تا این مدت قاب‌های درخشان هومن سیدی در سریال قورباغه فراموش نشده که او با وحشی برگشت؛ اولین تکه از این سریال انتشار شده و این سوال را برمی‌انگیزد که وحشی چطور وحشی می‌شود؟

در این مساله که هومن سیدی کارگردان خوبی است، هیچ شکی وجود ندارد. هر قابی که او می‌بندد (یا بدون اغراق اکثر قاب‌های او) بدون دیالوگ سخن‌هایی برای گفتن دارند. این هنری است که ریشه‌اش در ذهن تعداد بسیاری از کارگردان‌های ایران (اکنون) خشک شده است.

مساله تنها قاب نیست؛ انتخاب بازیگر، بازی گرفتن از او و تشکیل لوکشینی فضاساز همه انها دست به دست یکدیگر خواهند داد تا از او کارگردانی درجه یک بسازند. به یاد بیاورید قاب‌های ابتدایی سریال وحشی را که در فضای معدن بسته شده است. همین کافی است که بدانیم وحشی کجا کار می‌‎کند؛ در واقع قاب‌ها به حدف کافی بیانگر می باشند.

در این سریال بازیگران مطرحی، چون جواد عزتی، نگار جواهریان، احسان امانی، علیرضا ثانی‌فر و مهدی صباغی نقش‌آفرینی می‌کنند. در ادامه نگاهی به تکه اول سریال وحشی داشته و داستان آن را مرور می‌کنیم.

داستان سریال وحشی

سریال «وحشی» داستان داود اشرف، یک کارگر معدن، را روایت می‌کند که در تلاش است با مدارا و اخلاق‌مداری، مشکلات خود و خانواده‌اش را حل کند. اما زندگی او با ورود به دنیای پیچیده و خشونت‌آمیز کارگران معترض، دچار دچار‌هایی بی‌آخر می‌شود. داود که از یک زندگی ساده و شرافتمندانه اغاز کرده، کم کم داخل مسیری تاریک می‌شود که او را به دنیای اراذل و اوباش می‌کشاند. این سریال با فضاسازی‌های تیره و تاریک، داستانی پیچیده از خشونت، ناامیدی و تغییرات شخصیت را به عکس می‌کشد.

مروری بر تکه اول سریال وحشی؛ خشونت و ناامنی

تکه نخست سریال وحشی به کارگردانی هومن سیدی، در فضایی پرتنش و اجتماعی اغاز می‌شود و تماشاگر را مستقیماً به دلِ یک بحران کارگری و فضای خشنِ ناشی از آن پرتاب می‌کند. همانطور که حرف های شد سریال با اکستریم کلوزآپ‌هایی از معدن اغاز می‌شود؛ جایی تاریک، بسته و نفس‌گیر که داود – شخصیت مهم داستان – در آن کار می‌کند؛ گویی این فضای فیزیکی خود استعاره‌ای است از حالت روانی و اجتماعی شخصیت‌ها: در محاصره، دچار، در تاریکی.

با عبور داود از تاریکی معدن به روشنایی سطح زمین و روبه رو با جمعیت معترض، سیدی هوشمندانه گذار از خشونت ساختاری (Structural Violence) به خشونت عینی و ملموس را عکس می‌کند. این انتقال در واقع همان چیزی‌ست که یوهان گالتونگ، نظریه‌پرداز صلح، درمورد‌اش هشدار می‌دهد: خشونتی که ابتدا در قالب فقر، نابرابری و تبعیض ظاهر می‌شود، در نهایت به خشونت فیزیکی می‌انجامد. کارگران از ساختار مدیریتی معدنی که در آن کار می‌کنند شاکی می باشند؛ این را همان اغاز از دیالوگ‌ها فهمید می‌شویم:

بخدا راهش این نیست.

بعد راهش چیه داداش؟ هنگامی بی‌ناموس پول هیچکس رو نمی‌ریزه، حق دارن شاکی بشن دیگه…

تجمع اعتراضی کارگران نه فقطً یک حرکت صنفی، بلکه نمود عینی سختی‌های ساختاری و اقتصادی‌ست.

داود که نماینده‌ی انسانی خویشتن‌دار، قانون‌مدار و اهل مدارا است، در این فضای پرتنش تلاش دارد اعتدال را نگه داری کند؛ اما همین ویژگی، به‌اختصاصی در سکانس پایانی تکه اول، به پاشنه آشیل او تبدیل می‌شود.

در اولین دیالوگ او می‌گوید:

«بالا زیاد شلوغه؟» و هنگامی فهمید وخامت ماجرا می‌شود؛ اضافه می‌کند «این راهش نیست.»

اما، در یک موقعیت بحرانی با دو کودک، تنها به علت نادرست فهمیدن‌شده و سوءِتفاهم، داخل چرخه‌ای از خشونت و بی‌اعتمادی می‌شود که تبعاتش مشخصاً فراتر از کنترل اوست. این نقطه، محل تقاطع تحلیل اجتماعی و فلسفه‌ی سیاسی هانا آرنت است؛ جایی که آرنت بین قوت و خشونت اختلاف قائل می‌شود و خشونت را نشانه‌ای از فروپاشی مطمعن اجتماعی می‌داند.

در سکانس پایانی به بچه‌هایی که سوار ماشین او می باشند می‌گوید: «همین الان ندیده و نشناخته سوار ماشین من شدید. چرا بهم مطمعن کردید؟ نگفته پدر و مادرتون اینها رو بهتون»

بر پایه اندیشه‌ی آرنت، خشونت نه نشانه‌ی قوت که نشانه‌ی فقدان آن است. در وحشی نیز، آن‌چه بر سر داود می‌آید، حاصل فقدان سازوکار‌های مطمعن اجتماعی، او گفت‌و‌گو و عدل است و گویی او از سر بی‌قدرتی روی به خشونت می‌آورد. حتی کنش پرهیزکارانه‌ی او – تلاش برای آموزش به کودکان درمورد خطرات مطمعن – در بستر بی‌اعتمادی عمومی، نتیجه‌ای معکوس دارد.

همانطور که دختر بچه بعد از شنیدن سخن بگویید‌های داود می‌گوید: «ببخشید عمو ما پیاده می‌شیم.»

این مشخص می کند که در فضای این سریال و ساخت و پرداخت داستان آن که خشونت ساختاری نهادینه شده، نیت‌های خوب نیز می‌توانند پیامد‌های فاجعه‌بار به همراه داشته باشند.

از منظر روایی، سیدی در این تکه موفق می‌شود یک درام اجتماعی با عمق روان‌شناختی و فضای پرتعلیق خلق کند. اما آن‌چه بیشتر از هر چیز تأمل‌برانگیز است، تقابلی‌ست که بین «خشونت ناگزیر» و «خشونت درونی‌شده» تشکیل می‌شود. داود تا این مدت وحشی نشده، اما نشانه‌های آن در بستر پیرامونش کاشته شده‌اند. این‌که آیا جامعه داستانی او را به خشونت سوق می‌دهد یا او از درون به سمت آن متمایل می‌شود، سوالی‌ست که سریال در ادامه باید به آن جواب دهد.

در کل، تکه اول سریال وحشی با ظرافتی قابل‌دقت سوال‌هایی جدی درمورد منشأ خشونت، بی‌عدالتی و مشکلاتهای اخلاقی در بستر داستان نقل می‌کند؛ اگر سریال این خط تحلیلی را نگه داری کند، می‌تواند به یکی از تأمل‌برانگیزترین آثار اجتماعی سال‌های تازه بدل شود.

بازیگران و تیم فنی سریال وحشی

سریال «وحشی»، به کارگردانی هومن سیدی، با وجود یک تیم فنی و بازیگری برجسته در دنیای سینما و تلویزیون ایران تشکیل شده است. در اینجا به معارفه با اهمیت ترین اعضای تیم سازنده و بازیگران این سریال پرداخته‌ایم:

تیم تشکیل سریال وحشی:

سریال «وحشی» به کارگردانی هومن سیدی، با تیم تولیدی نام‌آشنایی از جمله مرتضی نجفی (مدیر فیلم‌برداری) و محسن نصراللهی (طراح صحنه و مدیر هنری) ساخته شده است. این تیم فنی با توانایی‌های خود در سینما، نقش مهمی در خلق فضایی منحصر‌به‌فرد برای این سریال ایفا کرده‌اند.

 موسیقی متن سریال توسط دو آهنگساز بین‌المللی ساخته شده است که با منفعت گیری از موسیقی مینیمال و دلهره‌آور، به تحکیم فضای روان‌شناسانه و پرتنش داستان پشتیبانی کرده‌اند.

این چنین، هومن سیدی خود کار تدوین سریال را نیز بر مسئولیت داشته که با تسلط به ریتم داستان و خلق فضای پرتعلیق، به کیفیت سریال افزوده است.

تیم بازیگران سریال وحشی:

در عرصه بازیگری، جواد عزتی و نگار جواهریان از جمله بازیگران مهم سریال می باشند. عزتی که در نقش داود اشرف، یک کارگر معدن، وجود دارد، با بازی متفاوت خود در این سریال درخشیده است.

 نگار جواهریان بعد از وجود در سریال‌های موفقی، چون «خاتون»، برای اولین بار به دنیای عکس بازگشته و در این سریال ایفای نقش کرده است. به نظر می‌رسد نقش او در سریال وحشی در قامت وکیلی جوان باشد.

دیگر بازیگران شامل احسان امانی، علیرضا ثانی‌فر و مهدی صباغی می باشند.

زمان پخش سریال وحشی

سریال «وحشی» ابتدا قرار می بود در اواخر سال ۱۴۰۳ پخش شود، اما اولین تکه آن در تاریخ ۲۵ فروردین ۱۴۰۴ به طور اختصاصی از پلتفرم فیلم‌نت پخش شد. این سریال هر هفته دوشنبه‌ها انتشار می‌شود و به نظر می‌رسد که پلتفرم فیلم‌نت با پخش این سریال شوق‌انگیز، تصمیم دارد پیروزی‌های قبلی خود را در پخش سریال‌هایی، چون «پوست شیر» تکرار کند.