نتایج یک پژوهش که در یک مجله تحقیقاتی بین‌المللی به نام «داروی جنسی شما» انتشار شده، مشخص می کند که در چهار نمونه از پنج نمونه بافت آلت تناسلی مردان، هفت نوع ریزپلاستیک اشکار شده است.

ریزپلاستیک‌ها قطعات پلیمری می باشند که می‌توانند از کمتر از ۵ میلی‌متر تا یک میکرومتر متغیر باشند. هر چیز کوچک‌تر از این اندازه، یک نانوپلاستیک به حساب می اید که اندازه‌اش یک میلیاردم متر است.

هنگامی پلاستیک‌های بزرگ‌تر خرد خواهد شد، یا از نظر شیمیایی تجزیه خواهد شد یا از نظر فیزیکی به قطعات کوچک‌تر تقسیم خواهد شد.

بر پایه نظر پژوهشگران، برخی از این ذرات ریز به سلول‌ها و بافت‌های بدن افراد دعوا می‌کنند. این چنین شواهد حکایت از آن دارند که این ریزپلاستیک‌ها به شکل گسترده‌ای در بدن ما وجود دارند.

رانجیت راماسامی، متخصص اورولوژی تشکیل‌ همانند که این پژوهش را انجام داده، به شبکه خبری «سی‌ان‌ان» او گفت که در پژوهش قبلی، شواهدی از ریزپلاستیک‌ها را در قلب انسان اشکار کرده می بود و از آن به‌گفتن مبنایی برای تحقیقات اخیرش منفعت گیری کرده است.

این متخصص که در دانشگاه میامی مشغول به کار است، او گفت که از یافتن ریزپلاستیک‌ها در آلت تناسلی مردان شگفتی نمی‌کند، چون این عضو بدن هم همانند قلب از تعداد زیاد بسیاری «رگ‌های خونی» راه اندازی شده است.

مثالها از شرکت‌کنندگانی به دست آمد که بین ماه‌های اوت و سپتامبر ۲۰۲۳ به علت اختلال نعوظ، تحت عمل جراحی در بیمارستان میامی قرار گرفته بودند.

سپس این مثالها با منفعت گیری از تصویربرداری شیمیایی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند که اشکار کرد در بافت آلت تناسلی چهار مرد از هر پنج مرد، ریزپلاستیک وجود دارد.

در این پژوهش، هفت نوع ریزپلاستیک شناسایی شد که پلی‌اتیلن ترفتالات و پلی‌پروپیلن شایع‌ترین آن‌ها بودند.

راماسامی با گفتن این که وجود ریزپلاستیک‌ها در آلت تناسلی مردان قبول شده است، او گفت که به تحقیقات بیشتری برای بازدید ربط احتمالی بین اختلال نعوظ مردان و ریزپلاستیک‌ها نیاز است.

او او گفت که «ربط بین ریزپلاستیک‌ها و اختلال نعوظ»، «سطحی که نشان‌دهنده صدمه‌زایی است»، و دیگر این که «چه نوع ریزپلاستیک‌هایی صدمه‌زننده می باشند»، باید بازدید شوند.

راماسامی در رابطه پیامدهای زیاد تر این نتایج او گفت که امیدوار است به «اطلاعات بیشتری درمورد وجود اجسام خارجی در اندام‌های انسان دست یابند.»

تحقیقات قبل نشان خواهند داد که در یک لیتر آب، یعنی معادل دو بطری استاندارد، به طور متوسط ۲۴۰ هزار ذره پلاستیکی وجود دارد.

راماسامی او گفت که باید در خصوص مصرف آب و غذا از ظروف پلاستیکی احتیاط کرد و تا وقتی که تحقیقات زیاد تر در رابطه سطوح صدمه‌زایی ریزپلاستیک‌ها انجام نشده است، منفعت گیری از پلاستیک را محدود کرد.

متیو جی کامپن، سم‌شناس و استاد علوم دارویی دانشگاه نیومکزیکو در گفتگو با سی‌ان‌ان با ابراز نگرانی از نتایج این پژوهش، او گفت پلاستیک‌ها طبق معمولً با سلول‌ها و مواد شیمیایی بدن انسان واکنشی ندارند، اما از نظر فیزیکی می‌توانند در کارکرد طبیعی تعداد بسیاری از فرآیندهای بدن‌، از جمله عملکردهای مربوط به نعوظ و تشکیل اسپرم، اختلال تشکیل کنند.

او در پژوهشی که نتایج آن در ماه مه انتشار شد، نشان داد که بیضه‌های انسان سه برابر زیاد تر از بیضه‌های حیوان، ریزپلاستیک و نانوپلاستیک دارند.

در این پژوهش، ۲۳ بیضه اجساد مردانی که در زمان مرگ بین ۱۶ تا ۸۸ سال سن داشتند، بازدید شد. سپس ۱۲ نوع ریزپلاستیک شناسایی‌شده در این بیضه‌ها با ریزپلاستیک‌های حاضر در ۴۷ بیضه متعلق به سگ‌ها قیاس شد.

کامپن در رابطه نتایج به دست آمده از این پژوهش، او گفت مقدار ریزپلاستیک‌ها در بیضه‌های انسان سه برابر زیاد تر از بیضه‌های سگ‌ها می بود و در این حالی است که سگ‌ها از روی زمین غذا می‌خورند.

چه اقداماتی می‌توان برای افت ریزپلاستیک‌ها در بافت آلت تناسلی مردان انجام داد؟

به حرف های لئوناردو تراسانده، پزشکی که در یک مرکز درمانی بین‌المللی در نیویورک مشغول به فعالیت است، باید به جای ظروف پلاستیکی از ظروف استیل یا شیشه‌ای منفعت گیری کرد.

او پافشاری دارد که باید از گرم‌کردن ظروف پلاستیکی در مایکروویو، یا شستن آن‌ها با ماشین ظرف‌شویی خود‌داری کرد، چون حرارت علتآزاد شدن مواد شیمیایی می‌شود که برای سلامت زیان اور است.