زباله‌های پلاستیکی به علت سطوح قابل توجهی از آلودگی میکروپلاستیکی که در خاک و آب‌ تشکیل می‌کنند، به شدت جهت نگرانی شده‌اند. این زباله‌ها به محیط‌زیست، شبکه‌های غذایی و بافت‌های انسانی راه اشکار کرده و جهت اثرات نامطلوب می‌شود. هیچ روش متعارفی برای حذف میکروپلاستیک‌ها وجود ندارد و اراعه راه حلهای تازه برای برای مدیریت اندازه‌های گوناگون ذرات و مواد شیمیایی یک چالش مهندسی است.

محققان به جستوجو مواد مقرون به صرفه و پایداری می باشند که قادر به جذب میکروپلاستیک‌ها باشند. اکثر راه حلهای حاضر شامل جاذب‌های گران‌قیمت یا موادی می باشند که به سختی ‌بازیابی خواهد شد. این گزینه‌ها تحت شرایط محیطی خاص ناکامی می‌خورند، یا فقط طیف محدودی از انواع میکروپلاستیک را مقصد قرار خواهند داد.

در مقاله‌ای که با گفتن «Revivable self-assembled supramolecular biomass fibrous framework for efficient microplastic removal» در Science Advances انتشار شده است، محققان جزئیات ساخت یک فوم نانویی را تشریح کردند که فقطً بر پیوند هیدروژنی بین صفحات نانوالیاف کیتین پروتونه شده و الیاف سلولزی متکی است.

محققان ظرفیت جذب را در شرایط محیطی متعدد و در میکروپلاستیک‌های گوناگون نظیر پلی‌استایرن، پلی‌متیل متاکریلات، پلی‌پروپیلن و پلی‌اتیلن ترفتالات اندازه‌گیری کردند. نتایج نشان داد که این فوم حتی بعد از منفعت گیری‌های مکرر کارکرد ثابتی دارد.

راندمان حذف ۹۸ تا ۹۹٫۹درصد در مثالهای آبی و نرخ حذف پایدار ۹۵٫۱درصد تا ۹۸٫۱درصد در چرخه‌های متعدد ثبت شد.

تست‌های کارکرد سینتیک جذب سریع فوم را نشان داد که در عرض ۲۴ ساعت به اعتدال می‌رسد. راندمان جذب در طیف وسیعی از انواع میکروپلاستیک‌ها و اندازه‌ها، از میکروکره‌های پلی‌استایرن ۱۰۰ نانومتری تا میکروپلاستیک‌های ثانویه ۳ میکرونی، بالا باقی ماند.

به نقل از ستاد نانو، محققان بر مقیاس‌پذیری و سازگاری محیطی این فوم، بازیافت آن در حلال‌های آلی و پایداری آن در شرایط گوناگون آب اصرار دارند.

با ادغام مواد اولیه مقرون به صرفه و پایدار با یک روش ساخت ساده، آن‌ها امیدوار می باشند که راهبرد مناسبی برای رسیدگی به مشکل رو به رشد آلودگی میکروپلاستیک با مزایای عملی برای اصلاح میکروپلاستیک در مقیاس بزرگ اراعه دهند.