وی در ادامه هشدار می‌دهد: اما این نوشته به آن معنی نیست که ورزش در حالت ناشتا برای افت وزن مناسب‌تر است. بدن تنها قادر به ذخیره مقدار محدودی کربوهیدرات به‌صورت گلیکوژن در کبد و عضلات است و هر انرژی اضافی، خواه از کربوهیدرات، چربی یا پروتئین، در نهایت به چربی بدن تبدیل می‌شود.

مسئله کلیدی

گونزالس پافشاری می‌کند: برای افت چربی، باید بدن را در حالت نقصان کالری قرار دهید، یعنی زیاد تر از آنچه دریافت می‌کنید، انرژی بسوزانید. اگر این اعتدال منفی برقرار نباشد، فرقی نمی‌کند ناشتا ورزش کنید یا نه؛ بدن در طویل مدت این انرژی را به شکلی مدیریت می‌کند که اعتدال خود را نگه داری کند.

مزایا متابولیک

ورزش در حالت ناشتا می‌تواند حساسیت به انسولین را بهبود بخشد و به عضلات در جذب بهتر گلوکز (قند خون) پشتیبانی کند. این اثرات در ورزش‌های استقامتی همانند دویدن و دوچرخه‌سواری مشهودتر است.

نکات عملی برای ورزشکاران

• اگر تصمیم دارید با معده خالی ورزش کنید، با جلسات مختصر ۱۵ تا ۲۰ دقیقه‌ای اغاز کنید؛
• به علائم بدن خود دقت کنید؛ حس سرگیجه یا ضعف نشانه نیازمند تغذیه است؛
تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ها درباره انتخابات، سیاست، اقتصاد، ورزش، حوادث، فرهنگ وهنر و گردشگری را در آینده دنبال کنید.
• برای ورزش‌های با شدت بالا، مصرف مقداری کربوهیدرات پیش از ورزش پیشنهاد می‌شود.

جمع‌بندی نهایی

پروفسور گونزالس نتیجه می‌گیرد: با اهمیت ترین عامل، تداوم در ورزش است. ورزش‌کردن با معده خالی یا پر، تنها یک مساله فرعی در این مسیر محسوب می‌شود. بهترین روش، ورزش منظم همراه با یک برنامه غذایی متعادل است که بتوان آن را در طویل مدت نگه داری کرد.

این یافته‌ها مشخص می کند که ورزش در حالت ناشتا امکان پذیر مزایای متابولیک خاصی داشته باشد، اما برای افت وزن مؤثر، تشکیل اعتدال منفی انرژی از طریق ورزش منظم و رژیم غذایی مناسب، از هر راهبرد فرد دیگر مهم‌تر است.