چربی‌ها، کلسترول و دیگر مواد در خون می‌توانند در طول زمان به طور پلاک روی دیواره شریان‌ها تشکیل شوند. این می‌تواند علتانسداد مستقیم شود یا علتایجاد یک جواب التهابی به نام تصلب شرایین شود. هر دو سناریو گمان دعوا قلبی و سکته مغزی وجود دارد اما در حالت دوم از برخی جهات شرایط بدتر است چون علائم هشدار دهنده مقداری از قبل دیده می‌شود.

به نقل از نیواطلس، برایان اسمیت(Bryan Smith)، یکی از نویسندگان این مطالعه می‌گوید: این حالت ترسناک‌تر است چون تبدیل زیاد تر حملات قلبی می‌شود. از آنجایی که این چنین پلاک‌هایی لزوما تکه بسیاری از شریان را مسدود نمی‌کنند، و از آنجایی که اثرات پارگی می‌تواند به طور ناگهانی جریان خون را مسدود کند، این چنین دعوا قلبی می‌تواند به نظر می‌رسد که یک دفعه ابراز اشکار کرده است.

بخشی از مشکل تصلب شرایین این است که سلول‌های مرده در بافت عروقی به درستی توسط سلول‌های ایمنی پاک نمی‌شوند و ضایعاتی در شریان‌ها تشکیل می‌کنند. این سلول‌ها مولکولی به نام CD47 تشکیل می‌کنند که سیگنال «مرا نخور» به سلول‌های ایمنی ارسال می‌کنند. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که مسدود کردن CD47 به سلول‌های ایمنی اجازه می‌دهد یک بار دیگر سلول‌های مرده را پاکسازی کنند. اما متأسفانه، در این فرآیند به گلبول‌های قرمز خون نیز دعوا می‌کنند که به گفتن یک عارضه جانبی تبدیل کم خونی می‌شود.

در این مطالعه تازه، محققان از نانوذرات مسدودکننده CD47 منفعت گیری کردند که زیاد تر به سمت مونوسیت‌ها و ماکروفاژها که دو نوع سلول ایمنی مرتبط با التهاب در پلاک‌ها می باشند، مقصد قرار می‌گیرند. در آزمایش‌هایی که روی خوک‌ها انجام شد، درمان تصلب شرایین به‌اندازه داروهای قبلی، بدون هیچ آسیبی به سلول‌های خون، انجام شد.

مسئله مهم این است که آزمایش‌ها روی خوک‌ها نشان خواهند داد که نانوذرات می‌توانند در مقیاس‌های آنقدر بزرگ تشکیل شوند که در بدن خود ما کار کنند. این مطالعه مشخص می کند که این روش به قدر کافی امیدوار کننده برای حرکت به سمت آزمایشات انسانی است.