اد گین، الهام‌قسمت عکس قاتل زنجیره‌ای مدرن در فیلم‌های ترسناک بسیاری بوده است. اد تنها به دو قتل اعتراف کرد، اما رابطه پیچیده‌ او با مادرش و اقداماتش سپس از مرگ وی علتشد که به گفتن یکی از ترسناک‌ترین افراد تاریخ شناخته شده و الهام‌قسمت فیلم‌های ترسناک بسیاری شود.

فیلم‌هایی همانند «سکوت بره‌ها» که به جزئیات وحشتناک حرکت او در منفعت گیری از پوست انسان پرداخته‌اند، نشان‌دهنده تأثیر گین در سینما می باشند. حتی رد پای او در فیلم «روانی» آلفرد هیچکاک هم دیده می شود.

درست است که گین به نسبت قاتلان مشهور فرد دیگر همانند جفری دامر قربانیان کمتری داشته، اما شیوه وحشتناک او در تبدیل اجساد به اشیای تزیینی توجهات بسیاری را جلب کرد.

او به علت اثبات جنونش از اعدام نجات یافت، موضوعی که الهام‌قسمت شخصیت‌هایی همانند «هانیبال لکتر» شد؛ قاتلانی که شهرتشان در دوران زندان دست‌مقداری از دوران قتل‌هایشان نداشته است.

عمل های ترسناک گین الهام‌قسمت فیلم‌سازان شد

یکی از با اهمیت ترین دلایل شهرت گین در بین فیلم‌سازان، رابطه او با مادرش می بود. آگوستا، مادر گین، به شدت بر زندگی پسرانش تسلط داشت و معتقد می بود که همه زنان فاسد و ابزار دست شیطان می باشند. او این تفکر را به پسر کوچکش اد منتقل کرد و نفرت از زنان را در او پرورش داد. اد گین برادری به نام هنری داشت که سپس از مرگ پدرشان از آگوستا فاصله گرفت و فهمید شد که او آن‌ها را شست‌وشوی مغزی داده است.

اما اد هم چنان کاملاً تحت سلطه مادرش می بود. تعداد بسیاری از مأموران پلیس اعتقاد دارند که اد گین در مرگ مرموز برادرش نقش داشته، اگرچه این نوشته هیچ زمان اثبات نشد. در سال ۱۹۴۵، مادر اد بر تاثییر سکته قلبی درگذشت. اد بعد از مرگ مادرش تنها ماند و این رابطه پیچیده تأثیر بسیاری بر روان او گذاشت.

تأثیر گین در سینما

در حالی که احتمالا در رابطه تأثیر اد گین بر فیلم «روانی» آلفرد هیچکاک مقداری اغراق ‌شده باشد، اما رابرت بلاک، نویسنده کتابی که فیلم هیچکاک بر پایه آن ساخته شد، در نزدیکی اد گین زندگی می‌کرده و برخی از ویژگی‌های رابطه گین با مادرش را در شخصیت «نورمن بیتس» گنجانده است.

هیچکاک در نسخه سینمایی «روانی» نیز به مشکلات نورمن بیتس با مادرش پرداخت. هم اد گین و هم شخصیت نورمن بیتس قاتلانی منزوی در مناطق روستایی بودند، اما جزئیات ترسناک عمل های گین در جمع‌آوری استخوان‌ها که فیلم «روانی» نمی‌توانست در دهه ۶۰ به آن بپردازد، در فیلم «کشتار با اره‌برقی در تگزاس» در دهه ۷۰ نمایش داده شد.

لقب اد گین، «قصاب پلینفیلد»، به علت علاقه او به بیرون آوردن اجساد از قبر و ‌پوشاندن لباس به آن‌ها همانند یک تاکسیدرمیست به او داده شد. پیش از این که گین به قتل دو زن، «مری هوگان» و «برنیس وردن» اعتراف کند، سرگرمی‌های ترسناکی داشت.

پلیس در کنار اجساد این دو زن، اشیایی از پوست انسان اشکار کرد؛ از جمله صندلی‌هایی که از پوست انسان ساخته شده بودند و کرستی که از بدن یک زن تهیه شده می بود. زیاد تر این اشیاء از نبش قبر به دست آمده بودند و برخی دیگر از قربانیان گین بودند. با این که او به قتل دو نفر اعتراف کرد، شایعاتی وجود دارد که امکان پذیر گین افراد بیشتری را به قتل رسانده باشد.

رمان‌ها و فیلم‌نامه‌های الهام گرفته از گین

فیلم «سکوت بره‌ها»، اولین فیلمی می بود که به جزئیات ترسناک علاقه گین به پوست انسان پرداخت. در این فیلم، شخصیت «بیل بوفالو» قربانیانش را می‌رباید تا لباسی از پوست آن‌ها بسازد. توماس هریس، نویسنده رمان‌های «اژدهای سرخ» و «سکوت بره‌ها»، با تحقیق در رابطه پرونده اد گین و دیگر قاتلان، انگیزه‌های آن‌ها را بازدید کرد. در داستان هریس، رابطه شگفت گین با مادرش با میل بیل بوفالو به تحول جنسیت جانشین شد.

در حالی که فیلم‌های «روانی» و «سکوت بره‌ها» زیاد تر بر جنبه‌های روان‌شناختی قاتلانی همانند اد گین تمرکز داشتند، فیلم «کشتار با اره‌برقی در تگزاس» ساخته توب هوپر، به حقیقت‌های ترسناک و فیزیکی جنایات گین پرداخت.

با این که لدر فیس یا صورت چرمی زیاد تر به یک شکارچی یا قاتلی دیوانه شباهت داشت، اما خانه ترسناک او از کشفیات هولناک در طویله گین الهام گرفته شده می بود؛ مکانی که گین به‌ نحوه عجیبی موفق شده می بود که آن را از خانواده‌اش نهان کند. هوپر با خلق این چنین فضایی، به مخاطبان خود این مطلب را داد که «هیچ حد و مرزی وجود ندارد» و از این تکنیک در ژانر وحشت چندین دفعه پیروی شده است.

اگرچه تعداد قربانیان گین هیچ زمان به اندازه تیراندازی‌های جمعی در ایالات متحده نبوده، او به‌ طوری در ذهن مردم آمریکا جا گرفته که کمتر قاتلی توانسته این چنین تأثیری داشته باشد.