به گزارش science، پژوهشگران اخیراً کشف کرده‌اند که برخی موش‌ها تلاش می‌کنند هم‌نوعان بیهوش خود را به زندگی بازگردانند و این حرکت می‌تواند شبیه اقداماتی همانند «پشتیبانی‌های اولیه» در انسان‌ها باشد.

در این مطالعه، محققان با نمایش موش‌های بیهوش و فاقد هرگونه عکس العمل به موش‌های فعال، عکس العمل‌های جالبی را مشاهده کردند. هنگامی که موش‌های فعال با هم‌نوع بیهوش خود روبرو می‌شدند، رفتارهایی از خود نشان می‌دادند که ابتدا به طور ملایم از قبیل بوییدن و تمیز کردن اغاز می‌شد و سپس به رفتارهای نیرومندتر همانند گاز گرفتن یا کشیدن زبان تبدیل می‌شد.

این رفتارها زیاد تر در شرایطی رخ می‌داد که موش بیهوش با موش آشنایی روبرو می‌شد و وقتی که حالت موش به حالت طبیعی بازمی‌گشت، این رفتارها متوقف می‌شد. این کوششها به طور خاص به نواحی دهان و زبان موش‌ها متمرکز می بود، به طوری که برخی از موش‌ها توانستند در ۸۰ درصد اوقات شی خارجی را از دهان هم‌نوع بیهوش خود بیرون بکشند.

مطالعه نشان داد که موش‌هایی که مراقبت‌های شبیه دریافت کرده بودند، سریع تر به هوش آمدند و توانایی راه رفتن را بازیابی کردند. این رفتارها که به نظر می‌رسید شبیه احیای قلبی‌ریوی انسانی باشند، در واقع کوششهایی برای بازکردن راه‌های تنفسی و تسریع در بهبودی بودند.

پژوهشگران این چنین موفق شدند نورون‌های خاصی در مغز موش‌ها را شناسایی کنند که این رفتارها را هدایت می‌کردند. این نورون‌ها هورمون اوکسی‌توسین را آزاد می‌کردند و به گمان زیاد مسئول این رفتارهای غریزی بودند. اگرچه نمی‌توان به راحتی این رفتارها را با احیای انسانی قیاس کرد، اما یافته‌ها نشان خواهند داد که حیوانات نیز امکان پذیر در شرایط اضطراری رفتارهای شبیه احیا از خود نشان دهند.

نتایج این تحقیق پافشاری می‌کند که پشتیبانی به هم‌نوعان در شرایط بحرانی می‌تواند یک حرکت غریزی در حیوانات اجتماعی باشد که به تحکیم اتحاد گروهی و بقا پشتیبانی می‌کند. پژوهشگران امیدوارند این یافته‌ها بتواند فهمیدن بهتری از رفتارهای اجتماعی و غریزی حیوانات اراعه دهد.