این دستاورد به مجموعه‌ای از شواهد در حال رشد اضافه می‌کند که سلول‌های بنیادی برنامه‌ریزی‌شده می‌توانند روزی برای درمان این بیماری مزمن منفعت گیری شوند. بیمار مورد مطالعه که تحت این روش روال درمان را طی کرده، بعد از گذشت یک سال هم چنان نیازی به تزریق انسولین ندارد.

دکتر کوان هیرولد، استاد ایمونوبیولوژی و پزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه ییل، که در این تحقیق مشارکتی نداشته، این یافته‌ها را «زیاد شوق‌انگیز» توصیف کرد.

انسولین هورمونی است که همچون یک کلید به مولکول‌های قند اجازه می‌دهد تا از جریان خون خارج شده و داخل سلول‌ها شوند. در این حالت سلول‌ها از انسولین ورودی به گفتن سوخت منفعت گیری می‌کنند. اما در دیابت نوع یک، سیستم ایمنی بدن سلول‌های تولیدکننده انسولین را که در قسمت‌های کوچکی در پانکراس به نام جزایر پانکراس قرار دارند، از بین می‌برد.

بدون انسولین، سلول‌ها از سوخت محروم خواهد شد، این در حالی است که سطح قند خون افزایش می‌یابد. در موارد شدید، افراد به علت تلاش بدن برای تشکیل ترکیبات اسیدی به نام کتون‌ها برای فراهم انرژی ملزوم برای سلول‌ها، جان خود را از دست خواهند داد.

مزایای کاشت سلول‌های بنیادی در شکم

در این مطالعه تازه که در تاریخ ۳۱ اکتبر در مجله «سل» انتشار شد، دانشمندان سلول‌های چربی بیمار مبتلا به دیابت نوع یک را گرفته و با منفعت گیری از مواد شیمیایی آن‌ها را به سلول‌های بنیادی «پلوریپوتنت» یا «پُرتوان» (pluripotent) تبدیل کردند که توانایی تبدیل به هر نوع سلولی را دارند. سپس دانشمندان این سلول‌ها را به سلول‌های جزیره‌ای تبدیل کرده وآن‌ها را در شکم بیمار کاشتند.

پیش از این درمان آزمایشی، بیمار در کنترل قند خون خود مشکل داشت و زیاد تر اوقات در محدوده ناسالم قند خون قرار داشت. هونگکویی دنگ، نویسنده مهم مطالعه و پژوهشگر در دانشگاه پکن او گفت که بعد از پیوند سلولی، بیمار در ۹۸٪ اوقات در محدوده سالم قندخون گرفت و با گذشت ۷۵ روز از پیوند، دیگر نیازی به تزریق انسولین برای کنترل قند خون خود نداشت.

دنگ او گفت: «شدت بهبودی بیمار از دیابت و رسیدن به استقلال انسولینی شگفت‌انگیز می بود.» این یافته پتانسیل قابل‌توجهی را برای این نوع درمانی نشان داد.

بافت پانکراس

پیوند سلول‌های جزیره‌ای به بیماران ایده جدیدی نیست. سه دهه است که دانشمندان سلول‌های جزیره‌ای را از بدن‌ اهدایی گرفته و به بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ پیوند خواهند داد. با این حال، تعداد اهداکنندگان محدود است و گیرندگان پیوند باید تا آخر عمر از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی قوی منفعت گیری کنند تا از رد این سلول‌های تازه جلوگیری شود.

بیمار در این مطالعه تازه نیز شرایط شبیهی داشت؛ او قبلاً پیوند کبد دریافت کرده می بود و به همین علت داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کرد. با این حال، این‌بار او به جای سلول‌های جزیره‌ای اهدایی نوع تازه سلول‌های پیوندی را دریافت کرد که در نوع خود یک پیشرفت محسوب می‌شود: برخلاف سلول‌های اهدایی، سلول‌های بنیادی منبع نامحدودی از جزایر تازه اراعه خواهند داد.

به حرف های دنگ از دیگر مزایای این نوع جراحی آن است که سلول‌های پیوند شده در شکم کارکرد بهتری نسبت به سلول‌های پیوند شده در کبد داشتند و «ترشح انسولین به شکل چشمگیری بهبود یافت.» این چنین، شکم به راحتی قابل دسترسی است و می‌توان از آن به پشتیبانی ام‌آر‌آی اسکن گرفت، به این علت سلول‌های پیوندی به راحتی از نظر ایمنی قابل نظارت و در صورت نیاز قابل خارج کردن می باشند.