تیمی بین‌المللی از محققان، به سرپرستی پژوهشگرانی از دانشگاه ادینبرو و کالج کینگ لندن، برای این منظور داده‌های ژنتیکی ۶۸۰ هزار نفر مبتلا به افسردگی و ۴ میلیون نفر بدون افسردگی را از ۲۹ سرزمین مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.

این نوع مطالعه به دی‌ان‌ای و نشانگرهای ژنتیکی افراد نگاه می‌کند تا ببیند آیا انواع ژنتیکی خاصی با یک ویژگی یا بیماری خاص (در این مورد افسردگی) مرتبط می باشند یا خیر.

محققان ۶۹۷ نوع ژنتیکی را شناسایی کردند که ۲۹۳ مورد از آن‌ها تازه کشف شده‌اند.

این مطالعه ۳۰۸ ژن خاص را با خطر بالاتر افسردگی مرتبط دانسته و نتیجه گرفته است که ژن‌های مرتبط عمدتاً با نورون‌ها (نوعی سلول مغزی) در نواحی همانند آمیگدال و هیپوکامپ در ربط بودند.

کاترین لوئیس، استاد اپیدمیولوژی ژنتیکی و آمار در کالج کینگ لندن و یکی از نویسندگان مهم مطالعه، در این باره می‌گوید: «افسردگی یک اختلال زیاد شایع است و تا این مدت چیزهای بسیاری درمورد عرصه‌های بیولوژیکی آن باید فرا بگیریم.»

او گفت: «این یافته‌ها مشخص می کند که افسردگی تا حد بسیاری یک اختلال چندعاملی (پلی‌ژنیک) است و راه‌هایی برای تفسیر این یافته‌ها به راه‌حل‌‌هایی جهت مراقبت بهتر از افراد مبتلا به افسردگی باز می‌کند.»

هرچند ژنتیک یکی از عوامل افسردگی است، این بیماری به شدت تحت تأثیر عوامل اجتماعی و روان‌شناختی نیز قرار دارد. عوامل خطر دیگر شامل توانایی‌های صدمه‌زا یا استرس‌زا، سابقه دیگر اختلالات روانی و سوءمصرف مواد است.

دکتر جیکوب کراوس، پژوهشگر ارشد مرکز مغز و ذهن دانشگاه سیدنی، در این باره یورونیوز او گفت که این مطالعه «شاهدی شوق‌انگیز و الهام‌قسمت از قوت همکاری جهانی است».

او گفت: «این کشفیات به وضوح نشان خواهند داد که افسردگی مجموعه‌ای از شرایط زیاد پیچیده است، و نه یک حاصل بیماری واحد، که امکان پذیر ناشی از فرآیندهای مختلفی باشد که در زمان‌های گوناگون در طول زندگی دچار مشکل خواهد شد.»

دکتر کراوس او گفت: «تعداد بسیاری از محققان و پزشکان از چشم‌انداز منفعت گیری از ‘امتیازات خطر پلی‌ژنیک’ در کلینیک شوق‌زده‌اند. این امتیازات مجموعه‌ای از خطر ژنتیکی مولکولی فرد برای یک بیماری خاص (یا مجموعه‌ای از بیماری‌ها) است.»

این نوع ابزار پیش‌بینی‌کننده می‌تواند در کلینیک‌های سلامت روان، به اختصاصی برای جوانان، پشتیبانی کند تا اشکار شود که آیا یک فرد در مسیر ابتلا به یک نوع جدی از بیماری روانی است یا خیر.

با این حال، وی پافشاری کرد که «خطر ژنتیکی قطعی نیست».

محققان می‌گویند کشفیات تازه می‌تواند علتتوسعه درمان‌های بهتری برای افسردگی شودعکس: کانوا

دکتر جیکوب کراوس او گفت: «امکان پذیر فردی خطر ژنتیکی زیاد بالایی برای یک اختلال افسردگی داشته باشد اما به دلایل پیچیده‌ای که امکان پذیر در سطح فردی غیرقابل تشخیص باشند، به آن مبتلا نشود.»

او گفت: «این می‌تواند بالقوه زیان اور باشد که پزشکان این خطر ژنتیکی را به این فرد خبر دهند. به این علت باید با دقت ملاحظات ملزوم را سنجید.»

مطابق داده‌های سال ۲۰۱۹، نزدیک به ۷ درصد از اروپاییان از افسردگی مزمن رنج می‌برند و زنان زیاد تر از مردان تحت تأثیر قرار می‌گیرند.

درمان‌های افسردگی شامل روان‌درمانی یا دارو برای موارد متوسط یا شدید است. دکتر بریتنی میچل، پژوهشگر مؤسسه تحقیقات پزشکی کوئینزلند در استرالیا، در این باره او گفت: «در حالی که افسردگی یک مشکل عمده در حال رشد سلامت است، ما به راه حلهایی نیاز داریم تا بتوانیم آن را بهتر درمان کرده و از ابراز آن پیشگیری کنیم.»

او گفت: «مطالعات بزرگ‌تر و فراگیرتر همانند این مطالعه به ما پشتیبانی می‌کند درمان‌های بهتری گسترش دهیم که در نهایت زندگی‌ها را بهبود می‌بخشد و مقدار شیوع افسردگی را افت می‌دهد.»

نتایج مطالعات تازه در نشریه علمی «Cell» انتشار شده است.