دوره وقتی از آخر نوامبر تا اغاز مارس در تقویم سینمایی چین، «دوره اکران سال نو» نامیده می‌شود، چرا که تعطیلات کریسمس، سال نو میلادی و سال نو چینی (عید بهار) به ترتیب در این بازه واقع خواهد شد. این دوره طبق معمولً اوج رونق بازار سینما و شدیدترین رقابت فیلم‌ها در طول سال به حساب می‌آید. پیروزی «زوتوپیا ۲» در هفته اول اکران خود در چین، به وضوح ظرفیت عظیم بازار چین و اشتیاق سیری‌ناپذیر آن برای فیلم‌های باکیفیت را به نمایش گذاشت و ثابت کرد که این بازار یک منبع درآمد غیرقابل اغماض برای هر فیلم بلندپروازانه و با استاندارد بالا به حساب می اید.

این پیروزی دیدنی، افزون بر کیفیت ذاتی فیلم و کارزار تبلیغاتی مؤثر پیش از اکران، ریشه در ویژگی‌های یک بازار سینمایی بالغ و گسترش‌یافته نیز دارد. بازار چین با دارا بودن تعداد زیاد زیاد سالن‌های سینما، توزیع مناسب آنها در سراسر این سرزمین گسترده، و سیستم پیشرفته برنامه‌ریزی و پخش سینمایی، نه فقط بستری ایده‌آل برای رشد فیلم‌های داخلی فراهم می‌کند، بلکه به منبعی تعیین‌کننده و اجتناب‌ناپذیر برای همه فیلم‌سازان بین‌المللی که در جستجوی پیروزی‌های بزرگ می باشند، تبدیل شده است.

رشد مصرف فیلم در چین، همگام با ترقی سلیقه و انتظارات مخاطبان به پیش رفته است. تماشاگران چینی امروز بیشتر از قبل به تنوع در فیلم‌های وارداتی نیاز دارند و علاقه نشان خواهند داد و این گرایش، فضایی مساعد برای معارفه و استقبال از سینمای کشورهای بیشتری، از جمله ایران، به وجود اورده است.

برخلاف فیلم‌های هالیوودی که غالباً بر سرگرمی‌‌ زودگذر متمرکزند، سینمای ایران به عمق مضامین و پرداختن به مسائل انسانی شهرت دارد. اگرچه وجود فیلم‌های ایرانی در شبکه گسترده سینماهای تجاری چین تا این مدت محدود است، اما تبادلات سینمایی بین دو سرزمین تحت حمایتو اشتراک نظر نهادهای فرهنگی دولتی، روزبه‌روز در حال افزایش است. آثاری همانند «بچه‌های آسمان»، «فروشنده» و «قهرمان» که موفق به کسب جوایز معتبر بین‌المللی شده‌اند، در چین نیز شناخته شده‌اند و از طریق پلتفرم‌های بزرگ استریمینگ تجاری همانند «آیچی‌یی» در دسترس مخاطبان چینی قرار گرفته‌اند.

علاوه بر این، فیلم‌های ایرانی حضوری فعال و مدام در جشنواره‌های معتبر چین، از جمله جشنواره فیلم پکن و جشنواره فیلم شانگهای دارند. در فرد روبه رو، ایران نیز تا بحال میزبان چهار دوره «هفته فیلم چین» بوده است. سازمان همکاری‌های شانگهای نیز به گفتن یک چارچوب چندجانبه منطقه‌ای، بستری نهادینه و پایدار برای تبادلات فرهنگی بین اعضای خود تشکیل می‌کند.

ایران طی سال‌های تازه اغاز به منفعت گیری فعالانه از این پلتفرم برای کشف زمان‌های همکاری سینمایی کرده است. چین در چارچوب این سازمان، تشکیل پروژه‌هایی همانند «اتحادیه تولیدکنندگان» و «برنامه تبادل توانایی های جوان سینمایی» را پیش برده که بسترهای عملیاتی ارزشمندی برای همکاری کشورهای عضو، از جمله ایران، محسوب خواهد شد. از طریق شراکت در این چنین سازوکار‌های چندجانبه، سینماگران ایرانی می‌توانند شبکه ارتباطات حرفه‌ای خود با همتایان چینی و دیگر کشورها را گسترش دهند، ازمایش ها را به اشتراک بگذارند و افق‌های جدیدی برای تولیدات مشترک ترسیم کنند.

یقیناً زمان‌های پیش روی سینمای ایران و دیگر کشورها در بازار چین، تنها به اکران سینمایی محدود نمی‌شود. باید دقت داشت که درآمدزایی فیلم‌های وارداتی در چین امروز، مرزهای گیشه را درنوردیده است. همزمان با اکران پرفروش «زوتوپیا ۲»، محصولات مشتق‌شده (مرتبط) این فیلم نیز با استقبالی کم‌سابقه روبرو شد. به عبارت دیگر، حوالی این فیلم یک اکوسیستم مصرفی چندوجهی و یک الگوی اقتصادی «فیلم‌پلاس» شکل گرفت که وجود زنجیره صنعتی کامل و بالغ فیلم در چین را نمایش می‌دهد و می‌تواند به فیلم‌سازان بین‌المللی برای حداکثرسازی پیروزی در این بازار پشتیبانی کند.

به گفتن مثال، شرکت والت دیزنی گزارش داده که از دسامبر ۲۰۲۳، درآمد حاصل از کسب‌وکار اعطای مجوز (لایسنس) شخصیت‌های «زوتوپیا» در منطقه «چین بزرگ» سه برابر شده است. پیش‌بینی می‌شود تا آخر سال ۲۰۲۵، بیشتر از ۲۰۰۰ محصول دارای مجوز مرتبط با این فیلم در این منطقه اراعه شود. با در نظر گرفتن سیاست‌های تشویقی دولت چین برای گسترش «صنایع مشتق‌شده» فیلم، همانند گسترش گردشگری مرتبط با لوکیشن‌های فیلم («سفر با فیلم») یا ترویج غذاهای معارفه‌شده در فیلم‌ها («غذا در فیلم»)، عرصه‌های کاملاً جدیدی نیز برای فیلم‌سازان ایرانی که تصمیم نفوذ به بازار چین را دارند، هموار می‌شود.

برخلاف فیلم‌های هالیوودی که عمدتاً بر سرگرمی جهان‌شمول پافشاری دارند، سینمای ایران با دارا بودن اشتراکات فرهنگی، تمدنی و اخلاقی قابل دقت با چین، و با تکیه بر تشکیل آثاری باکیفیت و معنادار، ظرفیتی بالا برای تشکیل حس آشناپنداری و ربط عمیق‌تر با مخاطب چینی دارد. درخشش فیلم‌های وارداتی در بازار چین گواهی روشن بر عزم این سرزمین برای گشودن درهای خود به سوی جهان است. توانایی موفق صنعت سینمای چین نشان داده که گسترش بازار و نگه داری اعتمادبه‌نفس فرهنگی نه‌تنها در تعارض نیستند، بلکه می‌توانند چرخه‌ای سازنده تشکیل کرده و یکدیگر را تحکیم کنند.

از نظر دیگر، اعتبار جهانی سینمای ایران مشخص می کند که آثاری با هویت فرهنگی اصیل و مضامین انسانی ژرف، مدام توان عبور از مرزها را دارند و می‌توانند در بازاری گسترده و پذیرنده همانند چین نیز مورد دقت قرار گیرند و بدرخشند.