به نقل از psychologytoday؛ افراد تنها نمی توانند فهمید تحسین یا محبت دیگران نسبت به خود شوند.

بدون توانایی دیدن گرمای عاطفی دیگران، افراد تنها امکان پذیر حرکت‌هایی از خود نشان دهند که به روابطشان صدمه می‌رساند.

تنهایی برای برخی افراد به‌صورت دوره‌ای کم و زیاد می‌شود، اما برای برخی دیگر به‌شدت به آنها چسبیده و رها نمی‌کند. در گزارشی که جراح کل ایالات متحده در سال ۲۰۲۳ انتشار کرد، تنهایی به‌گفتن یک «همه‌گیری» در آمریکا معارفه شد و شواهدی نشان داد که از هر دو بزرگسال، یک نفر حس تنهایی می‌کند.

تنهایی با پیامد‌های گسترده‌ای بر سلامت و رفاه همراه است؛ می‌تواند بر خلق‌وخو، اشتها و انرژی فرد تأثیر بگذارد. اما همان گونه که تحقیقات تازه نشان خواهند داد، تنهایی حتی نحوه دیدن جهان را تحول می‌دهد.

تنهایی ما را تنهاتر می‌کند

تحقیقات تازه از دانشگاه مریلند (Lemay et al. , ۲۰۲۴) مشخص می کند که تنهایی می‌تواند ادراک اجتماعی را مختل کرده و نحوه دید افراد تنها به تعامل های اجتماعی را تحول دهد، و در نهایت، آنها را هم چنان تنها نگه دارد. محققان فکر کردند که تنهایی امکان پذیر مانع از توانایی کامل اثرات مثبت تعامل های اجتماعی روزمره شود. به‌عبارت دیگر، تنهایی امکان پذیر کیفیت روابط فرد را افت دهد و او را در یک چرخه مداوم از تنهایی دچار کند.

توضیح تنهایی مزمن

در سه مطالعه تجربی که توسط لمی و همکاران (۲۰۲۴) انجام شد، با منفعت گیری از راه حلهای پرسشنامه‌ای و ثبت وقایع روزانه و برسی جواب‌های بیشتر از ۱۰۰۰ داوطلب، اشکار شد که افراد تنها زیاد تر دوستان و شرکای عاطفی مهربان و پشتیبانی‌کننده‌ای دارند، اما نمی توانند جنبه‌های مثبت این روابط را ببینند.

این تحقیقات نشان داد که افراد با سطح بالای تنهایی نسبت به افراد غیرتنها، محبت و دقت کمتری را از تعامل های خود با نزدیکانشان فهمیدن می‌کنند، حتی وقتی که گزارش‌های ناظران و شرکا مشخص می کند تفاوتی وجود ندارد، به‌عبارت دیگر، تنهایی مانع از دیدن مهربانی دیگران می‌شود.

بدتر این که، این سوگیری منفی که افراد تنها را از حس کامل محبت دوستان و شرکای عاطفی بازمی‌دارد، امکان پذیر در نهایت کیفیت روابط آنها را پایین بیاورد. عدم فهمیدن محبت و دقت دیگران، حتی وقتی که این محبت وجود دارد، علتکاهش کیفیت روابط، ضمانت، اشتراک‌گذاری احساسی و اراعه حمایتمی‌شود.

مسئله دلنشین این است که این یافته‌ها حتی با کنترل متغیر‌هایی همانند دلبستگی و عزت‌نفس نیز مشاهده شد. به‌عبارت دیگر، این خود تنهایی است که حقیقت را تحریف می‌کند و علتمی‌شود افراد روابطشان را به شکلی منفی توانایی کنند، به طوری که سلامت روابطشان را تشویق نکند (برای مثالً افت اراعه پشتیبانی).

داشتن تعامل های اجتماعی امکان پذیر تنهایی را افت ندهد

فکر کنید که سنگینی تنهایی را حس می‌کنید و سپس با دوستی سخن بگویید می‌کنید یا در برنامه‌های روزمره خود با شریک عاطفی‌تان زمان می‌گذرانید. احتمالا فکر کنید این لحظات می‌تواند سایه تنهایی را کنار بزند. اما تحقیقات تازه نشان خواهند داد که تنهایی می‌تواند نحوه تفکر افراد را تحول دهد، به‌طوری که حتی مهربانی‌هایی که می‌توانند تنهایی را افت دهند، قابل فهمیدن نباشند.

عدم توانایی در فهمیدن گرمی و محبت دیگران نه‌تنها زمان ربط را از بین می‌برد، بلکه علتمی‌شود کیفیت روابط پایین آمده و تنهایی ادامه یابد.

شکستن چرخه تنهایی

از دیدگاه تکاملی، سوگیری شناختی منفی در تنهایی امکان پذیر کارکرد حفاظتی داشته باشد: اگر من شما را از خودم دور نگه دارم (و حتی محبت یا تحسین شما را فهمیدن نکنم)، ایمن خواهم ماند (Cacioppo et al. , ۲۰۱۴). این علتدر شرایط اجتماعی تهدیدآمیز منطقی به نظر می‌رسد. اما هنگامی افراد مهربان و پشتیبانی‌کننده تلاش در پشتیبانی دارند و شما نمی‌توانید حمایتآنها را ببینید، تنهایی به قیمت سنگینی ادامه می‌یابد.

این تحقیقات نشان خواهند داد که سوگیری شناختی منفی مرتبط با تنهایی امکان پذیر یکی از دلایل مزمن شدن آن باشد با این حال، با آشکار کردن این که چطور تنهایی ادراک ما را تحریف می‌کند، این تحقیقات راهی برای شکستن چرخه تنهایی نیز اراعه خواهند داد: به چالش کشیدن این الگو‌های فکری ناسازگار. از این منظر، درمان شناختی-رفتاری می‌تواند یک مداخله مؤثر باشد: افراد می‌توانند یاد بگیرند که افکار منفی خود را زیر سوال ببرند و آنچه فکر می‌کنند را با نشانگر‌های دیگر حقیقت بسنجند.