آشفته بازار است؛ به این علت وزارت ارشاد نمی‌توانست در آیین‌نامه بنویسد که نماینده شورای عالی تهیه‌کنندگان عضو شورای صنفی نمایش باشد، چون یکی از آن چهار تشکل از شورای عالی خارج شده؛ برهمین مبنا تغییری که در عضویت نماینده تهیه‌کننده‌ها تشکیل کرد همین چیزی است که الان در آیین‌نامه نوشته شده، یعنی یک نفر از تهیه‌کنندگان می‌تواند در شورای صنفی نمایش باشد مشروط به نظر اجماعی چهار تشکل.

او در این عرصه اضافه کرد: قرار نیست دعوایی که در زمان آقای انتظامی شکل گرفت باز هم تکرار شود. اگر این اتفاق بیفتد به نتیجه بدی منجر خواهد شد و کار می‌رسد به جایی که اگر صنوف، نماینده خود را معارفه نکنند، وزارت ارشاد می‌تواند یک کارگردان، یک تهیه‌کننده و یک پخش‌کننده را خودش به شورا معارفه کند.

شورا به اجبار به حق وتو سازمان سینمایی در آیین‌نامه تن داد

اسعدیان در جواب به این که چرا اِعمال نظر سازمان سینمایی و شخص رئیس سازمان در این آیین‌نامه زیاد است تا جایی که در مواردی به طور کامل حق وتو به او داده شده و می‌تواند تصمیم‌های شورا را زیر سوال ببرد؟ فرمود: یک حق وتو در این آیین‌نامه برای سازمان سینمایی وجود دارد که هرچه تلاش کردیم آن را حذف کنیم به نتیجه نرسیدیم. من به صراحت به آن‌ها (سازمان سینمایی) گفتم که این برای خود شما اتفاق خوبی نیست و یاداوری کردم که شخصا به طور متناوب از ۲۰ سال قبل در شورای اکران وجود داشته‌ام و مدام تصمیم‌گیری‌ها به نوعی با نماینده ارشاد هماهنگ می‌شد بدون آنکه حق وتو برای آن‌ها وجود داشته باشد. به مسئولان سازمان سینمایی گفتم دلنشین است که می‌گویید نماینده ارشاد حق رأی ندارد، اما باید در آخر کار، همه تصمیم‌های شورا را او قبول کند، بعد یعنی حق وتو دارد و این زیاد بدتر از حق رای داشتن است، چون اگر می‌توانست رأی دهد یک حق رأی داشت که ممکن می بود در روبه رو رأی بقیه اعضا کمتر باشد، اما متاسفانه دوستان این را نپذیرفتند و شورا به اجبار به این قضیه تن داد تا آیین‌نامه عملیاتی شود.

او درمورد این که آیا شورای صنفی به هیچ طریقی نمی‌توانست زیر بار این چنین تصمیمی نرود، او گفت: اگر می‌خواستیم در این مسیر پیش برویم به نتیجه نمی‌رسیدیم و داخل جنگی می‌شدیم که پایانی نداشت. به نظر من وزارت ارشاد نادرست بزرگی را انجام داده چرا که این هماهنگی همیشه وجود داشته بدون آنکه در ظاهر قضیه حق وتو وجود داشته باشد. نمی‌شود که هم نمایش صنفی اراعه دهید و هم از آن طرف قبول تصمیم‌گیری‌ها را خودتان بر مسئولیت بگیرید. یقیناً این نوشته فقط به شورای صنفی نمایش ارتباطی ندارد و نمایشی است که چند سالی است در کلیه شئونات مملکت اتفاق می‌افتد؛ یعنی ویترین ظاهری نگه داری می‌شود، انگار که کار کاملا دموکراتیک است، ولی تبصره‌هایی گذاشته می‌شود که همه چیز را تحت کنترل می‌گیرد.

چالش‌های احتمالی شورای صنفی نمایش با سازمان سینمایی

وی در جواب به این که بر پایه آیین‌نامه جاری و حق وتو حاضر در آن فکر می‌کند که شورا در چه مواردی زیاد تر با سازمان سینمایی دچار چالش شود و آیا اکران نوروزی شامل این نوشته می‌شود؟ اظهار کرد: اکران نوروزی همیشه در اختیار سازمان سینمایی بوده، اما نه به شکل اشتباهی که امسال اجرا شد. اکران نوروزی طبق معمول اینطور می بود که به دفاتر پخش اظهار می‌شد فیلم‌هایی که مایل به اکران نوروزی می باشند اشکار شوند و از بین نزدیک به ۱۲ تا ۱۳ فیلم هر کدام با سالن سینما قرارداد می‌بست، انتخاب می‌شد. اینطور نبوده است که هفت فیلم در نادرست‌ترین مدل انتخاب شوند. ما با همه تلاشی که در شورای صنفی انجام دادیم نتوانستیم جلوی این شیوه نادرست را برای نوروز امسال بگیریم. یقیناً یک حقیقت دیگر این است که الان در حالت خوبی قرار نداریم، چون قبلا هنگامی یک فیلم پروانه نمایش می‌گرفت و به شورای صنفی نمایش می‌رسید، کار آن برای اکران همه می بود، اما الان تعداد بسیاری از فیلم‌ها باید استعلام شوند؛ یعنی فیلم‌هایی داریم که پروانه نمایش دارند، متقاضی اکران می باشند، ولی باید بپرسیم آیا می‌توان آن‌ها را اکران کرد یا خیر چرا که برای مثال امکان پذیر یک بازیگر آن فیلم از نگاه مسئولان جاری قضیه‌دار باشد.

تعویق اکران «روزی روزگاری آبادان» بخاطر معتمدآریا می بود؟

او در جواب به این که آیا فیلم «روزی روزگاری آبادان» به کارگردانی حمیدرضا آذرنگ با بازی فاطمه معتمدآریا دچار همین قضیه شده است که اکرانش به تعویق افتاد، گفت: فیلم‌های بسیاری دچار این ماجرا می باشند. یقیناً از طرف مدیر کل دفتر نمایش وزارت ارشاد (روح‌الله سهرابی) تلاش بسیاری صورت گرفت تا این قضیه رفع شود. نماینده ارشاد این جایگاه را هم دارد که برای فیلم‌های دارای قرارداد و پروانه نمایش خواست تعویق در اکران می‌کند تا رایزنی کند و برای برخی فیلم‌ها چانه‌زنی شود. این پروسه برای برخی فیلم‌ها بعضی اوقات تا دو یا سه ماه طول کشیده است. مواردی هم بوده که اکران دو فیلم قضیه‌دار همزمان بوده و خواست شده که با فاصله اکران شوند. احتمالا بخشی از حق وتو که مسئولان سازمان سینمایی روی آن اصرار دارند بابت همین مسائل باشد، ولی باز هم این چنین مواردی در قبل با هماهنگی شورای صنفی نمایش و صاحبان فیلم‌ها حل می‌شد و نیازی به حق وتو نبوده است. با این حال باید بگویم سپس از اتفاق‌های سال ۱۴۰۱ فضایی به وجود آمده که یک دفعه یک فیلم که خودش به تنهایی هیچ مشکلی ندارد با وضعیتی روبه رو می‌شود که بخاطر یک سخن یا کنش بازیگرش دچار مشکل شده است. یقیناً به تعویق افتادن فیلم «روزی روزگاری آبادان» فقط به علت این قضیه نبوده است، چون این مشکل قبلا وجود داشت و آن را حل کرده بودند و الان زیاد تر بخاطر شرایط اکران و مناسبت‌های مذهبی تصمیم گرفتند که فیلم را با تاخیر اکران کنند. در نهایت بجز اکران نوروزی که همیشه در اختیار سازمان سینمایی بوده، بیشترین مواردی که امکان پذیر با حق وتو نماینده ارشاد روبه رو شود در نوشته اکران همین نوع فیلم‌ها است که با وجود پروانه نمایش گمان جلوگیری از اکران آن‌ها وجود دارد.

قسمت پایانی این مصاحبه به او گفت و گو تعیین نرخ بلیت سینما‌ها و برسی دبیر شورای صنفی نمایش از اکران رسید و اسعدیان در جواب به این که آیا قرار است قیمت بلیت سینما امسال افزایش اشکار کند، ابراز امیدواری کرد که حتما این اتفاق بیفتد.

امیدواری برای افزایش قیمت بلیت سینما در نیمه دوم سال

او در این عرصه گفت: امروز قیمت بلیت سینما در برابر اقلام دیگر کاملاً شوخی است، آن هم هنگامی که یک فیلم کم‌هزینه (low budget) ۲۵ تا ۳۰ میلیارد تومان هزینه ساخت دارد. بلیت سینما الان نزدیک به ۷۰ هزار تومان است که با قیمت افزوده ۹ درصدی به ۸۰ هزار تومان می‌رسد، ولی در حد همان ۷۲ هزار تومان به سینمادار می‌رسد و این رقم پاسخگوی هزینه‌های تشکیل نیست. ما خواهش کرده‌ایم دست‌کم رسماً اظهار شود که بلیت سینما ۸۰ هزار تومان نیست، چون اگر ۸۰ هزار تومان می بود با ۱۰ درصد قیمت افزوده باید ۸۸ هزار تومان به فروش می‌رسید.

او همین طور گفت: سینمای ما همانند سینمای آمریکا نیست که همه نگاه و امیدشان برای فروش به گیشه باشد. قسمت عظیمی از هزینه‌ها را از کالا‌های تبلیغاتی همراه با اکران فیلم به دست می‌آورند همانند کلاه و پیراهن و اقلام دیگر، ولی نگاه ما فقط به گیشه است و سپس هم اکران آنلاین و همه! فروش گیشه پاسخگوی هزینه‌های ۳۰ میلیاردی تشکیل نیست. من تصمیم قیاس قیمت بلیت سینما‌های ایران را با آمریکا ندارم، ولی حقیقت این است که قیمت بلیت سینما در ایران زیاد خنده‌دار است. می‌گویند یک خانواده پنج نفره برای رفتن به سینما ۴۰۰ هزار تومان باید خرج کند در حالی که همین خانواده برای یک شب شام بیشتر از ۶۰۰ هزار تومان خرج می‌کند و متاسفانه حساسیت فقط روی کالای فرهنگی وجود دارد. انگارً دوستان در وزارت ارشاد هم دلواپس این قضیه می باشند که مبادا حرف های شود بلیت سینما را گران کرده‌اند.

«گرگ و میش» را الان با ۱۵۰ میلیارد تومان می‌توان ساخت، نه با ۱۱ میلیارد سال ۱۳۹۷

اسعدیان که مدتی قبل سریال «گرک و میش» او از تلویزیون بازپخش شد، با اشاره به این سریال او گفت: من چند سال است که فیلمی نساخته‌ام، اما در این زمان، هم کارگردانی سریال انجام داده‌ام و هم تهیه‌کنندگی. سال ۱۳۹۷، ۵۰ تکه سریال «گرگ و میش» را با ۱۱ میلیارد تومان ساختم. دو، سه سال سپس سریال «خسوف» را در ۳۰ تکه با ۳۵ میلیارد تومان ساختم. امسال سریال «شریک جرم» را در هشت تکه با ۲۵ میلیارد تومان ساختم و اگر همین امروز بخواهم «گرگ و میش» را بسازم ۱۵۰ میلیارد تومان هزینه دارد؛ یعنی هزینه تشکیل آن ۱۵ برابر شده است. این افزایش قیمت‌ها در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی رخ داده، ولی آیا در سینما هم برای قیمت بلیت این چنین افزایشی رخ داده است؟ در سینما افزایش هزینه‌ها از ۲ تا ۳ میلیارد تومان به ۳۰ میلیارد تومان رسیده، آیا قیمت بلیت هم ۱۰ یا ۲۰ برابر شده است؟

او گفت: الان در تعداد بسیاری از پردیس‌های سینمایی اگر بلیت ۱۵۰ هزار تومانی بفروشید فردی اعتراض نمی‌کند و حتی بر پایه آمار فروش اشکار است که مخاطب برخی سینما‌های شمال شهر تهران در روز‌های نیم‌بها افت هم اشکار می‌کند، چون مخاطب آن منطقه نمی‌پسندد که با بلیت نیم‌بها به سینما برود به این علت باید مناطق را بسنجیم و قیمت بلیت را بر پایه مناطق گوناگون، پلکانی آزاد کنیم. باید تعیین کنیم که در ساعت پیک، بلیت پردیس‌هایی همچون کوروش یا گالریا در زعفرانیه می‌توانند تا یک سقف اشکار افزایش داشته باشند. ما دو سال قبل هم این مطرح را اغاز کردیم که در دو سانس ابتدایی روز، یک قیمت اشکار وجود داشته باشد و سانس‌های پیک آزاد باشند.

وی با اشاره به این که برای بلیت سالن‌های VIP بر پایه خدماتی که اراعه می‌کنند سقف قیمت تعیین می‌شود، فرمود: شورای صنفی نمایش نتیجه مثبتی از نیم‌بها بودن بلیت سینما در روز‌های دوشنبه نگرفته چرا که حتی به افت فروش در روز‌های یکشنبه و سه‌شنبه هم منجر شده است. نظر ما این است که این روز به گفتن روز فروش بلیت نیم‌بها حذف شود، اما نظر وزارت ارشاد بر این است که فعلاً تا سه ماه آینده ادامه داشته باشد. درمورد قیمت بلیت هم شورای صنفی نمایش فقطً پیشنهاددهنده است و با وجود آنکه نماینده سینماداران، پخش‌کنندگان و تهیه‌کنندگان بر افزایش قیمت اصرار دارند، سازمان سینمایی دلواپس است و فکر می‌کند نباید قیمت را تحول دهد. با این حال امیدوار هستیم که برای شش ماه دوم سال بتوانیم تصمیم فرد دیگر بگیریم.

پیش‌بینی برای گیشه ۱۴۰۳ سینما‌ها

اسعدیان در آخر اظهار کرد: سینمای ایران در سه ماه ابتدایی سال ۱۴۰۳ فروش زیاد خوبی داشت که یقیناً این فروش خوب برای همه فیلم‌ها نبوده است و فقط دو – سه فیلم وضع بهتری داشتند. در ماه‌های آینده هم چند کمدی اصطلاحا بِفروش در راه اکران است و پیش‌بینی می‌کنیم سه نوبت فروش ۵۰۰ میلیاردی دیگر تا آخر سال داشته باشیم و اگر اتفاقی نیفتد گیشه سینما در سال ۱۴۰۳ می‌تواند ۱۵۰۰ میلیارد تومان را رد کند که این رقم فقط بدون افزایش قیمت بلیت خواهد می بود.