سال قبل عبارت «پوسیدگی مغزی» (Brain Rot) به گفتن لغت سال دیکشنری آکسفورد انتخاب شد؛ اصطلاحی که به مصرف بیش‌ازحد محتوای بی‌کیفیت آنلاین اشاره دارد. اما اکنون انجمن روان‌شناسی آمریکا (APA) با انتشار کردن یک مطالعه جامع قبول کرده است که این اتفاق دیگر فقط یک کلمه اینترنتی یا شوخی نیست، بلکه یک سندرم عصبی‌شناختی واقعی است که صدمه‌های قابل اندازه‌گیری به مغز داخل می‌کند.

در پوسیدگی مغزی فرد در تاثییر مصرف بیش‌ازحد محتوای سطحی و سریع (همانند ویدیوهای تیک‌تاک، ریلز اینستاگرام و شورتس یوتوب) به زوال ذهنی یا فکری دچار می‌شود. مطالعه تازه محققان انجمن روان‌شناسی آمریکا داده‌های ۹۸ هزار و ۲۹۹ شرکت‌کننده را در قالب ۷۱ پژوهش گوناگون تحلیل کردند.

نتیجه این پژوهش مشخص می کند که هرچه فرد زیاد تر در معرض ویدیوهای مختصر شبکه‌های اجتماعی قرار بگیرد، کارکرد شناختی او در عرصه‌هایی همانند دقت، کنترل بازدارنده، حافظه و زبان ضعیف‌تر می‌شود.

تأثیر شبکه‌های اجتماعی بر پوسیدگی مغزی

مکانیسم مهم پوسیدگی، فرایندی به نام خوگیری است. هنگامی مغز به‌طور مکرر در معرض محتوای سریع، پرهیجان و مختصر قرار می‌گیرد، به این سطح از تحریک عادت می‌کند. در نتیجه این خوگیری، مغز نسبت به فعالیت‌های کندتر و نیازمند تمرکز (همانند کتاب‌خواندن، حل قضیه یا یادگیری عمیق) بی‌حس می‌شود.

محققان توضیح خواهند داد که چرخه بی‌آخر اسکرول‌کردن و دیدن محتوای تازه علتترشح مداوم دوپامین می‌شود. این چرخه پاداش، یک الگوی عادت‌گونه تشکیل می‌کند که جداشدن از گوشی را برای کاربر دشوار می‌کند و در دنیای واقعی تبدیل افزایش اضطراب و استرس می‌شود.

یقیناً تأثیرات منفی این اتفاق فراتر از حواس‌پرتی است. این مطالعه مشخص می کند که منفعت گیری افراطی از این پلتفرم‌ها با مشکلات جدی سلامت روان از جمله افزایش اضطراب، استرس، تنهایی و انزوای اجتماعی مرتبط است. مسئله دلنشین و احتمالا متناقض اینجاست که منفعت گیری از شبکه‌های «اجتماعی» به‌جای تحکیم روابط، تعامل های واقعی را با درگیری‌های دیجیتال منفعل جانشین و حس تنهایی را تشدید می‌کند.

این چنین پژوهشگران می‌گویند کودکانی که روزانه از شبکه‌های اجتماعی منفعت گیری می‌کنند، نمرات زیاد پایین‌تری در تست‌های خواندن، حافظه و دایره لغات نسبت به همسالان خود کسب کرده‌اند.

یافته‌های این پژوهش در ژورنال APA انتشار شده است.