به نقل از گاردین، داشتن یک زندگی شاد یا به جستوجو معنی زندگی گشتن، مزایا و طرفداران خود را دارند، اما دهه‌ها پژوهش روان‌شناختی محدودیت‌های آنها را نیز آشکار کرده است. برای مثال، فکر فرهنگی جاری از نشاط می‌تواند بر ضد رسیدن به یک زندگی کامل عمل کند. از لحاظ تاریخی، نشاط طبق معمولً به گفتن نتیجه «خوشبختی» و «شانس» تعریف می‌شود. امروزه تعداد بسیاری انتظار دارند که نشاط از تلاش و پیروزی فردی ناشی شود، اما این مسیر به نوبه خود علتمی‌شود ناراحتی و احساسات منفی همانند غم و اندوه یا خشمگینی همانند ناکامی‌های شخصی به نظر برسند. از دانمارکی‌ها و فنلاندی‌ها که مرتباً در بین شادترین مردم جهان قرار می‌گیرند، سوال کنید که راز آنها چیست و آنها به شما این را خواهند او گفت: توقعات خود را افت دهید و به آنچه دارید راضی باشید.

این یک پیشنهاد است که توسط شواهد بسیاری حمایتمی‌شود. به طور متناقض، رسیدن به خوشبختی آسان‌تر است، اگر بیشتر از حد آن را نخواهید. ما فکر می‌کنیم که چیز‌های بزرگ در زندگی ما را خوشحال می‌کند: یک عروسی مجلل، یک ترفیع یا خرید یک ماشین تازه. این مسائل ما را خوشحال می‌کنند، اما نه برای مدتی طویل. مطالعات مشخص می کند که ما سریع تر از آنچه فکر می‌کنید با شرایط تازه خود سازگار می‌شویم، چیزی که روانشناسان آن را «تردمیل لذت‌قسمت» می‌نامند. درعوض، پیاده روی روزانه، قرار ملاقات هفتگی با بهترین دوستتان و شام عاشقانه ماهانه با شریک زندگیتان است که نشاط پایدارتری تشکیل می‌کنند. به نظر عالی می‌رسد، اینطور نیست؟ اما این توضیح یک کلید مهم را کنار گذاشته است. آیا امکان پذیر زندگی چیزی زیاد تر از لذت‌های ساده و راحتی باشد؟

بعد از زندگی شاد، زندگی معنادار وجود دارد. ما زیاد تر فکر می‌کنیم معنی از تلاش برای تحول جهان سرچشمه می‌گیرد. سختی برای تحقق این نوع چشم اندازی بزرگ می‌تواند زیاد سخت باشد و برای تعداد بسیاری دور از دسترس است. تحقیقات تازه مشخص می کند افت توقعات و تمرکز بر چیز‌های کوچک می‌تواند حس قابل‌دستیابی‌تری از معنی اراعه دهد. زیاد تر مردم آن را در روتین‌هایی همانند مراقبت از خانواده، داوطلب شدن در اجتماع یا تعلق دادن زمان خود به کار‌های مذهبی می‌یابند. با این حال، جنبه تاریکی نیز در جستجوی معنی وجود دارد: محققان دریافته‌اند جستجوی معنی می‌تواند افراد را تشویق کند که خطوط تیزی بین افرادی که به گروهشان تعلق دارند و افرادی که به آن تعلق ندارند، بکشند. مناسک و عشقی که ما را به شیوه زندگی انتخابی‌مان پیوند می‌دهد، می‌تواند به قیمت دلسوزی نکردن برای افرادی که همانند ما نیستند، همه شود.

هیچ کدام از اینها به این معنی نیست که زندگی‌های شاد یا معنادار نمی توانند زندگی خوبی باشند. با این حال هر دو مدل نمی توانند وسعت ازمایش ها انسانی را به عکس بکشند. کنجکاوی، جاه طلبی و اکتشاف چطور؟ یا ناکامی و تجدید حیات؟ فکر کردن به آنچه که خوشبختی و معنی از قلم می‌اندازند و تله‌هایی که می‌توانند برای ما بگذارند، دکتراویشی و آزمایشگاه تحقیقاتی‌اش را بر آن داشت تا سومین مسیر تحقق را ترسیم کنیم: غنای روان‌شناختی. یک زندگی غنی از نظر روانی، زندگی پر از ازمایش ها متنوع، غیر معمول و دلنشین است که دیدگاه شما را تحول می‌دهد. زندگی با پیچ و خم؛ یک زندگی دراماتیک و پرحادثه به جای یک زندگی ساده و سرراست. زندگی متفاوت و پیچیده؛ زندگی با توقف‌ها، مسیر‌های انحرافی و نقاط عطف؛ زندگی‌ای که همانند یک پیاده روی طویل و پر پیچ و خم به نظر می‌رسد. این چنین تجربیاتی می‌توانند سیستم ایمنی روانی را اغاز کند و ما را انعطاف پذیرتر کند. استقبال از دستیابی به غنای روانی این چنین می‌تواند ما را کمتر مستعد پشیمانی کند: اگر کاری که انجام دادید نادرست پیش رفت، اهمیت کمتری دارد. شما بدون دقت به گمان ناکامی این کار را انجام دادید و توانایی فرد دیگر به وجود آوردید.

این نوع زندگی صرف نظر از شرایط، قابل دسترس است. در اوقات بیماری، سوگ یا مشکلات مالی، خوشبختی یا معنی دور از دسترس به نظر می‌رسد. یک زندگی غنی از نظر روانی می‌تواند به گفتن محصول جانبی آن معنی و نشاط به همراه داشته باشد. در آخر احتمالا یکی از بهترین سخن بگویید‌ها درمورد زندگی برای النور روزولت است: «مقصد از زندگی زندگی کردن آن، نهایت توانایی، رسیدن مشتاقانه و بدون هراس است».