شناسایی این مسیرها نه تنها فهمیدن ما را از ارتباطات انسانی را عمیق‌تر می‌کند، بلکه راه را برای پیشرفت‌های دگرگون کننده در فناوری گفتار و ابزارهای ارتباطی هموار می‌کند.

به نقل از مدیکال اکسپرس، این تحقیق ساختارهای زبانی آکوستیک، گفتار و سطح کلمه را بازدید می‌کند و فهمیدن بی‌سابقه‌ای در رابطه این که مغز چطور گفتار روزمره را در محیط‌های دنیای واقعی پردازش می‌کند، اراعه می‌دهد.

دراین مطالعه فعالیت مغز در بیشتر از ۱۰۰ ساعت مکالمه طبیعی با منفعت گیری از روشی به نام الکتروکورتیکوگرافی (ECoG) ثبت شد.

برای تجزیه و تحلیل این داده‌ها، محققان از یک مدل تبدیل گفتار به متن به نام ویسپر (Whisper) منفعت گیری کردند که به تجزیه زبان به سه سطح پشتیبانی می‌کند. این سه سطح شامل صداهای ساده، الگوهای گفتاری و معنی کلمات است. سپس این لایه‌ها با منفعت گیری از مدل‌های رایانه‌ای پیشرفته با فعالیت مغز قیاس شدند.

نتایج نشان داد که این چارچوب می‌تواند فعالیت مغز را با دقت بالایی پیش‌بینی کند. حتی وقتی که این مدل برای مکالمه‌هایی که بخشی از داده‌های مهم نیستند اعمال می‌شود، به درستی قسمت‌های گوناگون مغز را با عملکردهای زبانی خاص مطابقت می‌دهد. به گفتن مثال، نواحی دچار در شنیدن و گفتار با الگوهای صدا و گفتار همسو بودند، در حالی که مناطق دچار در فهمیدن سطح بالاتر با معانی کلمات همسو بودند.

این مطالعه این چنین نشان داد که مغز زبان را در یک توالی پردازش می‌کند. قبل از سخن بگویید کردن، مغز ما از فکر کردن به کلمات به ساختن صداها حرکت می‌کند، در حالی که بعد از گوش دادن، برعکس کار می‌کند تا آنچه حرف های شده را بفهمد. چارچوب مورد منفعت گیری در این مطالعه نسبت به راه حلهای قدیمی‌تر در ثبت این فرآیندهای پیچیده مؤثرتر می بود.

یافته‌های ما به ما پشتیبانی می‌کند بفهمیم مغز چطور مکالمات را در محیط‌های واقعی پردازش می‌کند. با اتصال لایه‌های گوناگون زبان، ما مکانیک پشت کاری را که همه به‌طور طبیعی انجام می‌دهیم، یعنی سخن بگویید کردن و فهمیدن یکدیگر، کشف می‌کنیم.

این تحقیق کاربردهای عملی بالقوه‌ای دارد، از بهبود فناوری تشخیص گفتار گرفته تا گسترش ابزارهای بهتر برای افرادی که با چالش‌های ارتباطی روبه رو می باشند. این چنین فهمیدن جدیدی را در رابطه این که چطور مغز علتمی‌شود مکالمه بدون دردسر باشد، اراعه می‌دهد.

این مطالعه گامی مهم به سمت ساخت ابزارهای گسترش یافتهتر برای مطالعه نحوه مدیریت زبان در موقعیت‌های دنیای واقعی توسط مغز است.