آنچه در معدن طبس رقم خورد، نگرانی‌ها نسبت به افتایمنی در محیط کارگری را افزایش داد. کارگران با چالش‌های بسیاری در حوزه ایمنی روبه رو‌اند و فقدان تشکل‌های کارگری علتبی توجهی کارفرما در نگه داری حقوق کارگران شده است. کارفرما با تهدید به اخراج، کارگران را ناچار به فعالیت در محیط‌های ناامین می‌کنند و کارگران نیز محلی برای مقابله با این حرکت‌های غیرقانونی ندارند.

انتشار کردن گزارش مجلس درمورد حادثه‌ی طبس نیز نشان داد که صد درصد می‌شد از این حادثه جلوگیری کرد. در بازدید این گزارش که رویداد۲۴ روز در روز‌های تازه با فرشاد اسماعیلی به بازدید جزئیات آن پرداخته می بود، اشکار شد که فقدان سندیکا‌های کارگری برای خبر‌رسانی نسبت به شرایط محیطی محل کار، در این عرصه حس می‌شود.

علیرضا میرغفاری، فعال کارگری، معتقد است که تهدید کارفرمایان مبنی بر اخراج کارگر، علتسکوت کارگران نسبت به ناایمن بودن محیط کار شده است. او در اینباره می‌گوید: «عامل مهم بی توجهی به ایمنی از سوی کارفرما دو نوشته است. اول حذف ساختار تشکل‌های کارگری که نقش تعداد بسیاری در حالت جاری ایمنی کارگاه‌ها داشته و در نهایت فقدان امنیت شغلی که علتمی‌شود کارگر به دستورات خطرناک کارفرما تمکین کند. در مواردی که کار ناایمن است اگر به دستور کارفرما تمکین نکند، می‌تواند به طور قهری با او برخورد شود و حتی کارگر را اشغال کنند. این دو نوشته علتشده جامعه کارگری دچار افتایمنی در محیط کار شود. کارگران معدن شرایط خاص و سخت‌تری از دیگر کارگران دارند. »

فاصله ایران از استاندارد‌های جهانی ایمنی کار

میرغفاری معتقد است که ایران عضو پیمان ۱۵۵ سازمان بین‌المللی کار در حوزه ایمنی است اما چندان توجهی به نوشته در داخل و در سطح اجرا نمی‌شود. او می‌گوید: «عهدنامه ۱۵۵ سازمان بین‌المللی کار دستورات حفاظت فنی و بهداشت کار را تعریف کرده و ایران نیز عضو این عهدنامه است. در قانون کار ایران نیز به این موارد اشاره شده است. با یک نگاه کلی، نکات ایمنی و بهداشت در ایران زیاد مورد دقت نیست و از کنار آن به راحتی عبور می‌کنیم. ما از برخی سرزمین‌ها حالت بهتری داریم اما نسبت به سرزمین‌های گسترش یافته حالت بدتری داریم.»

ایمنی، بخشی از حقوق کارگر

این فعال کارگری معتقد است که دولت باید به ماموریت های خود نسبت به بازدید ایمنی محیط کار عمل کند و ایمنی بخشی از حقوق کارگر است. او می‌گوید: «دولت به گفتن ناظر اجرای قانون کار، بعدنظارتی خود را نباید فراموش کند. در رأس نهاد دولت، وزارت کار وجود دارد که موظف است به طور بازرسی‌های مدام به محیط‌های کارگری نظارت کند. بازرس‌های کار در ایران نیز ضابط قضایی محسوب خواهد شد و بدون هماهنگی قبلی می‌توانند داخل هر کارگاهی شوند. بازرس در صورت رؤیت تخلف، می‌تواند به دادستانی گزارش دهد. ایمنی بخشی از حقوق کارگر است. حقوق کارگر فقط دستمزد نیست؛ داشتن محیط امن بخشی از حقوق کارگر است که امیدوارم سپس از این حادثه‌ی تلخ، در قسمت کارگری و کارفرمایی تحولاتی پیش بیاید و به سمت ساخت بستر‌های مناسب برای گسترش محیط کار حرکت کنیم. »

فقدان نظارت دولت بر محیط‌های کارگری و دست بالا کارفرما در محیط کار، علتایجاد چالش‌های اساسی در محیط‌های کارگری شده است. فقدان ایمنی که گا‌هاً در معادن به آن برمی خوریم، بخشی از نتایج عدم نظارت است. دولت در این بین نه تنها نظارت کافی بر محیط‌های کارگری ندارد بلکه امنیت شغلی کارگران را نیز در روبه رو کارفرما نمی‌تواند فراهم کند.