عمو رجب او گفت: بچه‌های «گل‌یاپوچ» همه انها افراد ناب و خوبی بودند دست‌اندرکاران برنامه هم زحمت کشیدند و لطف داشتند.

بازی گل‌یاپوچ را از سال ۸۷ اغاز کردم درواقع هنگامی به قهوه‌خانه‌ها می‌رفتیم با بچه‌محل‌ها و فامیل‌ها بازی می‌کردیم و به‌مرور با تمرین به تکنیک‌های ما اضافه می‌شد. مدتی کارم این شده می بود که هر فرصتی که به دست می‌آوردم گل‌یاپوچ بازی می‌کردم. در خلال تمرین‌ها خودم هم برخی تکنیک‌ها را به بازی اضافه کردم اما در برنامه «گل‌یاپوچ» نتوانستم برخی تکنیک‌ها را انجام بدهم.

وی درمورد دلایل حذف تیم خود در فینال فصل اول این برنامه او گفت: یکی از دلایل حذف تیم ما استرس بالا می بود وگرنه بازی را می‌بردیم چون تیم روبه رو قوت چندانی نداشت. من هم به طور کلی شخصیتی استرسی هستم با این حال اگر به عقب برمی‌گشتیم بازی را بهتر و با فکر بیشتری انجام می‌دادم.

یقیناً من همه بازی را به عموحسن سپرده بودم و واقعاً او فرد خلاق و مهربانی می بود. عموحسن یک استاد و رفیق واقعی می بود ولی در «گل‌یاپوچ» استرس نگذاشت بازی خودم را ارایه بدهم. مبلغ یک و نیم میلیاردی جایزه و هراس از دست‌دادنش هم علتاسترسم می‌شد.

این بازیکن گل‌یاپوچ با گفتن این که بازخوردهای خوبی از سوی مردم دریافت کرده است، افزود: از همه مردم سپاس می‌کنم، آنها هنگامی من را می‌بینند زیاد به من لطف دارند به‌نحوی‌که خودم فکرش را هم نمی‌کردم که این چنین عکس العمل‌هایی دریافت کنم. هرکجا من را می‌دیدند نظر لطف خود را ارایه می‌کردند و از آن‌ها ممنونم.

عمورجب با اشاره به این که در مسکن مهر هشتگرد زندگی می‌کند، فرمود: راه من دور و عبور و مرور سخت و دشوار می بود. در این ۹ ماهی که سر برنامه می‌آمدم واقعاً رفت‌وآمد برایم سخت می بود ولی به عشق برنامه سختی را تحمل می‌کردم یقیناً جمع زیاد خوبی داشتیم و این انگیزه من را زیاد تر می‌کرد.

وی با اشاره به این که کارگر شرکتی بوده و بازنشسته شده است، اظهار کرد: من دوستان خوبی در این برنامه اشکار کردم و ۸، ۹ ماهی که در آن وجود داشتم بهترین دوران من می بود. این را هم باید بگویم که اساساً من به‌طوری بازی می‌کنم که طرف مقابلم هنگ کند. یکبار در قهوه‌خانه مشغول بازی بودیم و طرف مقابلم متعجب شده می بود به‌نحوی‌که در انتهای بازی کفش‌های ما را لنگه‌به‌لنگه جفت کرده می بود.

آمری نقل کرد: بعضی اوقات افراد گل را برای مثالً در بین لباس‌شان یا در موهای‌شان نهان می‌کنند اما من در این بازی گل را در مشت داشتم این اصلاً جزو قوانین بازی می بود و ما باید روبه رو دوربین بازی می‌کردیم.

وی با اشاره به مبلغی که مهران مدیری به او به‌گفتن هدیه داد، گفت: مهران مدیری کار بزرگی کرد و زندگی من را دگرگون کرد. من همیشه مهران مدیری را دوست داشتم اما با این کار علاقه‌ام به او زیاد تر شد. ماجرا از این قرار است که من نذری داشتم و حرف های بودم اگر ۵۰۰ میلیون جایزه این برنامه را ببرم، ۱۰۰ میلیون تومان آن را به کودکان بهزیستی تعلق می‌دهم.

هنگامی امتیاز ما عقب افتاد استرسم بالا رفت و سپس از اظهار آخر بازی از این غمگین شدم که دیگر نمی‌توانم آن نذر را ادا کنم. خداراشکر آقای مدیری لطف کردند، به من مبلغی دادند و من نذرم را ادا کردم. یقیناً می‌خواهم همین نذر و همین راه را ادامه بدهم و باز هم به سه موسسه خیریه دیگر پشتیبانی کنم.

آمری فرمود: اگر فصل دوم «گل‌یاپوچ» ساخته شود و از من برای وجود دعوت کنند حتماً این دعوت را می‌پذیرم. حتی حاضرم برای پشتیبانی به این برنامه بروم. دست‌اندرکاران این برنامه حق بزرگی بر گردن من دارند و دوست دارم مجدد در آن حال و هوای خوب قرار بگیرم. ما با همه دوستان در این برنامه آشنا شدیم و خوشحالم که آن‌ها را اشکار کردم.