به گزارش ورلد آف ریل، اولیور استون فیلم «شرور» جان ام. چو را به گفتن بهترین فیلمی که امسال دیده خواند. سازنده فیلم‌هایی چون «جوخه» و «جی.اف.کی» همانند این که واقعا عاشق این فانتزی موزیکال شده است.

این کارگردان نوشت که عاشق حساسیت و هوش فیلم شده است. او از چو به گفتن یک «فیلمساز هولناک» یاد کرد و افزود: شگفت‌انگیز است که او این کار را با یک استودیوی هالیوودی انجام داده است.

وی این چنین از ۲ بازیگر نقش‌های مهم هم تمجید کرد و او گفت: من این ۲ بازیگر را نمی‌شناختم، اما چه شگفت‌انگیز است که بازی‌های هر دوی آنها را تازه و متفاوت می‌بینم. آریانا گرانده با چشمان درخشانش یک شگفتی است و در تعجبم که چطور فردی توانست این چنین حاضر افسانه‌ای دلپذیری را خلق کند! و سینتیا اریوو، جادوگر شیطانی شهر اُز هم با عمق و هوشی که مشخص می کند، زیاد تکان دهنده است!

پیش از این استیون اسپیلبرگ، جورج لوکاس و آدام مک‌کی نیز از «شرور» تمجید کردند. مک‌کی تا آنجا پیش رفت که او گفت «شرور» آنقدر رادیکال است که اگر چند سال آینده اکرانش ممنوع شود، شگفتی نخواهد کرد.

داستان فیلم «شرور» در سرزمین اُز و پیش از رویدادهای «جادوگر شهر اُز» جریان دارد، و الفابا جادوگر خبیث آینده غرب و رابطه دوستی‌اش با گلیندا، گلیندای خوبِ آینده را در مرکز داستان دارد.

«شرور» از سوی انستیتو فیلم آمریکا به گفتن یکی از بهترین‌های سال ۲۰۲۴ معارفه و برنده جایزه بهترین فیلم در هیئت ملی بازبینی شد. این فیلم ۴ نامزدی در هشتاد و دومین مراسم گلدن گلوب کسب کرد که نامزدی برای بهترین فیلم موزیکال یا کمدی از جمله آنهاست. قرار است «شرور: قسمت دوم» ۲۱ نوامبر ۲۰۲۵ اکران شود.

الیور استون این چنین از فیلم «یک ناشناخته پیچیده» تمجید کرد و او گفت از فیلم‌هایی است که به طور مبهم با آن‌ها آشناست و بازی تیموتی شالامه در نقش باب دیلن را ستود و او گفت بازی او دوست داشتنی و پر از حس است.

وی از «بروتالیست» و «آنورا» هم تمجید کرد، اما از آنها اشکالاتی گرفت و افزود: خوشحالم که خوشحالی خود را برای مجموعه‌ای از فیلم‌هایی که به تازگی دیده‌ام با شما به اشتراک می‌گذارم. فیلمسازان زیاد خوب و خوب! و من تا این مدت همه فیلم‌ها را ندیده‌ام، به این علت از فیلم هایی که از آنها نام نبردم عذرخواهی می‌کنم.

این کارگردان در جمع بندی آخر سال ۲۰۲۴ از سفر خود در بین فیلم‌ها این چنین نوشت: هنگامی فیلم‌هایی از این دست را می‌بینم، دلم می‌خواهد به ۳۰ سالگی برگردم و مجدد فیلم بسازم. آن‌ها به من انگیزه خواهند داد و همه قوانینی را که در آن زمان مانع ما می‌شد، همه «نه‌هایی» که با آن روبه رو بودیم را زیر پا می‌گذارند. این یک دوره کاملاً تازه است. به جز «شرور»، فکر نمی‌کنم هیچ یک از این فیلم‌ها را نهادی هالیوودی ساخته یا توزیع کرده باشد. به همین علت است که سینما همه چیز را به چالش می‌کشد و ایده‌های تازه را به طور مداوم با تکنیک‌های تازه تشکیل و بازسازی می‌کند. اما در بین همه اینها، هم چنان قدرشناس فیلم‌های قدیمی هم باشیم. تعداد بسیاری از آنها فراموش شده‌اند. به جای سرزنش هالیوود، باید آن را به گفتن موزه گنجینه برای یک قرن تاریخ جمعی خود گردآوریم.