وی در گفتگو با خبر سریع در خصوص کیفیت برنامه‌های کودکان و تأثیرگذاری در پرورش کودک او گفت: من آدم منفی‌نگری نیستم و همیشه نگاه مثبتی به مسائل دارم اما چیزی که عیان است چه حاجت به گفتن است. کافی است چرخی در سینماها و سالن‌های تئاتر بزنیم تا اشکار شود واقعاً در سبد فرهنگی کوچکترین سهم، سهم بچه‌ها است.

فروتن اصرار کرد: در رابطه تلویزیون سخن بگویید کردن زمان از دست دادن است.هنگامی در مجموعه‌ای از مشاوره و متخصصان درست منفعت گیری نشود عملاً یا دیر به مقصد می‌رسیم یا نمی‌رسیم. هنگامی ساختار مدیریت کلان سرزمین و در ادامه شاخه‌های کوچکتر در این عرصه فکر همه چیزدانی دارند و اعتقاد دارند کاری که می‌کنند درست است، حالت همین می‌شود. در حالی که اگر یک مهندسی معکوس انجام می‌دادند و به عقب برمی‌گشتند، همه‌ضعف‌ها عیان می‌شد.

این بازیگر معتقد است امروز ما تولیدات دهه ۶۰ و ۷۰ را به تولیدات امروز ترجیح می‌دهیم. منی که از سال ۶۸ به طور حرفه‌ای فعالیتم را اغاز کردم در چهارمین دهه فعالیت هنریم می‌توانم بگویم دهه به دهه ساختار برنامه‌های کودک کم شدن کرده است.

به حرف های فروتن در آن مقطع وقتی کودک ایرانی معادل قهرمان ایرانی داشت. اگر می‌گفتیم میکی موس، دانل لاک،ساتورنن مهم است و دوستشان داشتیم اما در کنار آن اسطوره‌های ایرانی هم داشتیم چرا که برای این شخصیت‌ها فیلم ساخته می‌شد و کودک آن‌ها را می‌شناخت. اما امروز همه هیروها شده‌اند، هیروهای خارجی.

او گفت: یک کودک نیاز دارد که هیرو داشته باشد، چرا که از طریق این هیرو سخن‌شنوی دارد، عشق می‌آفریند و دارای غرور می‌شود و در مقاطعی حتی این قهرمان جای خود را به وطن و خانواده می‌دهد.

وی معتقد است در هیچ کجا تلویوزیون نمی‌آید تولیدات رایگان خود را در سطح شهر با بیلبوردها تبلیغ کند تا دیده شود. این فیلم‌ها همانند پلتفرم‌ها پولی نیستند اما تلویزیون به وضعیتی رسیده که به جستوجو دویدن جستوجو تماشاگر است.هر کجای دنیا این اتفاق بیفتد مضحک برداشت می‌شود اما متأسفانه ما ناظر آن هستیم.

تئاتری‌ها عرصه کار کودک را محل آزمون و توانایی قرار ندهند

بازیگر تئاتر و تلویزیون در خصوص مشکلات این حوزه نیز او گفت: چندین دفعه خواست کرده‌ام که مدیران و به اختصاصی فعالان تئاتر، عرصه تئاتر کودک را محل آزمون و اشتباه و توانایی‌اندوزی خود قرار ندهند.

وی اصرار کرد: این جای تأسف دارد که هر فردی می‌خواهد توانایی کسب کند در قسمت کودک کار می‌کند چرا؟ چون کودک هر چیزی به او بدهیم می‌پذیرد، هر موسیقی را می‌پذیرد و کافی است شوخی و رقص اراعه کنیم.این خیانت به کودک است.

او گفت: زیاد از هنرمندان با کودک اغاز کرده‌اند اما بعدها حتی کسر شأنشان می‌شود به کار کودک خود اشاره کنند. در حالی که سپس از مدتی فعالیت در این حوزه به سراغ کار بزرگسال رفته‌اند.

به حرف های فروتن بازیگری که می‌خواهد کار کودک انجام دهد باید نگاه تخصصی به این حوزه داشته باشد و دوره‌های آموزشی ببیند. همان طور که ما غذای مسموم به فرزندانمان نمی‌دهیم در تئاتر هم که غذای روح است نباید غذای مسموم به کودکان بدهیم.

ما باید پدر و مادرها را پرورش کنیم

او گفت: این قضیه دغدغه جدی در کار کودک است چون ساده است و در کمترین زمان به پول می‌رسد( حتی اگر کم باشد) برخی با این حوزه اغاز به کار می‌کنند.با یک ماه تمرین و چند دست لباس در یک فرهنگسرا می‌توان به اجرا رفت ولی این که چه اجرایی انجام می‌شود، مهم است.

وی معتقد است امروز ملزوم است فعالان تئاتر و سینما و روانشناسان کودک بر روی پرورش پدر و مادرها تلاش کنند. کودکان معصوم می باشند اما این پدر و مادرها می باشند که نیاز به آموزش دارند که چطور بچه بزرگ کنند.

به حرف های فروتن ما برای هر کاری می‌رویم دوره می‌بینیم که سپس بتوانیم از صفر آن کار را انجام دهیم اما برای بچه‌دار شدن هیچ آموزشی را الزامی نمی‌بینیم. در حالی که بچه دار شدن یک ماموریت خطیر است و ملزوم است بهترین اطلاعات را کسب کنیم تا به فرزندان اراعه کنیم. پدر و مادرهای ما سواد اندکی در پرورش کودک دارند.

این فعال کودک افزود: همه دهه‌ها این خلأ را تکرار کرده‌اند و تا این مدت روشهای سنتی برای پرورش به کار گرفته می‌شود.حکایت مادربزرگی است که ماهیتابه‌اش کوچک بوده و سوسیس آلمانی را حلقه حلقه ریخته و تا این مدت که تا این مدت است ما هم حلقه حلقه می‌ریزیم. در حالی که باید بیاموزیم ماهیتابه‌مان را بزرگ کنیم.

او گفت: ما با همان فرهنگ دهه‌های قبل بچه بزرگ می‌کنیم. هر چند باید از نسل‌های قبلی توانایی بگیریم و فرهنگ اصیلمان را بیاموزیم اما چاشنی آن باید سواد روز باشد. بچه‌های امروزی متفاوت‌اند.