از سال ۱۴۰۱ منفعت گیری از اینترنت استارلینک در ایران اغاز شد، اما به علت قیمت بالای تجهیزات و اشتراک ماهانه، در ابتدا به گروه‌ها و شرکت‌های خاص محدود می بود، ولی به مرور زمان دامنه منفعت گیری از آن گسترده‌تر شد.

مجله اقتصادی فوربز در آذرماه ۱۴۰۳ نوشت که اینترنت ماهواره‌ای استارلینک به یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها در ایران تبدیل شده است. بر پایه این گزارش، تا آذرماه بیشتر از ۲۰ هزار اشتراک استارلینک در ایران وجود داشت.

در دی‌ماه ۱۴۰۳، یعنی نزدیک به یک ماه سپس از آن، انجمن تجارت الکترونیکی با انتشار کردن گزارشی درمورد کیفیت اینترنت در ایران، خبرداد منفعت گیری از استارلینک در یک سال ۲۰ برابر شده است. در این گزارش آمده می بود که دست‌کم ۳۰ هزار اشتراک استارلینک در ایران فعال است و تعداد کاربران آن بیشتر از ۱۰۰ هزار نفر است. پیش از آن، ایلان ماسک هم حرف های می بود که نزدیک به ۱۰۰ ماهواره استارلینک در ایران فعال شده‌اند.

اکنون با دقت به این روال رشد، می‌توان تخمین زد که تا فروردین ۱۴۰۴، تعداد اشتراک‌های استارلینک در ایران به نزدیک به ۴۰ تا ۵۰ هزار نفر رسیده باشد.

بر پایه گزارش‌های کارشناسان، ۷۰ درصد دستگاه‌های گیرنده استارلینک در ایران، از شهر تهران بوده‌اند و اینترنت ثابت نسبت به اینترنت همراه، سهم بیشتری را به خود تعلق داده است. به حرف های آن‌ها، تعداد بسیاری از استان‌های ایران بدون داده بوده‌اند یا داده‌های کمتری داشتند.

اواخر اسفندماه قبل هنگامی دولت ایتالیا خبرداد که در چهار سفارتش، از جمله سفارت این سرزمین در ایران، آنتن‌های استارلینک را برای آزمایش نصب کرده است، گمانه‌هایی نقل شد مبنی بر این که به گمان زیاد سفارتخانه‌ها از مقررات ممنوعیت منفعت گیری از استارلینک در ایران، معاف‌اند. هرچند سفارت ایتالیا اشاره کرد که تا این مدت با شرکت ایلان ماسک هیچ قرارداد امنیتی ملی امضا نکرده است.

با وجود ممنوعیت قانونی و نبوده است مجوز رسمی برای منفعت گیری از تجهیزات استارلینک در ایران، گزارش‌ها مشخص می کند که این تجهیزات از مبادی غیررسمی داخل خواهد شد. پیش‌تر نیز مهدی محبی، رئیس اتحادیه دستگاه‌های مخابراتی، ارتباطی و لوازم جانبی تهران، حرف های می بود که ورود این دستگاه‌ها به‌صورت غیرقانونی انجام می‌شود و خریدوفروش آن‌ها نیز غیرمجاز است.

بر پایه اطلاعات حاضر در وب‌سایت رسمی استارلینک، هزینه خرید تجهیزات دریافت اینترنت ماهواره‌ای (دیش و مودم) ۵۹۹ دلار است. با این حال، به علت واردات غیررسمی و هزینه‌های جانبی، قیمت تجهیزات استارلینک در ایران بالاتر از قیمت رسمی جهانی است و بر پایه گزارش‌ها، قیمت تجهیزات نسل دوم (نوع ۲) نزدیک به ۷۸ میلیون تومان و نسل سوم (نوع ۳) نزدیک به ۱۱۰ میلیون تومان براورد شده است.

اشتراک ماهانه سرویس استارلینک هم در سطح پایه معادل ۱۱۰ دلار است، اما به علت نوسان‌های نرخ ارز و هزینه‌های اضافی، هزینه اشتراک ماهانه در ایران امکان پذیر متفاوت باشد. برخی منبع های هزینه اشتراک ماهانه را نزدیک به ۱۲۰ دلار ذکر کرده‌اند. علاوه بر این، به علت قطع ربط بانک‌های ایران با سیستم بانکی جهانی، خرید اشتراک به‌طور مستقیم از سایت استارلینک مقدور نیست و کاربران باید از واسطه‌ها یا ارزهای دیجیتال برای پرداخت منفعت گیری کنند که این قضیه هزینه‌های اضافی به همراه دارد.

به این موارد باید هزینه‌های نصب و راه‌اندازی استارلینک را هم افزود. پیش‌تر در گزارش‌ها آمده می بود که اگرچه قیمت تجهیزات استارلینک نزدیک به ۲۵۰ دلار است، به علت تحریم‌ها و غیرقانونی بودن خرید و فروش این تجهیزات در ایران، کاربران باید برای خرید و نصب آن‌ها بین ۷۰۰ تا دو هزار دلار هزینه کنند.