کلستریدیوم دیفیسیل (Clostridium difficile) یک باکتری زیاد مسری است که علتاسهال، درد شکمی و تب می‌شود و در برخی موارد امکان پذیر کُشنده باشد. یافته‌های قبلی نشان داده می بود که انتقال مستقیم بین بیماران نسبتاً نادر است. اکنون، پژوهشگران با ردیابی کلستریدیوم دیفیسیل در سراسر محیط بیمارستان، نه فقط در بیماران، شبکه پنهانی از آلودگی و انتقال را کشف کردند و دریافتند حرکت این باکتری بین سطوح، از سطح به بیمار و از بیمار به سطح، زیاد زیاد تر از چیزی است که قبلاً فکر می‌شد. 

دکتر مایکل روبین (Michael Rubin)، اپیدمیولوژیست و متخصص بیماری‌های عفونی از دانشگاه یوتا و سرپرست گروه پژوهشی می‌گوید: اتفاقات بسیاری در حال وقوع است که ما آن‌ها را نمی‌بینیم و اگر به آن‌ها دقت نکنیم، به گمان زیادً بیماران را در معرض خطر غیرضروری قرار می‌دهیم. 

پژوهشگران باکتری کلستریدیوم دیفیسیل را روی بدن یا در محیط اتاق ۱۰ درصد از بیماران بستری در قسمت مراقبت‌های اختصاصی شناسایی کردند. در زیاد تر موارد، باکتری‌ها از نظر ژنتیکی با باکتری‌هایی روی بدن یا محیط اطراف بیماران دیگر یکسان بودند که مشخص می کند باکتری‌ها از یک بیمار منشأ گرفته بودند نه از دو منبع متفاوت. 

آن‌ها کشف کردند در بیشتر از نیمی از موارد انتقال باکتری یادشده از یک بیمار به بیمار دیگر، دو بیمار به طور هم‌زمان در بیمارستان بستری نبودند و بعضی اوقات فاصله وقتی بستری‌شدن آن‌ها با یکدیگر چند هفته می بود؛ علت این اتفاقات سرسختی کلستریدیوم دیفیسیل است: باکتری‌ها می‌توانند مدتی طویل در خارج از بدن زنده بمانند و در روبه روِ عمل های ضد باکتریایی رایج همانند پاک‌کننده‌های بر پایه الکل مقاومت کنند. این باکتری‌ها می‌توانند از یک فرد به سطوح یک اتاق دیگر منتقل شوند و در کمین یک بیمار دیگر باشند. 

پژوهشگران امیدوارند این یافته‌ها به عمل های احتیاطی نیرومندتر به‌منظور جلوگیری از گسترش بیماری در بیمارستان‌ها منجر شود. به حرف های آن‌ها، منفعت گیری از تجهیزات حفاظت فردی همانند دستکش و روپوش و این چنین مراعات بهداشت دقیق دست‌ها زیاد مهم است و می‌تواند به قطع این نوع انتقال نامرئی پشتیبانی کنند. 

گزارش این پژوهش در مجله انجمن پزشکی آمریکا (JAMA Network Open) انتشار شده است.