جشنواره فیلم فجر در حالی خاتمه یافت که امسال نیز به همانند سال‌های قبل در زیاد تر فیلم‌ها  بخشی از عوامل در کاخ جشنواره وجود داشتند.

تا جایی که با وجود انتظار اصحاب رسانه برای آمدن یا نیامدن فلان کس، نشست‌های خبری بعضی اوقات در غیبت نقش اول فیلم برگزار می‌شد و این عوامل فنی بودند که به جای بازیگر به سوالات اختصاصی او جواب می‌دادند.

انفصال از روبه رو با افکار عمومی ‌در وضعیتی است که به ندرت بازیگران حتی در سالن‌های کاخ جشنواره قدم می‌زدند و گویی خبرنگاران موجودات مزاحمی ‌می باشند که نباید اجازه داد به سراغت همراه شوند.

خودداری از جواب به خبرنگار

خبرنگاران پیرو ماموریت خود نسبت به انعکاس اخبار جشنواره و حتی نقد و بازدید حالت سینمای ایران به سراغ چهره‌ها می‌رفتند که در این بین برخی یا به کل از مصاحبه خودداری کرده و برخی حتی در نشست خبری اظهار می‌کردند که به سوالی جواب نمی‌دهند.

زیاد تر از بازیگری که رشد جایگاه و محبوبیت خود را مدیون رسانه است، کارگردان و تهیه کننده‌ها حاضر به سخن بگویید بودند اما همین خبرگیری نیز با هزاران ترفند از جمله مصاحبه کمین و یا وجود در نشست خبری (مشروط به خوانده شدن سوال) اتفاق می‌افتاد.

سختی تهیه خبر از قشری که مدام جلو دوربین است  در وضعیتی طی این ۱۰ روز توانایی شد که در روبه رو بازیگران خردسال و نوجوان یعنی همان متولدین دهه ۹۰ و ۸۰ با مطمعن به نفس جلو دوربین می‌ایستادند.

گویی بازیگرانی که چهره شده‌اند از چالش در هراسند. می‌ترسند ادعایی داشته باشند که بعدها به ضررشان همه شود و از سویی فکر می‌کنند نیازی نیست به فردی پاسخگو باشند و یا کارنامه‌ای دارند که تمایل ندارند نقل شود.

صف‌های طویل ژامبون و آبمیوه در غیبت اینترنت

اما در وضعیتی که رسانه‌ها در مشکلات افتاینترنت و اجبار برای تامین سختافزارهای غرفه‌های خود به سختی در این ۱۰ روز فعالیت کردند، صف ژامبون و آبمیوه به همت قسمت خصوصی برقرار می بود.

از سویی نوع پذیرایی که اول کاغذت را بیار تا غذا بگیری از روز اول با گله های همراه شد اما تا آخرین روز، جشنواره با سلیقه خود پیش رفت. هر چند که قبل از اغاز جشنواره تعداد قولهای غذایی در کارت‌های مهمانان تعریف می‌شد، در کمال شگفتی وجود افرادی که نه رسانه‌چی بودند و نه هنری، جهت می‌شد تا در روزهایی به اختصاصی روز آخر غذا کم بیاید.

مسئولان برگزاری جشنواره اذعان دارند که لیست مهمانان به درستی بازدید می‌شود اما اصحاب رسانه همان تعداد اندکی بودند که در نشست‌های خبری حاضر می‌شدند و عوامل هر فیلم نیز تعداد مشخصی داشت. وجود افرادی که در هیچ گروه جا نمی‌شدند سوالی می بود که خبرنگاران پی به جواب آن نبردند.

پلیس راهور از شما ممنونیم

در عین حال یکی از حواشی جشنواره نیز اعطای کلاه ایمنی به خبرنگاران می بود. افرادی که از غرفه پلیس راهور بازدید می‌کردند ناظر بودند که افراد برای چندین و چند بار جهت دریافت کلاه مراجعه دارند.

هر چند این عمل پلیس راهور در افت تصادفات موتورسواران ستودنی است اما خبرنگاران فضای طنز و بعضی اوقات تاسفی را در دریافت کلاه به وجود آوردند.

خبرنگاران به زمان ۱۰ روز در کاخ جشنواره همه توان خود را به کار گرفتند تا ربط بین سینمایی‌ها با مردم را فراهم کنند. فیلم‌ها را به چالش بکشند و مردم را از اخبار جشنواره مطلع سازند. اما به ندرت می‌توان از چهره سینمایی یاد کرد که به سمت دوربینی رفته باشد و بگوید من آماده جواب دادنم.