در این مقاله راهنمایی‌های کوچکی برای افت بار روانی و سختی ذهنی اراعه شده است.

۱ – دیگران چه فکری می‌کنند؟ 

هر کاری که باید انجام دهید، انجام بدهید و این فکر را که دیگران راجع به شما چه فکری می‌کنند، دور بریزید. این زندگی شما است، انتخاب‌ها و تصمیم‌های شما است. تعداد بسیاری از مردم دوست دارند دیگران را قضاوت کنند و از این کار لذت می‌برند، شما چرا باید برای این نوشته اهمیت قائل شوید؟ شما خودتان می‌دانید که چطور آدمی هستید، اگر دیگران فکر می‌کنند افکار و سخن‌های‌شان تعریف درستی از شما است، به آن‌ها اجازه بدهید از این قضیه خوشحال باشند. هنگامی که بیشتر از اندازه به آنچه دیگران فکر می‌کنند اهمیت بدهید، دیگر باید برای آن‌ها زندگی کنید نه برای خودتان. 

۲ – اشتباهات قبل

همه ما در زندگی‌مان حداقل یک بار نادرست کرده‌ایم. این کار یکی از ویژگی‌های زندگی است. زندگی بدون نادرست ممکن نخواهد می بود؛ بعد به خودتان سخت نگیرید. بپذیرید که هر فردی امکان پذیر گاه مرتکب اشتباهی شود که این بخشی از طبیعت انسان است. تلاش کنید اشتباهات خود را به حداقل برسانید و یاد بگیرید خودتان را ببخشید. 

۳ – ناکامی

واژه «ناکامی» نباید همیشه هراس را به دلتان راه بدهد. برخورد با ناکامی به نوع نگرش شما بستگی دارد. اگر ناکامی را به معنی ناشایستگی و کامل نبودن توصیف کنید، طبق معمول حس بیچارگی خواهید داشت. معنی واقعی ناکامی دست کشیدن از تلاش است. اگر دست از تلاش نکشید؛ بعد ناکامی نخورده‌اید. ناکامی را ابزاری برای یادگیری بدانید، یک فرایند آزمون و اشتباه. 

۴ – چیزهایی که ندارید

انسان به طور طبیعی فقدان را نقص می‌داند؛ اما این چنین باوری نسبت با بسیاری ندارد. ما با تمرکز بر نداشته‌های‌مان حس افتو محرومیت می‌کنیم. منفعت این کار در چیست؟ بهتر است به مسئله‌های مثبت داشته‌های‌مان و مسئله‌های منفی که نداریم، متمرکز شویم. چرا با فکر کردن به نداشته‌های‌تان خود را آزار می‌دهید؟ این شیوه تفکر هیچ کمکی به منفعت‌وری و کارایی شما در زندگی‌تان نمی‌کند. فهرستی از چیزهایی را که در زندگی برای‌تان مورد قیمت می باشند، تهیه کنید. تنها باید باور کنید که آنچه دارید، کافی است. 

۵ – اگرها

طبق معمول خودمان را با فکر و خیال بیشتر از حد درمورد آینده پریشان می‌کنیم. هیچ فردی نمی‌تواند آینده را پیش‌بینی کند. هیچ دلیلی وجود ندارد که خودتان را با نگرانی درمورد چیزهایی اتفاق افتادن آن‌ها معلوم نیست، بی‌آزارید. به یاد داشته باشید که این‌گونه از اضطراب و نگرانی‌ها انرژی‌تان را هدر می‌دهد و شما را از اهدافتان دور می‌کند. خطرها را در نظر داشته باشید و اگر می‌توانید اکنون نگرانی‌ها را کنار بگذارید و کاری برای مقابله با آن‌ها انجام بدهید. 

۶ – «هنگامی که این این چنین شد، خوشحال می‌شوم» 

هنگامی که باور داشته باشید وقوع اتفاقی شما را خوشحال خواهد کرد و مدام درحال انتظار برای آن رخداد باشید، عمر خود را هدر می‌دهید. لحظه‌های زندگی را برای به دست آوردن و انتظار دست‌یابی به نشاط هدر ندهید. تصمیم بگیرید در همین لحظه شاد و خوشحال باشید. خوشبختی یک مقصد نیست؛ بلکه طی مسیر آن مهم است. 

۷ – پشیمانی

افسوس‌ها بخشی از زندگی می باشند. قبل را نمی‌توانید تحول بدهید؛ اما می‌توانید از آن درس بگیرید. آیا از قبل‌تان درس گرفته‌اید؟ در این صورت دیگر نادرست‌تان را تکرار نخواهید کرد. در صورتی که روش فرد دیگر را امتحان کنید، قطعا به نتیجه مساعد دست خواهید یافت. بپذیرید آنچه در قبل از دست داده‌اید، هزینه‌ای است که برای آزمون و اشتباه پرداخته‌اید و آن را توانایی کرده‌اید. 

۸ – هراس از طرد شدن

زیاد از ما چنان از طرد شدن و پذیرفته نشدن می‌هراسیم که هیچ تلاشی برای بیرون آمدن از دایره امنمان نمی‌کنیم. دل را به دریا بزنید و از غمگین شدن و دل شکستگی نترسید. هرچه زیاد تر از هراس‌تان فرار کنید، هراس‌تان زیاد تر می‌شود. باید توانایی ابراز احساسات خود را داشته باشید و با پیامدهای آن کنار بیایید. این این چنین می‌توانید بر هراس از طرد شدن تسلط کنید و حس راحتی بیشتری خواهید کرد. اگر به نتیجه مورد انتظارتان دست نیابید، زیاد سریع فهمید خواهید شد که اوضاع به آن بدی که پیش‌بینی می‌کردید، نبوده است و می‌توانید با آن کنار بیایید. تلاش کنید جسور باشید و زندگی را همانند یک ماجراجویی ببینید. 

۹ – انتظارات جامعه

لاغر باشید، قشنگ باشید، ثروتتان را به نمایش بگذارید تا تحسینتان کنند، چه بی‌معنی. وقتی که خودتان را همان گونه که هستید بپذیرید و دوست داشته باشید، دیگر ملزوم نیست خودتان را به دیگران ثابت کنید. تحت‌تاثییر تصاویر مجلل رسانه‌ها از آدم‌های موفق و دوست داشتنی قرار نگیرید. تعداد بسیاری از این تصاویر کامل و بی‌نقص می باشند. همه ما از تماشای عکس آدم‌های قشنگ و بی‌نقص لذت می‌بریم؛ اما به یاد داشته باشید تعداد بسیاری از این تصویرها طبیعی نیستند. خودتان با همه نقص و کمبودهایی که دارید، بپذیرید و دوست داشته باشید. 

۱۰ – به قدر کافی خوب باشید

ساده است که باور کنیم به قدر کافی لیاقت نداریم. در دنیایی رقابتی زندگی می‌کنیم. خوب است که به جستوجو رشد و پیشرفت باشیم. با این حال هنگامی که مدام خودمان را سرزنش کنیم که به قدر کافی خوب نیستیم، دیگر تاثییر مثبتی را مشاهده نمی‌کنیم. این نحوه تفکر به‌هیچ وجه خوب نیست و تلاش کنید این شیوه تفکر را به چالش بکشید. چه معیاری برای تعیین مقدار لیاقت وجود دارد؟ کافی است از خودتان در جایگاهی که هستید و پیشرفت‌های‌تان راضی باشید، قضیه حائز اهمیت این است.