سرمقاله

تعداد بسیاری از مردم نیازمند دریافت پشتیبانی‌های اقتصادی می باشند. شرایطی تشکیل شده که زیاد دلواپس‌کننده است به این علت نیاز به یک برنامه‌ریزی دقیق و اساسی برای حمایتاز مردم دارد. ما در دو دهه قبل به علت تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی مستمر، ناظر بدتر شدن حالت اقتصادی مردم بودیم. این حالت نه تنها بر اقتصاد کل سرزمین تاثییر گذاشته، بلکه ساختار بیمار و ناکارآمدی در توزیع منبع های نیز به شرایط بدتر پشتیبانی کرده است.
دولت در شرایط جاری با کسری بودجه و تنگنای منبع های اعتباری گسترده روبه رو است، به همین علت هر از بعضی اوقات به سراغ اصلاح یا حذف بخشی از یارانه‌ها می‌رود. از نظر دیگر، ناترازی‌های حاضر در قسمت‌های اقتصادی و افتاندوخته‌گذاری، امکان به‌روزرسانی و بهینه‌سازی سیستم‌های زیرساختی سرزمین را از دولت سلب کرده است.
به نظر می رسد نظام پرداخت یارانه در ایران موفق نبوده و می توانیم بخشی از دلایل آن را ریشه یابی کنیم. وقتی که پرداخت یارانه ها را به طور جدی و گسترده اغاز کردیم قرار می بود قیمتهای انرژی را در ایران واقعی کنیم و درعین حال از محل واقعی کردن قیمت انرژی بتوانیم در یک مسیر موثر، یارانه‌های قسمت تشکیل و گروه های مقصد را به نسبت شرایط اقتصادی تامین کنیم.
با دقت به تورم فزاینده و مشکلات اقتصادی، یارانه نقدی کم کم کارآمدی خود را از دست داده است. اگر یارانه‌ها به کالا برگ تبدیل شوند، می‌توان مطمعن حاصل کرد که این یارانه‌ها مستقیماً به نیازهای اساسی مردم تعلق یابد. برای این منظور، الزامی است تعداد کالاهای تحت پوشش یارانه افزایش یابد، کیفیت کالاها مناسب باشد و دسترسی به آن‌ها برای مردم تسهیل شود.