صدمه به قرنیه ناشی از عفونت‌ها، صدمه یا اختلالات ژنتیکی می‌تواند تبدیل نابینایی شود و زیاد تر نیاز به پیوند دارد. اکنون در یک پیشرفت بزرگ در تکثیر بافت انسانی، برای اولین بار یک قرنیه چاپ سه‌بعدی شده به چشم یک بیمار نابینا پیوند زده شد و با پیروزی بینایی او را بازیابی کرد.

به نقل از نیو اطلس، موسسه چشم رامبام(Rambam) با شرکتی به نام «پریسایس بیو»(Precise Bio) که در فناوری احیای بافت‌های زیستی تخصص دارد، برای این کار همکاری کرد.

این جراحی که در اواخر ماه اکتبر انجام شد، شامل یک ایمپلنت قرنیه می بود که کاملاً از سلول‌های قرنیه زنده و کشت‌شده انسان رشد کرده می بود و از بافت اهداکننده ساخته نشده می بود.

دانشمندان می‌گویند این یک اتفاق بزرگ است، چون می‌تواند به میلیون‌ها نفر در سراسر جهان که در معرض خطر از دست دادن بینایی به علت صدمه قرنیه می باشند، پشتیبانی کند. قرنیه می‌تواند در تاثییر صدمه، عفونت یا اختلالات ژنتیکی صدمه ببیند.

جراحی‌های پیوند قرنیه مقدار پیروزی بالایی دارند (نزدیک به ۹۷ درصد) و بافت اهداکننده در برخی از کشورهای گسترش‌یافته همانند ایالات متحده به راحتی در دسترس است، جایی که طبق معمولً فقط باید چند روز برای انجام عمل چشم به راه بمانید، اما در کشورهای فرد دیگر که بانک چشم و زیرساخت‌های متمرکز برای تهیه بافت در صورت تقاضا ندارند، می‌تواند سال‌ها طول بکشد.

مسئله دلنشین در رابطه رویکرد چاپ سه‌بعدی مورد منفعت گیری در اینجا این است که یک قرنیه از یک اهداکننده سالم و فوت‌شده در آزمایشگاه کشت داده شد تا نزدیک به ۳۰۰ ایمپلنت قرنیه تشکیل شود؛ به این معنی که می‌توان از آن برای مقابله با افتبافت اهداکننده در مقیاس بزرگ در کشورهای گوناگون جهان منفعت گیری کرد.

شایان ذکر است که قرنیه چاپ سه‌بعدی در ابتدا در سال ۲۰۱۸ در دانشگاه نیوکاسل در انگلستان گسترش داده شد. شرکت «Precise Bio» می‌گوید که سیستم چاپ سه‌بعدی خود را با همکاری پزشکان در طول دهه قبل گسترش داده است. این به ما مشخص می کند که چه مقدار طول می‌کشد تا از مرحله دستیابی به پیروزی تا کاربرد، به مرحله اجرا برسد.

این شرکت خاطرنشان کرد که فناوری آن این چنین می‌تواند برای چاپ بافت قلب و سلول‌های کبد و کلیه منفعت گیری شود. طبیعتاً این روش قبل از تجاری‌سازی باید به‌طور گسترده اعتبارسنجی و آزمایش شود، اما می‌تواند در سال‌های آینده برای تعداد بسیاری از بیمارانی که به پیوند عضو نیاز دارند و با افتعضو روبه رو می باشند، مایه آسودگی خاطر باشد.