کوکولیتوفورها، معماران پلانکتونی کوچک آب و هوای زمین، کربن را جذب می‌کنند، اکسیژن تشکیل می‌کنند و اسبق زمین‌شناسی از خود به جا می‌گذارند که تاریخچه سیاره ما را شرح می‌دهد. دانشمندان اروپایی در روز جهانی کوکولیتوفور، برای بزرگداشت آنها با یکدیگر متحد خواهد شد. همکاری جهانی آنها، تحقیقات پیشگامانه‌ای را در رابطه چگونگی ربط این موجودات میکروسکوپی با شیمی اقیانوس، تنظیم آب و هوا و ذخیره کربن نمایان می‌کند. مقصد این ابتکار، افزایش آگاهی در رابطه این است که حتی کوچکترین ساکنان اقیانوس نیز تاثییر بزرگی بر سیاره‌ ما دارند.

به نقل از ساینس‌دیلی، کوکولیتوفورها که از یک دانه غبار کوچک‌تر و به شکل دیسک‌های ریز می باشند، ساکنان میکروسکوپی اقیانوس‌ها می باشند که تاثییر بسیاری بر آب و هوای سیاره دارند. این جلبک‌های کوچک، کربن را از آب دریا حذف، اکسیژن آزاد و صفحات ظریفی تشکیل می‌کنند که در نهایت به کف اقیانوس فرو می‌روال. با گذشت زمان، این صفحات، لایه‌های گچ و سنگ آهک را راه اندازی خواهند داد که تاریخ آب و هوای زمین را ثبت می‌کنند. اکنون، پنج مؤسسه تحقیقاتی اروپایی از تلاش جدیدی برای تعیین روز ۱۰ اکتبر به گفتن روز جهانی کوکولیتوفور خبر دادند و دقت را به سهم حیاتی این موجودات در تنظیم کربن، تشکیل اکسیژن و سلامت اکوسیستم‌های دریایی که حیات را در زمین نگه داری می‌کنند، جلب کردند.

تعادلی ظریف در معرض تهدید

تعداد مقداری از مردم از کوکولیتوفورها آگاه می باشند، اما بدون آنها، اقیانوس‌ها و آب و هوای سیاره به نحوه چشمگیری متفاوت به نظر می‌رسید. این جلبک‌های تک سلولی که حاوی کلروفیل می باشند، در لایه‌های آفتاب‌گیر دریا شناورند و با صفحات کربنات کلسیم معروف به کوکولیت‌ها پوشیده شده‌اند.

کوکولیتوفورها اگرچه بسیار کوچک می باشند، اما از مؤثرترین تنظیم‌کننده‌های طبیعی کربن زمین می باشند. آنها هر ساله بیشتر از ۱.۵ میلیارد تُن کربنات کلسیم تشکیل می‌کنند و کربن دی‌اکسید را از جو جذب کرده و در رسوبات اعماق دریا ذخیره می‌کنند. آنها علاوه بر حذف کربن، اکسیژن تشکیل می‌کنند، شبکه‌های غذایی دریایی را تغذیه می‌کنند و بر اعتدال گلخانه‌ای سیاره تاثییر می‌گذارند.

کوکولیتوفورها زیاد تر بر قسمت‌های وسیعی از اقیانوس تسلط دارند، اما تغییرات آب و هوایی دما، شیمی و ترکیب مواد مغذی آب دریا را تحول خواهند داد. این تغییرات خطرات جدی برای بقای آنها و ارامش اکوسیستم‌هایی که به آنها وابسته می باشند، تشکیل می‌کند.

آنچه کوکولیتوفورها را از دیگر پلانکتون‌ها نزدیک می‌کند، هم نقش آنها در چرخه جهانی کربن و هم سابقه منحصر به فردی است که از خود به جا می‌گذارند. پروفسور الکس پولتون از مرکز لایل می‌گوید: برخلاف دیگر گروه‌ها، آنها صفحات کربنات کلسیم پیچیده‌ای می‌سازند که نه تنها به جذب کربن دی‌اکسید از جو پشتیبانی می‌کند، بلکه آن را به رسوبات عمیق اقیانوس منتقل می‌کند؛ جایی که می‌تواند برای هزاران سال در آنجا محبوس شود. این کانی‌سازی زیستی، سابقه زمین‌شناسی استثنایی از خود به جای می‌گذارد و به ما امکان می‌دهد تا نحوه عکس العمل آنها به تغییرات اقلیمی قبل را مطالعه کنیم و نقش آینده آنها را بهتر پیش‌بینی کنیم. به طور خلاصه، نقش دوگانه آنها به گفتن پمپ‌های کربن و بایگانی‌های اقلیمی، آنها را در فهمیدن و مقابله با تغییرات اقلیمی غیرقابل جانشین می‌کند.

آنها معماران نامرئی اقیانوس می باشند و صفحات کوچکی را می‌سازند که به بایگانی‌های عظیمی از آب و هوای زمین تبدیل خواهد شد. با مطالعه عکس العمل‌های قبل و جاری آنها به تغییرات اقیانوس می‌توانیم نحوه کارکرد اکوسیستم‌های دریایی را بهتر فهمیدن کنیم و بازدید کنیم که چطور فرآیندهای طبیعی می‌توانند به ما در مقابله با تغییرات اقلیمی پشتیبانی کنند.

علم پیشرفته: از پلانکتون‌ها تا فرآیندهای سیاره‌ای

اغاز روز جهانی کوکولیتوفور، پلانکتون‌های کوچک اقیانوسی را که بی‌سروصدا به تنظیم دی‌اکسید کربن اتمسفر پشتیبانی می‌کنند، مورد دقت قرار می‌دهد.

در مرکز لایل در اسکاتلند، تیم OceanCANDY به رهبری پروفسور الکس پولتون، مطالعه می‌کند که چطور این پلانکتون‌ها کربن دی‌اکسید را از هوا جذب کرده و آن را در دریا ذخیره می‌کنند و آزمایش می‌کند که چطور اقیانوس‌های گرم‌تر و اسیدی‌تر می‌توانند این فرآیند را تحول دهند. پیش‌بینی‌های رایانه‌ای قیاس می‌کنند که کدام گونه‌ها این کار را امروز و فردا بهتر انجام خواهند داد.

در نروژ، دانشمندان مرکز تحقیقات NORCE، به رهبری دکتر کایل مایرز و تیمش، داستان زندگی کوکولیتوفورها، نحوه رشد آنها، گونه‌هایی که آنها را می‌خورند و ویروس‌هایی که آنها را آلوده کرده و در نهایت از بین می‌برند را جستوجو می‌کنند تا نشان دهند چطور کربن در اقیانوس حرکت می‌کند. دی‌ان‌ای باستانی در گل و لای کف دریا، دیدگاهی طویل از تغییرات اقلیمی قبل را اراعه می‌دهد. دکتر کایل مایرز از NORCE می‌گوید: تعامل کوکولیتوفورها با ویروس‌ها و مصرف‌کننده‌های آنها مهم است. این پیوندها شبکه‌های غذایی و نحوه ذخیره کربن در اقیانوس را شکل خواهند داد.

در کرواسی، تیم کوکو در مؤسسه روجر بوشکوویچ، چگونگی شکل‌دهی آنها به چرخه کربن اقیانوس، از تجزیه مواد آلی گرفته تا تعامل های باکتریایی که بر شیمی آب دریا و جذب کربن دی‌اکسید تاثییر می‌گذارند، را مطالعه می‌کنند. دکتر یلنا گودریان می‌گوید: با فهمیدن کوکولیتوفورها، ما واقعا موتور زنده اعتدال کربن اقیانوس را کشف می‌کنیم. تعامل آنها با باکتری‌ها نحوه حرکت و تبدیل کربن را تعیین می‌کند که فرآیندهایی می باشند که مقیاس میکروسکوپی پلانکتون را به پایداری آب و هوای سیاره ما مرتبط می‌کند.

چرا روز کوکولیتوفور اهمیت دارد؟

تعیین یک روز برای کوکولیتوفورها امکان پذیر یک حرکت کوچک به نظر برسد، اما طرفداران آن اعتقاد دارند که می‌تواند تأثیر بزرگی داشته باشد. این می‌تواند به تحول نحوه نگاه ما به اقیانوس پشتیبانی کند. ما زیاد تر در رابطه نهنگ‌ها، صخره‌های مرجانی و کلاهک‌های یخی سخن بگویید می‌کنیم، اما کوکولیتوفورها قسمت حیاتی سیستم آب و هوایی سیاره می باشند. آنها به ما یادآوری می‌کنند که کوچکترین موجودات زنده می‌توانند بزرگترین تأثیر را داشته باشند و حیات میکروسکوپی نقش مهمی در شکل دادن به آینده سیاره ما ایفا می‌کند. کمپین تعیین ۱۰ اکتبر به گفتن روز جهانی کوکولیتوفور، فراخوانی برای عمل است. دانشمندان با برجسته کردن نقش عمیق، اما زیاد تر نادیده گرفته شده کوکولیتوفورها، می‌خواهند موج جدیدی از سواد اقیانوسی، تمرکز بر سیاست‌ها و شراکت عمومی را الهام بخشند.