استقلال به گفتن دفاع کننده گفتن قهرمانی جام حذفی، در روزهایی که فشردگی خاصی در تقویم دارد، فکر بازی راحت‌تری با رقیب لیگ دویی را داشت؛ اما سناریوی بازی، متفاوت‌تر از چیزی می بود که پیش از این، روی کاغذ، برای شاگردان ریکاردو سا پینتو پیش‌بینی می‌شد.

تغییرات در ترکیب

استقلال درحالی پا به اولین دیدار این فصلش از رقابت‌های جام حذفی گذاشت که فشردگی بازی‌ها و فاصله اندک این مسابقه بعد از فیفادی، ریکاردو سا پینتو را بر آن داشته می بود تا بتواند زمان را به تعدادی از بازیکنانی دهد که زمان کم‌تری در طول این فصل به میدان رفته می بود. این چنین شد که این‌بار نوبت به رامین رضاییان رسید تا سپس از زمان‌ها دوری و غیبت در ترکیب مهم استقلال، پیشاپیش دیگر بازیکنان این تیم، به گفتن کاپیتان، داخل زمین شود. آخرین باری که رامین در ترکیب مهم برای این تیم به میدان رفته می بود مربوط به ۵۰ روز پیش می بود که در رقابت‌های سطح دوم لیگ قهرمانان آسیا با المحرق، پیراهن استقلال را به تن کرده می بود. بعد از آن، رامین یا بازی نکرد و یا این که دقایق اندک پایانی را به گفتن بازیکن ذخیره داخل میدان شد.

خبری از رضاییان همیشگی نبوده است

انتقال رامین به نمیکت و فیکس شدن صالح حردانی در پست دفاع راست استقلال، بدترین خبری می بود که می‌شد در فصل منتهی به جام جهانی به رامین رضاییان داد. او نه تنها استقلال، بلکه تیم ملی را هم از دست داد تا این بار کم‌ترین شانسی برای دعوت مجدد به جمع نفرات منتخب امیر قلعه‌نویی نداشته باشد. این موارد همه انها دست به دست هم داده می بود تا برسی‌های متغیری درمورد شرایط او صورت بگیرد؛ از جمله این که احتمالا در اولین زمان نقل‌وانتقالاتی، قید ماندن در این تیم را بزند. اگرچه او با گذاشتن یک قلب «آبی» در صفحه مجازی‌اش، به این چنین شایعاتی آخر داده؛ اما نشانی از رضاییان همیشگی هم در جریان بازی با پادیاب نداشت.

پیش از این، تعداد بسیاری انتظار می‌کشیدند تا رضاییان، انگیزه بالایش را برای برگشتن به ترکیب مهم استقلال به ریکاردو سا پینتو ثابت کند؛ به اختصاصی این که او ابتدای همین فصل علاوه بر گلزنی، در فراهم کردن پاس گل برای هم‌تیمی‌ها هم دستی بر آتش داشت. با این حال، این چنین نشد. کاپیتان استقلال در مرحله یک‌شانزدهم نهایی جام حذفی، در حالی که بعد از قریب به ۵۰ روزه مجدد به ترکیب مهم رسیده می بود، شب آرامی را سپری کرد. نه خبری از میل وافرش به هجوم دیده می‌شد، نه فرصتی برای درخشیدن روی ضربات ایستگاهی به دست آورد. احتمالا از بخت بد او می بود که در همین بازی، روی تک موقعیتی هم که نصیبش شد، دروازه‌بان پادیاب، آماده‌ترین بازیکن زمین می بود و اجازه نداد همان توپ هم به تور بوسه بزند. به این ترتیب، دور از انتظار است با اغاز رقابت‌های جدی‌تر در آسیا و لیگ برتر ایران، شرایط رامین هم تغییری شگرفی کند.