سرمقاله

تا وقتی که شرایط اقتصادی و سیاسی و بازار ارز نوسان دارد و تورم لجام گسیخته است، نمی شود عمل اساسی درمورد تشکیل ماشین انجام داد. بخشی از تقاضای ماشین برای این است که قیمت پول نگه داری شود و سود کنند و داخل بازار ماشین می شوند. متاسفانه ماشین کالای اندوخته ای برای نگه داری و نگهداشت قیمت پول شده است تا وقتی که بازار به این شکل باشد یک تقاضای کاذب یا اندوخته‌گذار داریم و یک تقاضا مصرف کننده است.
با دقت به اوضاع ارزی سرزمین، توان تشکیل، انتخاب محصول و زیاد مباحث دیگر، زیاد دور از انتظار به‌نظر می‎رسد که تشکیل ماشین رشد اشکار کند. تشکیل ماشین در یکی دو سال تازه از یک‌میلیون دستگاه به نزدیک به ۱.۲میلیون دستگاه رسیده است. اگر همه دستگاه‌ها خوب کار کنند، ارز به موقع برسد، خودروسازان برنامه‌ریزی داشته باشند و مطالبات قطعه‌سازان را پرداخت کنند و قطعه به آنها برسد، احتمالا بتوان مقداری تشکیل را افزایش داد.
متاسفانه اگر با همین روال پیش برود و برنامه‌ریزی تشکیل با برنامه‌ریزی تقاضای حقیقی هماهنگ نشود و واردات مدام و زیاد نباشد و نظام توزیع ماشین چه در تشکیل چه واردات موثر و درست نباشد احتمالا اتفاقات منفی تری در بازار ببینیم. در بلند زمان دچار رکود سرد زمستانی در بازار ماشین خواهیم شد.
اگر نتوانیم ماشین تشکیل کنیم و تقاضا همین‌طور انباشته شود، قیمت ماشین در بازار سیاه قطعا افزایش بیشتری خواهد داشت. این مباحثی است که باید بازدید شود و برنامه‌ریزی برای آن انجام شود. یعنی اگر قیمت‌ها قرار است تحول کند و به سمتی برود که برای کارخانه سود داشته باشد، در عوض خودروساز هم باید برنامه اراعه دهد، منفعت‌وری را افزایش دهد و مناسبات درست با پیمانکار و قطعه‌ساز خود داشته باشد، برنامه تشکیل و تحویل دقیقی داشته باشد.