ژاکلین آواره در گفتگو با خبر سریع افزود: خانواده‌ها پرورش خودشان را دارند. اما ملزوم است کودک را با پشتیبانی محتواهای هنری از استرس‌های گوناگون همانند قطعی آب، جنگ، تعطیلی مدرسه و غیره برهانیم.

او گفت: در حوزه کودک با افتامکانات مواجهیم. به شخصه هنگامی در دهه ۷۰ فعالیتم را در حوزه نمایش کودک اغاز کردم در آن زمان سالن اختصاصی  برای نمایش کودک نداشتیم. به همین علت این سالن را با همکاری آقای مجابی و با هزینه شخصی در یک ساختمان شخصی همزمان با شکل گیری انجمن نمایش کودک و نوجوان تأسیس کردیم.

عضو هیئت مدیره انجمن نمایش کودک و نوجوان در ادامه گفت: از ابتدا دغدغه ما نمایشنامه‌های قوی می بود. ما در ایران معضلی داریم که بهترین‌ها زیاد تر شناخته شده نیستند و نمایشنامه نویس‌های موفقی داریم که فردی به آن‌ها مراجعه نمی‌کند.

به حرف های آواره، برخی بازیگران درجه یک و حتی نویسنده‌های درجه یک به علت این که معروف و سلیبریتی محسوب نمی‌شوند، فردی سراغشان را نمی‌گیرد. این شرایط علتتأسف است. با این وجود ما در نمایش‌ها از کارهای ترجمه و هم نمایشنامه‌های داخلی منفعت گیری می‌کنیم.

این کارگردان تئاتر کودک پافشاری دارد که تعداد بسیاری از خلأهای متن را در کارگردانی و بداهه سازی جبران می‌کند. به گفتن مثال کار ترجمه باید ایرانیزه شود. ترجمه مکانیکی با هنری متفاوت است. در تعداد بسیاری از اوقات ترجمه باید ترجمه شود.

این کارگردان یادآور شد: ما اجرایی داشتیم با گفتن «درای بون» که ترجمه آن می‌شد استخوان خشک.در زبان انگلیسی به معنی فردی خسیس و حسود است اما در ترجمه لغت به لغت برای کودک ایرانی مفهوم مناسبی نداشت.ما این کار را با اجرای رقص و کمدی تلطیف کردیم تا کودک بتواند با آن ربط برقرار کند.

آواره معتقد است بیشتر از نصیحت کردن در نمایش ملزوم است کودکان از آن لذت ببرند.تئاتر در حال رونق گرفتن است. هم در حوزه کودک و هم بزرگسال. ماموریت ما این است که برای کودکان محتواهای خوبی که آزاردهنده نباشد و فقطً نصیحت گری نباشد، تشکیل کنیم.

کارگردان نمایش «خاله قزی و جری موشه » افزود: کار تازه بنده نمایشی با الهام از داستان خاله سوسکه است. این نمایش در دهه ۷۰ روی صحنه رفته اما با دقت به نیاز کودکان متن و اجرا به روز رسانی شده است.

وی او گفت: در این نمایش خاله قزی یا همان خاله سوسکه است تصمیم می‌گیرد به جای رفتن به همدان و ازدواج با رمضان به‌هالیوود برود و با جری موشه دوست شود. اما در طول داستان فهمید می‌شود که این انتخاب درست نیست و نباید دوستان  قدیمی ‌و باوفای خود را از دست بدهد. از طرفی فهمید می‌شود که انیمیشن‌ها یک خیال زیاد تر نیستند. او برای بی‌سوادی فکر می‌کرد که انیمیشن حقیقت دارد اما در طول سفر خود فهمید این نادرست می‌شود.

وی با اشاره به فعال شدن لاین‌های کودک در تماشاخانه هما افزود: دوست دارم در آینده ماه پیشونی یا سیندرلا را به شکل موزیکال در یکی از سالن‌های بزرگ به روی صحنه ببرم. ما در حوزه کودک و نوجوان امکانات محدودی داریم و انتظار می‌رود مسئولان فضاهای هنری نسبت به ارتقا این امکانات شراکت کنند.